To πρόβλημα της διάγνωσης της νόσου του Alzheimer
Από τότε που ο Βαυαρός νευρολόγος Αλοΐσιος Αλτσχάιμερ πιστοποίησε τη νόσο που φέρνει το όνομα του μέχρι και σήμερα αυτή η νόσος είναι συνδεδεμένη με μεγάλα διαγνωστικά προβλήματα.
Από τότε που ο Βαυαρός νευρολόγος Αλοΐσιος Αλτσχάιμερ πιστοποίησε τη νόσο που φέρνει το όνομα του μέχρι και σήμερα αυτή η νόσος είναι συνδεδεμένη με μεγάλα διαγνωστικά προβλήματα.
Όπως έχουν δείξει οι έρευνες από την εποχή που ο Αλοΐσιος Αλτσχάιμερ έβγαλε την ομώνυμη διάγνωση για αυτήν τη μορφή άνοιας μέχρι τώρα, η παθογένεια της νόσου βασίζεται στο γεγονός της παθολογικής συγκέντρωσης του β-αμυλοειδούς στον εγκέφαλο.
Από την πρώτη διάγνωση της νόσου του Alzheimer που έγινε στις αρχές του 1900 από τον ίδιο τον Αλοΐσιο Αλτσχάιμερ στο Μόναχο είχε διαπιστωθεί η στενή σχέση της αρρώστιας που φέρνει το όνομα του με γενετικούς προδιαθεσικούς παράγοντες
Το έτος 1906 για πρώτη φορά η νόσος του Alzheimer έγινε γνωστή από το Γερμανό ψυχίατρο και νευροπαθολόγο Αλοΐσιο Αλτσχάιμερ, ο οποίος μετά από διαπίστωση στο μικροσκόπιο έδειξε ότι η άνοια μπορεί να προέρχεται από ανωμαλίες στον εγκέφαλο λόγω συνάθροισης παθογενών πρωτεϊνών
Η νόσος του Αλτσχάϊμερ, ως γνωστόν, δεν μπορεί να διαγνωστεί, παρά μόνο σαν κλινική υποψία.
Το να ξεχνάμε διάφορα αντικείμενα, ραντεβού και άλλα είναι πλέον κάτι πολύ συνηθισμένο στην καθημερινότητα μας.
Οι πρωτεΐνες TAU έγιναν γνωστές τα τελευταία χρόνια αν και είχαν ήδη εντοπιστεί από το γιατρό ερευνητή Αλοΐσιο Αλτσχάιμερ, το όνομα του οποίου πήρε και η ομώνυμη αρρώστια
Κατά τα έτη 1907 έως 1910 ο ίδιος ο Αλοΐσιος Αλτσχάιμερ παρακολούθησε προσεκτικά έναν ασθενή, τον λεγόμενο Johann F, ο οποίος ήταν και ο πρώτος ασθενής όπου μετά το θάνατο του πλέον τελείως «ντοκουμενταρισμένα» πιστοποιήθηκε μικροσκοπικά και η νόσος του Alzheimer