Η ανάλυση του DNA και η προσφορά της στην Ιατρική
Η ανάλυση του DNA είναι μια καινούργια διαδικασία που αρχίζουμε και την «αντιμετωπίζουμε» και εδώ στη Βιονευρολογική
Η ανάλυση του DNA είναι μια καινούργια διαδικασία που αρχίζουμε και την «αντιμετωπίζουμε» και εδώ στη Βιονευρολογική
Στη Βιονευρολογική, παρατηρώντας τους ασθενείς και αυτούς που αναζητάνε βοήθεια σε εμάς, έχουμε δει ότι δεν πρέπει να είναι κανείς φιλόσοφος ή στωικός, προκειμένου να έχει την κατάρτιση για το τί μπορεί να αντιμετωπίσει
Ο Ρωμαίος έγραψε κάποτε ένα υπόμνημα, το οποίο μπορούμε ελεύθερα να το μεταφράσουμε σαν ραψωδία της θλίψης
Το τμήμα του κεντρικού νευρικού συστήματος, ο νωτιαίος μυελός που βρίσκεται αμέσως κάτω από το στέλεχος και εκτείνεται μέχρι το τέλος του νωτιαίου σωλήνα λειτουργούν όπως ένα μακρύ ηλεκτρικό καλώδιο, που περιβάλλεται ακριβώς από μεμβράνες και είναι το «διαβιβαστικό κέντρο» μεταξύ των εντολών του εγκεφάλου και των διαφόρων στόχων που είναι διάφορα τμήματα του κορμιού, κάτω από τον εγκέφαλο
Σε όλα αυτά, γενικά, τις μεγαλοδιαταραχές των αγγείων στον εγκέφαλο, ο μέγιστος κίνδυνος που υπάρχει πάντοτε και απασχολεί το θεράποντα γιατρό, πέρα από την κλινική συμπτωματολογία που βγάζουν, είναι μια πιθανή μελλοντική αιμορραγία
Νευροφυσιολογικές εξετάσεις τον τελευταίο καιρό, έχουν δείξει ότι όχι μόνο το νευρικό σύστημα αναγεννιέται, αλλά παράγει και νέα κύτταρα, εγκεφαλικά, τα οποία μέσα έχουν εντολές, ήδη «προγραμματισμένες» για το τί συμπεριφορά και τί συναισθηματική «αγωγή» θα ακολουθήσει το άτομο στο μέλλον
Από το 1953 που ανακαλύφθηκε η δομή του DNA, τόσο απλή και περίπλοκη ταυτόχρονα, οι θεραπείες σχετικά με νευροψυχιατρικά νοσήματα μπήκαν σε ένα άλλο δρόμο
Στη Βιονευρολογική, σε καθημερινή βάση, έρχονται ασθενείς από μόνοι τους ή κατόπιν ιατρικής υπόδειξης με το ερώτημα εάν το πρόβλημα τους είναι ψυχικής ή σωματικής αιτιολογίας
Ένα χτύπημα στο κεφάλι αποτελεί πάντοτε μια εγκεφαλική διαταραχή με μεγάλες συνέπειες ή μικρές για το μέλλον του κάθε ασθενή
Ένα πρόβλημα της σύγχρονης πραγματογνωμοσύνης, τόσο για τα Ελληνικά όσο και για τα Ευρωπαϊκά δεδομένα είναι στα όρια μεταξύ νόμου και νευροεπιστημόνων
Σε ένα ποσοστό 30% των παρκινσονικών ασθενών , ανδρών και γυναικών, παρατηρείται μια υποσεξουαλικότητα (πτώση λίμπιντο) σε πρόωρα στάδια
Ένα μικρό κάταγμα σε κάποιο οστό του προσώπου ή του κρανίου μπορεί να επέλθει οποιαδήποτε στιγμή
Πάντα υπάρχει η απορία τι θα συμβεί στο μέλλον, όταν σε παιδιά υπάρχει αυτό το «εκρηκτικό» τρίο.
Όπως βλέπουμε και στη Βιονευρολογική, οι άνθρωποι τον τελευταίο καιρό ζούνε περισσότερο και έχουν ήδη και αναμένεται και στο μέλλον να έχουν ακόμη περισσότερο νέες παθήσεις, που μπορούμε να πούμε ότι παίρνουν την έκταση «Εθνικής» νοσημάτων
Το θέμα της νυχτερινής ενούρησης άρχισε να απασχολεί τους γονείς τα τελευταία χρόνια
Παιδιά με επιληπτικά σύνδρομα, όπως έχουμε δει στη Βιονευρολογική, είναι υπερευαίσθητα και ευερέθιστα
Η επίσκεψη και αναζήτηση της συμβουλής από ένα γιατρό για ένα πρόσωπο με νευροψυχιατρικά νοσήματα αποτελεί ένα κολοσσιαίο κεφάλαιο
Διαταραχές του κολλαγόνου επηρεάζουν τακτικά τον εγκέφαλο και τη λειτουργία του
Πρόκειται, κατά κύριο λόγο, για ένα παιδικό χαρακτήρα που κρύβει μια προσωπικότητα γεμάτη διστακτικότητα και δυσκολία προσαρμογής
Υπάρχει μια «υποομάδα» με επιληπτικές κρίσεις, επιθετικότητα, η οποία παρουσιάζει ταυτόχρονα στις απεικονιστικές μεθόδους και στις νευροφυσιολογικές εξετάσεις μια διαταραχή της αμυγδαλής, ύστερα από ένα ιστορικό λοίμωξης.