Βλαστοκύτταρα, βιοδυναμικά και νόσος του Alzheimer
Έρευνες έχουν καταδείξει ότι η νόσος του Alzheimer κατά κύριο λόγο προκύπτει από μια ανωμαλία της μετάδοσης κάποιων βιοσημάτων στην μεμβράνη νευρικών κυττάρων.
Έρευνες έχουν καταδείξει ότι η νόσος του Alzheimer κατά κύριο λόγο προκύπτει από μια ανωμαλία της μετάδοσης κάποιων βιοσημάτων στην μεμβράνη νευρικών κυττάρων.
Μια μεγάλη προσπάθεια σχεδόν «τιτάνια» έχει αρχίσει τα τελευταία χρόνια σε πολλά πανεπιστήμια του κόσμου, ιδιαίτερα στην Αμερική με εγχώριους και ξένους επιστήμονες, προκειμένου να βρεθεί μια λύση για τη νόσο τουAlzheimer.
Μια τελευταία «παράπλευρη» ανακάλυψη σε ότι αφορά τη χρησιμοποίηση των βλαστοκυττάρων έρχεται από την Ολλανδία∙ εκεί επιστήμονες κατάφεραν να δημιουργήσουν βλαστοκύτταρα σε επίπεδο «νανοτεχνικής», δηλαδή ελάχιστου μεγέθους, τα οποία μπορούν να πάρουν το «όχημα» ενός σπερματοζωαρίου και να μεταφερθούν στον κυτταρικό στόχο με μικρούς μαγνήτες.
Τα πολυδύναμα βλαστοκύτταρα είναι κύτταρα τα οποία προέρχονται από οποιοδήποτε ιστό, κατά προτίμηση δέρμα και αίμα, και αφού επεξεργαστούν μπορούν να χρησιμοποιηθούν κατάλληλα για νευρολογικές ασθένειες, όπως είναι οι παραπληγίες και η νόσος τουAlzheimer και του πάρκινσον.
Ο στόχος της χρησιμοποίησης των πολυδύναμων βλαστοκυττάρων είναι κάποια μέρα να μπορέσουν να χρησιμοποιηθούν για αντικατάσταση των ιστών των ανθρώπων που πάσχουν από διάφορες ασθένειες, χωρίς να προκαλέσουν τάση απόπτωσης.
Μέχρι τώρα αυτό που γνωρίζαμε για τα διάφορα βλαστοκύτταρα είναι ότι πρέπει να είναι εμβρυϊκής προέλευσης.
Στην εμφάνιση νευρολογικών συμπτωμάτων οι διαταραχές της κυκλοφορίας είναι σημαντικές∙ ο λόγος είναι ότι οποιαδήποτε κυκλοφορική διαταραχή στην περιοχή του αίματος καταφθάνει και στον εγκέφαλο με τα διάφορα «υποπροϊόντα» της.
Οι νευρολογικές και ψυχιατρικές παθήσεις χωρίς αμφιβολία δημιουργούν το μέγιστο κόστος σήμερα ανά τον κόσμο, σε ότι αφορά τα ιατρικά ταμεία.
Οι λεγόμενες «χαμηλής έντασης» θρομβώσεις είναι ιδιαιτέρα επικίνδυνες για το κεντρικό νευρικό σύστημα.
Η παθολογική κατάσταση των πολλαπλών θρομβώσεων στον οργανισμό ή ακόμη της «καταστροφής» οργάνων που προκαλείται μετά από λήψη κάποιων φαρμάκων ή ιδιαίτερα ύστερα από κάποια νοσηρή κατάσταση χαρακτηρίζει ένα αντιφωσφολιπιδικό σύνδρομο δευτερογενής μορφής.
Πολλές φορές στα λεγόμενα αυτοάνοσα νοσήματα ο οργανισμός χωρίς κανένα ιδιαίτερο λόγο παράγει αντισώματα εναντίων των φωσφολιπιδίων∙ πρόκειται για πρωτεΐνες που δημιουργούνται από τον ίδιο τον οργανισμό και έχουν σκοπό να συνδεθούν με τα φωσφολιπίδια.
Μια από τις πιο επικίνδυνες καταστάσεις που μπορεί να προκαλέσει η εμφάνιση πολλαπλών θρόμβων στον οργανισμό με τη μορφή δευτερογενούς αντιφωσφολιπιδικού συνδρόμου είναι η λεγόμενη εαρινή (ανοιξιάτικη) αλλεργία.
Τα φωσφολιπίδια βρίσκονται σε όλα τα αγγεία του σώματος, ανεξάρτητα ποια περιοχή αυτά «αρδεύουν».
Τα τελευταία χρόνια η έρευνα σε ότι αφορά την ανοσολογία και την άμυνα του οργανισμού έχει αναπτυχθεί πάρα πολύ.
Το αντιφωσφολιπιδικό σύνδρομο αποτελεί μια από τις πλέον σύγχρονες καταστάσεις που προσβάλλει όργανα ή συστήματα του οργανισμού.
Η Alzheimer’s Disease Neuroimaging Initiative (ADNI) αποτελεί μια καινούργια διεθνής οργάνωση, η οποία υφίσταται από το 2004.
Όλες οι θεραπευτικές προσπάθειες ανοσοποιητικού χαρακτήρα που γίνονται για τη νόσο τουAlzheimer έδειξαν ότι υπάρχει ένα κοινό και δύσκολο στοιχείο για την αντιμετώπιση της∙ αυτό είναι η ημερολογιακή και βιολογική ηλικία του ασθενούς, σε ότι αφορά τη χορήγηση των δόσεων του φαρμάκου.
Οι προσταγλανδίνες, μια ομάδα που προέρχεται από τις ισοπροστάνες, αποτελούν ένδειξη ότι έχουμε μια συγκέντρωση ελευθέρων ριζών οξυγόνου, άρα μια διαδικασία οξείδωσης και κατά κάποιον τρόπο ένα οξειδωτικό στρες, το οποίο με τη σειρά του δημιουργεί τη νόσο του Alzheimer.
Οι σουλφατίδες είναι συγκεκριμένες ουσίες που παράγονται κυρίως στον εγκέφαλο με χαρακτηριστική δομή και συγκεκριμένο τρόπο δράσης.
Πλέον τα ποσοστά της νόσου του Alzheimer σε παγκόσμιο επίπεδο είναι υπολογίσιμα, λόγω των σύγχρονων ιατρικών μέσων και επιδημιολογικών ερευνών.