Οι κοινωνικοί και ψυχολογικοί παράμετροι των επιληπτικών κρίσεων
Οι επιληπτικές κρίσεις, τις περισσότερες φορές παραμένουν ένα αποκλειστικό θέμα, όπως έχουν δείξει και οι εμπειρίες των γιατρών της Βιονευρολογικής, διάγνωσης και θεραπείας.
Οι επιληπτικές κρίσεις, τις περισσότερες φορές παραμένουν ένα αποκλειστικό θέμα, όπως έχουν δείξει και οι εμπειρίες των γιατρών της Βιονευρολογικής, διάγνωσης και θεραπείας.
Συχνά στην Βιονευρολογική, ιδιαίτερα κατά την παρακολούθηση ασθενών οι οποίοι δεν έχουν άλλες προεκτάσεις, παθογενείς, παρά μόνο μια «επιληπτική» ημικρίση, υπάρχει το πρόβλημα εάν έχουμε να κάνουμε με μια απλή αντίδραση του εγκεφάλου.
Οι υπνοβάτες υπάρχουν σε ένα μεγάλο ποσοστό στην κοινωνία.
Η υπνοβασία είναι ένα τακτικό φαινόμενο που δυστυχώς δεν αντιμετωπίζεται σύμφωνα με την εμπερία μας και από την Βιονευρολογική, έγκαιρα και τακτικά, λόγω της ιδιομορφίας που έχει σαν ασθένεια και γίνεται αργά αντιληπτή.
Κυρίως σε ψυχιατρικούς ασθενείς, αλλά και σε αυτούς που πάσχουν από χρόνιες νευροφυσιολογικές παθήσεις π.χ. σκλήρυνση κατά πλάκας, πάρκινσον κ.τ.λ., έχουμε δει τακτικά εδώ στην Βιονευρολογική το φαινόμενο, το ήδη γνωστό, της μετάδοσης των συναισθημάτων.
Ψυχωτικά επεισόδια και ψευδαισθήσεις έχουμε κυρίως όταν υπάρχει ένα μπλοκάρισμα των φυσιολογικών νευρολογικών διασυνδέσεων στο κροταφικό λοβό.
Ο εγκεφαλικός φραγμός είναι ένα σύστημα κυττάρων που δημιουργεί ένα πελώριο δίχτυ, που «σκεπάζει» όλο το κεντρικό νευρικό σύστημα, έτσι που να το προστατεύει από διάφορους οργανισμούς, οι οποίοι όταν περάσουν και έρθουν σε επαφή με εγκέφαλο ή νωτιαίο μυελό, έχουν παθογενετικά αποτελέσματα.
Δυστυχώς, εδώ πέρα δεν ισχύει ο τυπικός τρόπος ιατρικής λογικής· αίτιο, αποτέλεσμα ή αίτιο, σύμπτωμα.
Χωρίς αμφιβολία, τα τροχαία ατυχήματα αποτελούν μια μεγάλη «πληγή» για την χώρα μας. Συνήθως χτυπήματα στο κεφάλι μετά από τροχαίο ευθύνονται για επιληπτικές κρίσεις.
Οι συχνές επιληπτικές κρίσεις που μπορούν να μείνουν για μεγάλο διάστημα και χωρίς την απαιτούμενη θεραπεία, πολύ τακτικά προσβάλλουν την ακοή.
Πρόκειται για συμπεριφορές που πηγάζουν από την δράση μιας ορμόνης – νευροδιαβιβαστή, της λεγόμενης ντοπαμίνης, στον εγκέφαλο.
Μέχρι τώρα, οι περισσότεροι γιατροί πιστεύουν ότι το «σφύριγμα» στο αυτί ή αλλιώς εμβοές, επρόκειτο για μια διαταραχή της κυκλοφορίας σε ότι αφορά κοχλιακό νεύρο και λαβύρινθο. Πολλές φορές όμως η αληθινή ουσία βρίσκεται αλλού.
Το έσω ους είναι ένας μηχανισμός ακριβώς στο μέσο της ακουστικής οδού, όπου κυρίως εντός οργάνου, που λέγεται κοχλίας, περιέχει κάποια τριχοειδή κύτταρα τα οποία είναι ιδιαίτερα ευαίσθητα και πάλλονται κατά τον ήχο, έτσι ώστε να παραχθεί η ακοή, η οποία σαν κίνηση μετά μεταβιβάζεται πιο κάτω, για να γίνει βιοχημική αντίδραση και βίωμα του εγκεφάλου.
Υπάρχουν πολλές μορφές εμβοών, που ταλαιπωρούν τους ασθενείς και εμφανίζονται εντελώς στα ξαφνικά ή ύστερα από κάποιο σημαντικό επεισοδιακό γεγονός, το οποίο συνοδεύεται από έντονο στρες.
Στην Βιονευρολογική, παρουσιάζονται πάρα πολύ τακτικά, απόλυτα φυσιολογικοί άνθρωποι, οι οποίοι έχουν το πρόβλημα της μειωμένης επαγγελματικής ή διανοητικής απόδοσης στο χώρο τους.
Οι υπέρηχοι ή το ντόπλερ έχουν δώσει στη νευρολογία μια ουσιαστική ώθηση σε ότι αφορά τις διαγνώσεις. Στην Βιονευρολογική, χρησιμοποιούμε και το απλό ντόπλερ (b-made), καθώς επίσης και το διακρανιακό ντόπλερ.
Είναι μια τεχνική ,που αποδίδει πάρα πολύ, και ιδιαίτερα λίγο παραμελημένη τον τελευταίο καιρό. Η μεγάλη τους χρησιμότητα είναι στο ότι είναι η μόνη που ελέγχει με ακρίβεια την διάσπαση του εγκεφαλικού φραγμού και μπορεί να ερευνήσει ασθένειες, οι οποίες είναι δύσκολα να γίνουν με τις άλλες συνηθισμένες μεθόδου.
Πολλές φορές κατά την νευρολογική εξέταση στην Βιονευρολογική, παρατηρούμε μια μικρή ή μεγάλη απόκλιση της κάτω γνάθου.
Το κρανίο έχει διάφορες εσοχές (κόλπους), που τακτικότατα αποτελούν «φωλιές» μικροβίων για χρόνιες, ιδιαίτερα επιβλαβείς, αλλά κλινικά «ανεκτικές» παθολογικές αιτίες.
Νέες έρευνες έδειξαν ότι μετά από μια βουλιμική περίοδο αναπτύσσεται για εξαρτώμενους μια έντονη τάση χρήση κοκαΐνης, αλκοόλ, οπιούχων ή και νικοτίνης.