Το κόστος της οξυτοκίνης στη θεραπεία του αυτισμού
Αναμφισβήτητα η οξυτοκίνη, ορμόνη – διαβιβαστής, βοηθάει στην αντιμετώπιση της αυτιστικής συμπεριφοράς.
Αναμφισβήτητα η οξυτοκίνη, ορμόνη – διαβιβαστής, βοηθάει στην αντιμετώπιση της αυτιστικής συμπεριφοράς.
Ήδη από τη δεκαετία του 1990 άρχισαν οι πρώτες προσπάθειες να δοθεί ένας ορισμός για τον «κοινωνικό» εγκέφαλο
Υπάρχουν διάφορα σύνδρομα στη νευρολογία, τα λεγόμενα δυστονικά σύνδρομα, που εκφράζονται κυρίως, όπως έχουμε δει στη Βιονευρολογική, με σπασμούς του προσωπικού νεύρου και κυρίως γύρω από το στόμα
Δεν πρόκειται για μια πάρα πολύ συνηθισμένη κλινική εικόνα, αλλά αρκετά τακτικά την συναντάμε στη Βιονευρολογική
Πολύ τακτικά, ιδιαίτερα σε παιδιά και εφήβους, αλλά και σε μεσήλικους, παρακολουθούμε να έχουν ένα συνεχή θόρυβο, τον οποίο κατά κανόνα προκαλούν οι ίδιοι στην περιοχή της τραχείας σαν να χρειάζεται να κάνουν εκεί ένα συνεχή «καθαρισμό»
Η ντοπαμίνη είναι ένας νευροδιαβιβαστής στο κεντρικό νευρικό σύστημα, που προκαλεί μια σειρά συναισθημάτων, τα οποία είναι έντονα ή άτονα, ανάλογα με την έκκριση που έχει και με τα επακόλουθα που δημιουργεί
Όταν ένα παιδάκι αλλάζει συμπεριφορά και δείχνει επιθετικότητα, θλίψη ή «τράβηγμα» από κοινωνικές εκδηλώσεις, τότε με σιγουριά έχουμε μια κατάσταση που πρέπει να τύχει ιατρικής παρακολούθησης και εξέτασης
Όσο και αν φαίνεται περίεργο, υπάρχει μια μορφή διαταραχής της μνήμης που τακτικά οδηγεί τους μεσήλικες σε διαταραχές του γάμου, που μπορεί να φτάσουν και μέχρι το διαζύγιο
Θυμός, επίθεση, εγκεφαλογράφημα Σε καταστάσεις κοινωνικής ή οικογενειακής έντασης εμφανίζονται κρίσεις αυξημένης οργής με επιθετικές τάσεις κυρίως σε άτομα νεαρής ηλικίας. Ακόμη πιο τακτικά και έντονα είναι αυτά τα χαρακτηριστικά όταν παραμένουν για καιρό χωρίς έλεγχο και ιατρική συμβουλή. Η εμφάνιση τους έχει να κάνει αμιγώς με δυσλειτουργίες εγκεφαλικών κυκλωμάτων που ρυθμίζουν αυτά τα πλαίσια […]
Ψυχίατροι, ψυχολόγοι, «ψυχομέτρες», ψυχαναλυτές αλλά και νευροβιολόγοι τελευταία αναλύουν με προσοχή και ιδιαίτερη επιμονή τι κρύβεται πίσω από κοινωνικές συμπεριφορές όπως επιδίωξη καριέρας άνευ όρων, πράξεις αυτοκτονίας, ακόμα και η μανία των selfies.
Η σημερινή κοινωνία πάσχει συνεχώς από ένα έλλειμμα ικανοποίησης.
Η σχέση αυτοτραυματισμού με αιχμηρά αντικείμενα με το υπόβαθρο ενός λανθάνοντα ή υποθαλπόμενου ναρκισσισμού έχει πλέον διευκρινιστεί επιστημονικά˙ ένας ναρκισσισμός με σαφή στοιχεία εθισμού σε ότι αφορά επανάληψη και ένταση της πράξης.
Για λόγους ανατομικούς αλλά και λειτουργικούς αρκετές φορές έχουμε μία ταραγμένη, ελλειμματική λειτουργία της ντοπαμίνης στον εγκέφαλο που παρουσιάζεται με το σύμπτωμα του ναρκισσισμού.
Όταν υπάρχουν άτομα που κυρίως στην εφηβεία παρουσιάζουν εκρήξεις, κατά την κοινή λογική αναίτιου θυμού με τάσεις βίας, τότε κλινικά βασικό στοιχείο που πρέπει να μας τραβήξει την προσοχή και εκεί να εστιασθεί κάθε βοήθεια είναι εάν αυτά τα άτομα έχουν ήδη δημιουργήσει μία επιθετική συμπεριφορά.
Σε περιπτώσεις επιθετικής συμπεριφοράς (Intermittentexplosivedisorder), ιδιαίτερα σε παιδιά, έχει διαπιστωθεί η ταυτόχρονη ύπαρξη μίας βραδυκαρδίας που συμβαδίζει με τα παθολογικά ευρήματα ενός ηλεκτροεγκεφαλογραφήματος (ΗΕΓ).
Είναι γνωστό ότι η κοινωνικότητα του ανθρώπου αναπτύσσεται μέσω του παραδείγματος.
Ο αυτισμός αποτελεί μια δύσκολη ιατρική κατάσταση, αλλά πλέον είναι γνωστή η αιτία της.
Όταν μιλάμε για ιεραρχία είναι λογικό να υπάρχει παράλληλα και ένας βαθμός σύγκρισης ανάμεσα σε άτομα και καταστάσεις που προέρχονται από άτομα.
Ο οίκτος είναι ένα κοινό ένστικτο που το έχει ο κάθε ανθρώπινος εγκέφαλος και αποτελεί μια «λειτουργία» που παράγεται στο νεοεγκέφαλo.
Σήμερα τα πάντα στη ζωή γίνονται με σκοπό την ισορροπία και προσαρμογή όλης της κοινωνικής και ψυχικής κατάστασης, στα όρια του δυνατού.