Επιληψία και κίνηση Οι γιατροί και το κοινό γνωρίζουν την επιληψία σαν νόσο με χαρακτηριστική συμπτωματολογία, που κυρίως εκφράζεται με πτώση και τακτικούς, κλινικούς σπασμούς. Αυτό στην κυριολεξία αποτελεί το κορυφαίο στοιχείο μιας επιληπτικής κρίσης, είναι όμως στην κυριολεξία, πέρα της έξω από κάθε αμφισβήτησης του εντυπωσιακής του εικόνας ένα ελάχιστο στοιχείο της παθογένειας της […]
Επιληψία και κίνηση Οι γιατροί και το κοινό γνωρίζουν την επιληψία σαν κώνο με χαρακτηριστική συμπτωματολογία, που κυρίως εκφράζεται με πτώση και τακτικούς, κλινικούς σπασμούς. Το κορυφαίο στοιχείο μιας επιληπτικής κρίσης στην κυριολεξία είναι πέρα της έξω από κάθε αμφισβήτησης του, εντυπωσιακής του εικόνας , ένα ελάχιστο στοιχείο της παθογένειας της επιληψίας και της σχέσης […]
Επιληψία και κίνηση στο παιδί Στην παιδική ηλικία, ιδιαίτερα τακτικά έχουμε την εμφάνιση κινητικών διαταραχών με διάφορες μορφές επιληπτικών συνδρόμων ταυτόχρονα. Αρκετές φορές αν όχι τις περισσότερες η πολυμορφία των κλινικών εικόνων οδηγεί γονείς και παιδιάτρους σε λάθος συμπεράσματα, τα οποία καθυστερούν την διάγνωση και την έγκαιρη λήψη μέτρων έτσι ώστε η συμπτωματολογία να αυξάνεται […]
Ουσιαστικά αυτό που ενοχλεί αυτόν που έχει κάποια κινητική διαταραχή είναι η ίδια η διαταραχή και όχι τόσο η αρρώστια που την προκαλεί.
Στην ατροφία των πολλαπλών συστημάτων όπου υπάρχει μία εκτεταμένη φθορά ή και καταστροφή των λεγομένων γαγγλιοκυττάρων, δημιουργούνται «τοποθεσίες» στον εγκέφαλο όπου επικάθονται στοιχεία μορίων σιδήρου.
Υπάρχει μία συγκεκριμένη τυπική συμπτωματολογία που κυρίως την συναντάμε στην ατροφία πολλαπλών συμπτωμάτων και χαρακτηρίζεται από διαταραχές συντονισμού της κίνησης των οφθαλμών (νυσταγμός) με ταυτόχρονη αμιμία, δηλαδή προσωπείο «μάσκα» όπως παρατηρείται στη νόσο του πάρκινσον, δυστονικά συμπτώματα και τυχόν επιληπτικές κρίσεις.
Η ντοπαμίνη σχετίζεται με κάθε είδους κινητική δραστηριότητα.
Κυρίως σε νευρολογικά εκφυλιστικά νοσήματα και σε περιπτώσεις παιδονευρολογίας ο γιατρός πρέπει να μπορεί να εξετάζει το επίπεδο συνείδησης σε σχέση με την κίνηση και τη μελωδία.
Πλέον, η αποκατάσταση των εγκεφαλικών παθήσεων δε γίνεται μόνο με φάρμακα αλλά και με νέες τεχνικές, εξαιρετικά απλές, οι οποίες προέκυψαν έπειτα από τη μελέτη του εγκεφάλου με μοντέρνα διαγνωστικά μέσα όπως η τομογραφία ποζιτρονίων.
Μία από τις σπουδαιότερες λειτουργίες του εγκεφάλου και πολύ συνηθισμένη είναι ο συντονισμός μεταξύ ρυθμού και κίνησης.
Στη δεκαετία του εξήντα άρχισαν να γίνονται πειράματα σε εργαστήρια της Αμερικής, προκειμένου να ελεγχθεί η κίνηση σε συνδυασμό με τη σκέψη.
Στον εγκέφαλο όλων των θηλαστικών υπάρχει ένα κέντρο συντονισμού των κινήσεων που ρυθμίζει την κίνηση και τη γνώση.
Κάθε μέρα ο άνθρωπος κινείται σ’ ένα περιβάλλον γνωστό ή άγνωστο και είναι αναγκασμένος να παρουσιάζει μία κινητική δραστηριότητα.
Η συμπεριφορά της μίμησης, χαρακτηριστική στους πιθήκους, υπάρχει σε ανώτερο βαθμό στους ανθρώπους.
Στην κλινική νευρολογία αυτό που πρέπει να προσέχουμε ιδιαίτερα σε υπερήλικες ασθενείς είναι ο συνδυασμός διαταραχών που εμφανίζονται και αφορούν τις διαταραχές της νοημοσύνης, κίνησης και των αγγειακών συμπτωμάτων.
Αποτελεί βίωμα της καθημερινότητας το γεγονός ότι με την πάροδο του χρόνου έχουμε μια μείωση της κινητικότητας, ιδιαίτερα των «λεπτών» κινήσεων.
Ο θάλαμος είναι μια περιοχή του εγκεφάλου πάνω ακριβώς από τα βασικά γάγγλια που ρυθμίζουν την έκκριση της ντοπαμίνης.
Η διαταραχή της κίνησης και ο έλεγχός της από τα βασικά γάγγλια του εγκεφάλου αποτελούν καθημερινές διαδικασίες.
Δυο διαφοροδιαγνωστικά στοιχεία που πρέπει να ελέγχουμε σε κάθε κινητική διαταραχή είναι η ένταση και η κατεύθυνση της κίνησης
Η θέληση και η μνήμη είναι δυο «δραστηριότητες» ταυτόχρονα κατευθυνόμενες από «υψηλές» εγκεφαλικές λειτουργίες, οι οποίες όμως έχουν μια άμεση σύνδεση με την κίνηση
Υπολογιστής καρδιακών παλμών
Υπολογιστής Body-Mass Index
Υπολογιστής κόστους καπνίσματος