Η υπερεκφόρτιση των κυττάρων του κινητικού νευρώνα με ανώμαλη παραγωγή «τοξικών» πρωτεϊνών έχει σαν αποτέλεσμα τη δημιουργία μιας γενετικής παραλλαγής (μετάλλαξη), σε ότι αφορά την παραγωγή της δισμουτάσης∙ αυτό έχει διαπιστωθεί εδώ και πάρα πολύ καιρό και έτσι όλες οι έρευνες συγκλίνουν στο «πως» και «γιατί» η συγκέντρωση αυτού του ενζύμου μπορεί να προκαλέσει την κλινική εικόνα που βλέπουμε στη νόσο του κινητικού νευρώνα.
Από τις έρευνες των τελευταίων χρόνων σε ότι αφορά τη νόσο του κινητικού νευρώνα προέκυψε ότι η βασική αιτία της παθογένειας είναι η κακή διαπερατότητα των διάφορων ιόντων.
Οι πολλές μεταλλάξεις που γίνονται και συγκεκριμένα σε επίπεδο RNA και η μεταβίβαση αυτής της γονιδιακής πληροφορίας έχει βρεθεί ότι αποτελούν τους δεκαπέντε κύριους παράγοντες παθογένειας στην εμφάνιση της νόσου του κινητικού νευρώνα.
Σύμφωνα με τις έρευνες που έγιναν τον τελευταίο καιρό, η οπτική νευρομυελίτιδα, υφιστάμενης μιας γενετικής προδιάθεσης, κατά κύριο λόγο παρουσιάζεται σαν διαταραχή στην περιοχή του οπτικού νεύρου και του νωτιαίου μυελού κυρίως λόγω μικροαγγειακών βλαβών∙ οι παρατηρήσεις έχουν δείξει ότι στην ουσία εκεί «ξεκινάει» η όλη παθογένεια της νόσου.
Στη Βιονευρολογική διακατεχόμενοι από την πεποίθηση ότι στη νόσο του κινητικού νευρώνα έχουμε μια συγκεκριμένη πάθηση του κεντρικού νευρικού συστήματος, εδώ και πολλά χρόνια στη ρουτίνα της διάγνωσης, πέραν των άλλων νευροφυσιολογικών εξετάσεων που θεωρούνται απαραίτητες όπως είναι το ηλεκτρομυογράφημα, εφαρμόζουμε και την εικοσιτετράωρη καταγραφή του ηλεκτροεγκεφαλογραφήματος.
Η οπτική νευρομυελίτιδα αρχίζει με μια έντονη δράση του «συμπληρώματος» σε ανοσολογικό επίπεδο, κυρίως περιαγγειακά, δημιουργώντας μια αρνητική θέση ακριβώς στο σημείο των αγγείων όπου «χτυπάει».
Η νόσος του κινητικού νευρώνα αποτελεί μια από τις μεγαλύτερες θεραπευτικές προκλήσεις της σύγχρονης νευρολογίας.
Μέχρι πρότινος, η οπτική νευρομυελίτιδα αντιμετωπιζόταν από τους κλινικούς γιατρούς κατά κάποιον τρόπο σαν μια μορφή της σκλήρυνσης κατά πλάκας∙ υπήρχε μια παθητική αναμονή και κατά περιόδους υπήρχαν χαμηλές δόσεις κορτιζόνης ή άλλων θεραπευτικών σχημάτων που χρησιμοποιούνταν κατά περίπτωση στη σκλήρυνση κατά πλάκας.
Τα κριτήρια ΕlEscorial θεσπίστηκαν το 1998 προκειμένου να δώσουν έναν κλινικό «μπούσουλα», σε ότι αφορά την προσβολή του άνω, κάτω κινητικού νευρώνα από το ίδιο μέρος του σώματος.
Οπωσδήποτε πολλές φορές θεωρείται ότι είναι υπερβολική η διαδικασία της εκτέλεσης μιας μαγνητικής τομογραφίας του εγκεφάλου σε μια υπόνοια της νόσου του Hashimoto, αλλά η κλινική πείρα έχει δείξει ακριβώς το αντίθετο.
Μελετώντας τα περιστατικά που έχουμε παρουσία συμπτωμάτων τόσο από τη νόσο του Hashimoto αλλά και από τον κινητικό νευρώνα, βλέπουμε ένα τεράστιο ρόλο που παίζει και η χρονική στιγμή της εμφάνισης των νοσημάτων.
Μέχρι στιγμής τα τελευταία είκοσι χρόνια έχουν γίνει πάρα πολλές έρευνες σε ότι αφορά την εγκεφαλοπάθειαHashimoto και τη συννοσηρότητα που παρουσιάζει με το νευρικό σύστημα, τόσο κεντρικό όσο και περιφερικό.
Η παρουσία απομυελινωτικών εστιών στη μαγνητική τομογραφία του εγκεφάλου έχει πιστοποιηθεί σε πάμπολλες περιπτώσεις ύπαρξης νόσου του κινητικού νευρώνα.
Η ερώτηση για αυτήν την ασθένεια είναι δύσκολο να απαντηθεί, διότι παίζει ένα τεράστιο ρόλο ποιος θα ασχοληθεί με αυτήν, σε τι ένταση, σε τι βάθος και τι θεραπευτικές δυνατότητες έχει
Η διαγνωστική μέθοδος της μαγνητικής τομογραφίας του εγκεφάλου αποτελεί ένα από τα βασικότερα διαγνωστικά εργαλεία, προκειμένου να ανακαλύψουμε την έκταση της προοδευτικής πολυεστιακής λευκοεγκεφαλοπάθειας
O εστέρας της «φουμαρίνης» είναι ένα φάρμακο που τα τελευταία χρόνια σε πολλές δερματολογικές και νευρολογικές καταστάσεις, όπως π.χ. σκλήρυνση κατά πλάκας, έχει χορηγηθεί κατά κόρον
Επειδή τελευταία η συνύπαρξη συμπτωμάτων της νόσου του κινητικού νευρώνα, ιδίως δεσμιδώσεις, και της νόσου του Hashimoto παρουσιάζεται όλο και πιο τακτικά, γεννάται το ερώτημα εάν υπάρχει μια κοινή προέλευση των δυο νοσημάτων
Σε ασθενείς που παράλληλα με την εμφάνιση της νόσου του Hashimoto σαν μια έκφραση της αυτοανόσου θυρεοειδίτιδας παρουσίαζαν και συμπτώματα που έμοιαζαν πολύ με αυτά της νόσου του κατώτερου κινητικού νευρώνα έχουν γίνει κλινικές παρατηρήσεις
Τα τελευταία χρόνια που οι διαγνωστικές μέθοδοι έχουν αναπτυχθεί αρκετά και η προσέγγιση στη διάγνωση της νόσου του Hashimoto είναι εύκολη, έχουμε συνηθίσει κλινικά να παρατηρούμε την εμφάνιση αυτής της νόσου ταυτόχρονα και με άλλα εκφυλιστικά και αυτοάνοσα νοσήματα
Αυτό που ιδιαίτερα προσέχουμε όταν έχουμε μια τέτοια περίπτωση, όπου υπάρχει εμφάνιση πολυεστιακής λευκοεγκεφαλοπάθειας ύστερα από χρόνια χρήση κάποιων φαρμάκων, π
Υπολογιστής καρδιακών παλμών
Υπολογιστής Body-Mass Index
Υπολογιστής κόστους καπνίσματος