Το μεταιχμιακό σύστημα και οι ζωτικές πληροφορίες
Το μεταιχμιακό σύστημα στις σύγχρονες νευροεπιστήμες βρίσκεται στο επίκεντρο των ερευνών λόγω της πολλαπλής δραστηριότητας που έχει.
Το μεταιχμιακό σύστημα στις σύγχρονες νευροεπιστήμες βρίσκεται στο επίκεντρο των ερευνών λόγω της πολλαπλής δραστηριότητας που έχει.
Η όσφρηση, η μνήμη και τα συναισθήματα στην καθημερινότητα της ζωής κατέχουν έναν πρωτεύοντα ρόλο και βρίσκονται πάντα μαζί.
Πολλές φορές αναρωτιόμαστε στην καθημερινότητά μας τι είναι αυτό το ιδιαίτερο που μας συγκινεί στην αναζήτηση της ηδονής, πως αυτό γίνεται και με τι τρόπο αντιμετωπίζεται εάν είναι καταπιεστικό.
Η αυτοβιογραφική μνήμη είναι συγκεκριμένο τμήμα της λειτουργίας του εγκεφάλου κυρίως στην περιοχή της μεταιχμιακής λειτουργίας η οποία είναι χαρακτηριστική σε ότι αφορά τη συγκέντρωση στοιχείων για την προσωπικότητα του ατόμου, όπως π.χ. νούμερα τηλεφώνου, χαρακτηριστικά, διευθύνσεις, τοποθεσίες και ότι έχει σχέση με την καθημερινότητά του.
Πολλές φορές σε τραυματισμούς του εγκεφάλου, ιδιαίτερα της περιοχής του στελέχους, εμφανίζονται συμπτώματα στη λειτουργία του μεταιχμιακού συστήματος.
Μία ιδιαίτερα προσεκτική και μακρόχρονη έρευνα που πραγματοποιήθηκε στο πανεπιστήμιο του Σαουθάμπτον στην Αγγλία έφερε στο φως πάρα πολλά σπουδαία στοιχεία σε ότι αφορά την αυτοκτονική προδιάθεση.
Στο άτυπο πάρκινσον, κατά κύριο λόγο, αυτό το σύμπτωμα που «εντυπωσιάζει» είναι μία γενικευμένη «φτώχεια» των κινήσεων.
Οι μακροχρόνιες έρευνες στον τομέα της επιληψίας έδειξαν ότι οι ρυθμιστές κυριολεκτικά της καθημερινότητας της ζωής μας είναι μικρά, στοιχειώδη τμήματα του μορίου τα οποία λέγονται ιόντα˙ είναι ουσιαστικά τμήματα ηλεκτρικού φορτίου που το μεταφέρουν από το ένα μέρος στο άλλο, παράγοντας έτσι ηλεκτρικό ρεύμα.
Από τα μεγαλύτερα κέντρα του κόσμου η τακτική που ακολουθείται σήμερα για τη χειρουργική θεραπεία των επιληπτικών κρίσεων και των «ανθεκτικών» της φαρμακευτικής αγωγής είναι η απομάκρυνση τμημάτων του κροταφικού λοβού.
Στην περίπτωση μίας χειρουργικής επέμβασης για την αντιμετώπιση των επιληπτικών κρίσεων, κατά κύριο λόγο υπάρχει μία απομάκρυνση τμημάτων του κροταφικού λοβού.
Τα εγκεφαλικά τραύματα ή κρανιοκακώσεις αποτελούν μία καθημερινότητα στην κλινική ρουτίνα, ιδιαίτερα του νοσοκομείου.
Το έτος 1953 στο Μόντρεαλ του Καναδά έγινε μία εγχείρηση σε έναν ασθενή με επιληπτικές κρίσεις όπου του αφαιρέθηκαν και από τις δύο μεριές τα κέντρα των ιππόκαμπων.
Ο ιππόκαμπος είναι μία περιοχή του εγκεφάλου που αποτελείται από ειδικά κύτταρα τα οποία τα χρησιμοποιεί προκειμένου να καταγράψει μνημονικά την καθημερινότητα.
Στα προχωρημένα στάδια της υπερπυρηνικής παράλυσης, πέρα από τις αρχόμενες ελαφρές ή περίπλοκες επιληπτικές κρίσεις παρουσιάζονται χαρακτηριστικές διαταραχές του ύπνου.
Το γνωστικό άγχος προκύπτει όταν οι γνώσεις μας δεν εναρμονίζονται με τη συμπεριφορά μας.
Η γενετική προδιάθεση του εθισμού έχει πλέον πιστοποιηθεί.
Πρέπει πάντα να γνωρίζουμε ότι σήμερα ασθενείς με επιληπτικά σύνδρομα βιώνουν μία απόλυτα νέα πραγματικότητα για τη συνείδησή τους.
Η θρομβοπενία είναι μία άσχημη και ιδιαίτερα «ύπουλη» ασθένεια που μπορεί να υπάρχει χρόνια χωρίς να γίνεται κλινικά αντιληπτή.
Η έννοια του αρχείου παίζει έναν πρωτεύοντα ρόλο στη διαχείριση και θεραπεία των επιληπτικών συνδρόμων.
Στους γηραιούς ασθενείς η απότομη αλλαγή της καθημερινότητας δημιουργεί ψυχικά τραύματα.