Δίνουμε φάρμακα στο θυμό;
Αναμφισβήτητα ναι.
Αναμφισβήτητα ναι.
Στη νευρολογία–ψυχιατρική, η ιδέα του νου πάνω από την ύλη (mind over matter) κατέχει σχεδόν τη θέση αξιώματος.
Η περίπτωση να βρεθεί κανείς μπροστά σε μία επιληπτική κρίση είναι πάντα πολύ μεγάλη και συνδεδεμένη με το ερώτημα πως την αντιμετωπίζει.
Πληροφορίες, έρευνα και αναλύσεις πάνω στο πρόβλημα της σχιζοφρένειας.
Οι ημικρανίες ξεκινούν να αναπτύσσονται από το στέλεχος του εγκεφάλου και πιο συγκεκριμένα από τους πυρήνες του τριδύμου νεύρου.
Με την πρόοδο της τεχνολογίας και ιδιαίτερα με την ανάπτυξη των λογισμικών των υπολογιστών, πλέον η καταγραφή του ύπνου σε δωδεκάωρη ή εικοσιτετράωρη βάση είναι εφικτή.
Οι επώδυνες καταστάσεις στην παιδική ηλικία, κυρίως μετά από σωματοποιημένο άγχος, είναι κάτι πολύ συνηθισμένο.
Σε κάθε οργανισμό υπάρχει ένας αυτορρυθμιστικός μηχανισμός για την αίσθηση του πόνου.
Μετά από έρευνες που έχουν γίνει σε παιδιά, έχει διαπιστωθεί ότι στον εγκέφαλο παρουσιάζεται έντονη δραστηριότητα όταν το παιδί θυμάται συγκεκριμένες επώδυνες καταστάσεις.
Πολλές φορές τα εγκεφαλικά αιματώματα σε ηλικιωμένους ασθενείς δημιουργούν προβλήματα στην αναπνοή και ως εκ τούτου θλάσεις των πνευμόνων και καταστάσεις εισρόφησης.
Με το πέρας των χρόνων όπως όλα τα όργανα έτσι και ο εγκέφαλος υφίσταται φθορές.
Ο δείκτης «θνησιμότητας ενός χρόνου» χρησιμοποιείται κυρίως για τις νευρολογικές περιπτώσεις που καταλήγουν σε μονάδες εντατικής θεραπείας.
Σ’ ένα μεγάλο ποσοστό στις διαταραχές του ύπνου εμφανίζεται η λεγόμενη ατονία μυών, με εξαίρεση τους μύες που υποστηρίζουν το διάφραγμα και την αναπνοή.
Ο εγκέφαλος διαθέτει ένα μηχανισμό τη «ζωνοειδή έλικα» ο οποίος ειδοποιεί ανά πάσα στιγμή το άτομο αν θα πονέσει και πόσο.
Ο ύπνος ρυθμίζεται κατά κύριο λόγο από τη λειτουργία της αδενοσίνης, η οποία είναι απαραίτητος νευροδιαβιβαστής προκειμένου να λάβουν χώρα τα διάφορα στάδια του ύπνου.
Το νευρωνικό τόξο του ύπνου βρίσκεται περίπου στο μέσο του εγκεφάλου και ξεκινάει κυρίως από το στέλεχος του εγκεφάλου.
Ο διάσημος νευρολόγος – ψυχίατρος Constantin von Economo τις πρώτες δεκαετίες του 19ου αιώνα ερεύνησε εντατικά μία κλινική μορφή εγκεφαλίτιδας, τη ληθαργική, και διαπίστωσε δύο νέα νευρωνικά τόξα: τα κέντρα του ύπνου και της επαγρύπνησης.
Σύμφωνα με τον Αυστριακό νευρολόγο – ψυχίατρο Constantin von Economo, όταν τα κέντρα επαγρύπνησης προσβάλλονται από κάποια μορφή εγκεφαλικής ίωσης προκαλούν έλλειψη ύπνου με παράλληλη εμφάνιση παραλύσεων των μυών του προσώπου, ιδιαίτερα της οφθαλμικής περιοχής, και έντονη ανησυχία.
Σύμφωνα με τις τελευταίες έρευνες, ένα είναι σίγουρο: η έλλειψη ύπνου διαταράσσει σοβαρά την εγκεφαλική ισορροπία.
Ο ύπνος αποτελεί οπωσδήποτε ένα πολυπαραγοντικό φαινόμενο και όχι μόνο μία αυτόνομη λειτουργία.