Κλινικές μορφές αντιφωσφολιπιδικού συνδρόμου
Το αντιφωσφολιπιδικό σύνδρομο χαρακτηρίζεται κυρίως από αρτηριακές και φλεβικές θρομβώσεις σε όλο τον οργανισμό και κυρίως γύρω από το νευρικό ιστό, κυρίως στον εγκέφαλο
Το αντιφωσφολιπιδικό σύνδρομο χαρακτηρίζεται κυρίως από αρτηριακές και φλεβικές θρομβώσεις σε όλο τον οργανισμό και κυρίως γύρω από το νευρικό ιστό, κυρίως στον εγκέφαλο
Όταν ο ιός του έρπητα «χτυπάει», κατά κύριο λόγο προσβάλλει το κεντρικό νευρικό σύστημα, δηλαδή τον εγκέφαλο και το νωτιαίο μυελό.
Η μαγνητική τομογραφία του εγκεφάλου άνοιξε νέους δρόμους στην έρευνα της σκλήρυνσης κατά πλάκας μέχρι και σε μοριακό πλέον επίπεδο.
Μέσω κάποιου αντισώματος δημιουργείται ένα «συμπλήρωμα» το οποίο έχει μάλλον γενετική προδιάθεση και καταλήγει στη δέσμευση της πρωτεΐνης C1 με την ανοσοσφαιρίνη ΙgG.
Σύμφωνα με τις έρευνες που έγιναν τον τελευταίο καιρό, η οπτική νευρομυελίτιδα, υφιστάμενης μιας γενετικής προδιάθεσης, κατά κύριο λόγο παρουσιάζεται σαν διαταραχή στην περιοχή του οπτικού νεύρου και του νωτιαίου μυελού κυρίως λόγω μικροαγγειακών βλαβών∙ οι παρατηρήσεις έχουν δείξει ότι στην ουσία εκεί «ξεκινάει» η όλη παθογένεια της νόσου.
Τα prions είναι χαρακτηριστικά στοιχεία για τη σπογγώδη εγκεφαλοπάθεια καθώς επίσης και για τη νόσο των «τρελών αγελάδων», όπου ενεργούν κυριολεκτικά τοξικά μετά από την εσωτερική τους «τροποποίηση» και τη μεταμόρφωση τους σε παθολογικές άρα και «τοξικές» πρωτεΐνες
Το αντιφωσφολιπιδικό σύνδρομο είναι γνωστό για τις θρομβώσεις που προκαλεί σε όλα τα αγγεία του οργανισμού και αρκετές φορές για να μην πούμε στις περισσότερες και σε αυτά του εγκεφάλου
Επιληψία και ροή ιόντων Τα ιόντα είναι στοιχεία με ελάχιστο αρνητικό ή θετικό ηλεκτρικό φορτίο. Συνήθως πρόκειται για μόρια στοιχείων όπως χλώριο, νάτριο, κάλιο κλπ Τα ιόντα αυτά με τη σειρά τους μεταφέρονται από διαύλους στις μεμβράνες των νευρικών συνάψεων μέσα-έξω, έτσι ώστε να παράγουν βιοηλεκτρικό ρεύμα που δημιουργεί τη λειτουργία του νευρικού κυττάρου. Το […]
Eπιληψία και ρήξη με τον περιβάλλον. Υπάρχουν μορφές επιληπτικών κρίσεων κυρίως με συμμετοχή του αυτόνομου νευρικού συστήματος, που προκαλούν χαρακτηριστικές ρήξεις με το περιβάλλον. Ξαφνικά δεν ξέρει που βρίσκεται, τι λέει και τι κάνει. Οι ρήξεις αυτές μπορεί να είναι συντόμου ή μακράς διαρκείας και επαναλαμβανόμενες, άρα ιδιαίτερα επικίνδυνες για τον ασθενή. Πιο επικίνδυνα είναι όταν […]
Στη λοιμώδη μονοπυρήνωση τακτικά συναντάμε το φαινόμενο της «συνεργασίας» μικροβιακών παραγόντων όπως είναι η τοξοπλάσμωση ή η φυματίωση, τα λεμφώματα και άλλες καταστάσεις που προκαλούν εμπύρετες διαδικασίες.
Παρόλο που πλέον γνωρίζουμε ότι προκαλεί έντονο πόνο μέσω του κεντρικού νευρικού συστήματος, η καψαϊκίνη έχει ανακαλυφθεί τελευταία ότι μπορεί να δρα και αναλγητικά.
Υπάρχουν ειδικοί νευρώνες (νευρικά κύτταρα) και κυρίως τα οπίσθια κέρατα του νωτιαίου μυελού τα οποία είναι εξειδικευμένα στο να αντιλαμβάνονται τα ερεθίσματα του πόνου που προέρχονται από άλλα ειδικά νευροκύτταρα.
Δεν υπάρχει άνθρωπος ο οποίος σε κάποια στιγμή της ζωής του να μην είχε παρουσιάσει κάποια υπερευαισθησία σε οποιαδήποτε μορφή πόνου, κυρίως όμως στον πονόδοντο.
Οι μακράς διαρκείας πόνοι είναι αυτοί που κατά κύριο λόγο δημιουργούν τα χρόνια επώδυνα σύνδρομα.
Μέχρι τώρα υπήρχαν νοσήματα όπως η σχιζοφρένεια, η νόσος του πάρκινσον, οι τραυματικές αλλοιώσεις του νευρικού ιστού κ.α. τα οποία θεωρούνταν αθεράπευτα με τις υπάρχουσες θεραπευτικές δυνατότητες, κυρίως με τα φάρμακα.
Το φάρμακο 10-2474 είναι παρασκεύασμα της πορτογαλικής εταιρείας Bial και χορηγήθηκε δοκιμαστικά σε ορισμένα άτομα στην περιοχή της Γαλλίας, προκειμένου να πιστοποιηθεί η δραστηριότητα του στους χρόνιους πόνους.
Σε ύποπτες περιπτώσεις για επιληπτική κρίση υπάρχουν σχεδόν πάντοτε κάποια στοιχεία που προηγούνται, όπως:
Η σεροτονίνη αποτελεί έναν από τους βασικότερους και πλέον γνωστούς νευροδιαβιβαστές του νευρικού συστήματος.
Στοιχεία ενδημικής εμφάνισης της σκλήρυνση κατά πλάκας κατά περιοχές καθιστούν επιτακτική την ανάγκη της άμεσης διάγνωσης και θεραπείας της.
Σε ότι αφορά το ρόλο του εγκεφάλου, έρευνες έχουν δείξει ότι υπάρχει συμμετοχή του στην περίπτωση της ινομυαλγίας.