Πως δρα η μυελίνη;
Οι νευρικοί άξονες περιβάλλονται από τη μυελίνη, η οποία αποτελείται από ομόκεντρες περιτυλίξεις των μεμβρανών των κυττάρων της νευρογλοίας
Οι νευρικοί άξονες περιβάλλονται από τη μυελίνη, η οποία αποτελείται από ομόκεντρες περιτυλίξεις των μεμβρανών των κυττάρων της νευρογλοίας
Η μυελίνη είναι μια ουσία από λιπώδης ιστό, η οποία περιβάλλει τον άξονα των νευρικών κυττάρων
Νευρολογία-Ψυχιατρική-Τι είναι η μυελίνη; [insert_php] echo write_page_excerpts(); [/insert_php]
Τρίτο και ουσιαστικότερο κομμάτι του νευρικού συστήματος είναι το λεγόμενο αυτόνομο νευρικό σύστημα
Η μυελίνη είναι ένα «περιτύλιγμα» των νεύρων, δηλαδή μια μεμβράνη που αποτελείται από λιπώδη ιστό, η οποία περιτυλίγει τον άξονα του νεύρου, καθ’ όλο το μήκος, έτσι ώστε κατά κάποιο τρόπο να δημιουργεί κάτι σαν καλώδιο που επιτρέπει τη μετάβαση του ηλεκτρικού ρεύματος από το ένα νεύρο στο άλλο ή από το νεύρο προς το μυ ή άλλα ακόμα όργανα
To περιφερικό νευρικό σύστημα από όσα γνωρίζουμε και έχουμε δει στη Βιονευρολογική δεν επηρεάζεται στις περιπτώσεις που έχουμε μια σκλήρυνση κατά πλάκας ή απομυελινώσεις κεντρικού τύπου
Στη Βιονευρολογική, εξετάζοντας τα απομυελινωτικά νοσήματα, δηλαδή την κατάσταση της μυελίνης σε διάφορες νευρολογικές κλινικές εικόνες, έχουμε διαπιστώσει ότι το όλο σύστημα, είναι ένα «κλειδί» μεταξύ αυτής της ουσίας της μυελίνης και της συνείδησης
Όσο και αν φαίνεται περίεργο, η μυελίνη, η ουσία αυτή, δηλαδή, που δίνει τη δυνατότητα στο κεντρικό νευρικό σύστημα να μεταφέρει τις ηλεκτρικές ώσεις από τον εγκέφαλο προς όλα εκείνα τα όργανα, τα οποία τις χρειάζονται, έχει μια «φυσιολογική» φθορά
Εδώ στη Βιονευρολογική, στα χρόνια που ασχολούμαστε με τα απομυελινωτικά σύνδρομα και προσπαθούμε κυρίως να καταλάβουμε τη λειτουργία ή δυσλειτουργία της ύπαρξης τους, καταλήξαμε στο συμπέρασμα ότι ο εγκέφαλος λειτουργεί σαν να είναι ένας μεγάλος υπολογιστής
Πραγματικά ο τίτλος εκφράζει μια κλινική απορία που έχουν πάρα πολλοί γιατροί, που ασχολούνται με αυτό το θέμα, εδώ και πολλά χρόνια
Ένα ιδιαίτερα μεγάλο κεφάλαιο σε ότι αφορά τόσο τη διάγνωση όσο και τη θεραπεία της σκλήρυνσης κατά πλάκας αποτελούν οι νευροφυτικοί πόνοι που παρουσιάζονται κατά την εξέλιξή της.
Με αφορμή την αύξηση της σκλήρυνσης κατά πλάκας στην περιοχής της Πάτρας, προκύπτει έντονα το ερώτημα τι είναι αυτό που απλά δημιουργεί τις προϋποθέσεις για τη γρήγορη και έντονη εξάπλωση της νόσου.
Η κλινική μορφή της σκλήρυνσης κατά πλάκας είναι αποτέλεσμα μίας διαδικασίας απομυελίνωσης στο κεντρικό νευρικό σύστημα.
Η σκλήρυνση κατά πλάκας είναι μία γνωστή αρρώστια του κεντρικού νευρικού συστήματος που μελετάται εντατικά παγκοσμίως εδώ και 100 χρόνια.
Πρόκειται για ένα φαρμακευτικό σκεύασμα που κυκλοφορεί ευρέως στην αγορά τα τελευταία χρόνια για την αντιμετώπιση των συμπτωμάτων της αμυοτροφικής πλάγιας σκλήρυνσης.
Το Copaxone αποτελεί ένα φαρμακευτικό σκεύασμα το οποίο έχει κυκλοφορήσει για τη θεραπεία της σκλήρυνσης κατά πλάκας.
Η γλουταμάτη είναι ένας νευροδιαβιβαστής του κεντρικού νευρικού συστήματος που μεταφέρει σήματα διεγερσιμότητας από το ένα κύτταρο στο άλλο.
Τα τελευταία χρόνια η ουσία Glatiramer acetate, γνωστή ως το φαρμακευτικό σκεύασμα Copaxone, χρησιμοποιείται εκτεταμένα για την αντιμετώπιση της έντονης συμπτωματολογίας της σκλήρυνσης κατά πλάκας.
Είναι γνωστό ότι η σκλήρυνση κατά πλάκας είναι ένα αυτοάνοσο νόσημα όπου ο ίδιος ο οργανισμός επιτίθεται στον εαυτό του καταστρέφοντας τη μυελίνη των νευρικών κυττάρων, όπως φαίνεται στην εικόνα.
Εκτός από την ανοσολογική αντίδραση κατά την οποία καταστρέφεται η μυελίνη με αποτέλεσμα να μη μεταδίδεται η ηλεκτρική ώση πάνω στο νεύρο, παράλληλα στη σκλήρυνση κατά πλάκας συμβαίνει και μία άλλη διαταραχή.