Τα μάτια της γάτας και η άρρωστη καρδιά
Στην Βιονευρολογική, αν και σπάνια αρκετές φορές, έχουμε δει σε μονή ή διπλή μορφή, το λεγόμενο cat eye syndrome, δηλαδή τα μάτια της γάτας.
Στην Βιονευρολογική, αν και σπάνια αρκετές φορές, έχουμε δει σε μονή ή διπλή μορφή, το λεγόμενο cat eye syndrome, δηλαδή τα μάτια της γάτας.
Πάρα πολλές φορές διαπιστώνουμε σε αρκετούς ανθρώπους τουλάχιστον σε αυτούς που εξετάζουμε στην Βιονευρολογική, να μην έχουν το ανάλογο αίσθημα του ζεστού, κρύου σε ορισμένα τμήματα του δέρματος ή και σε ολόκληρο το δέρμα.
Υπάρχει μια μεγάλη πλάνη σε ότι αφορά τις καρδιακές διαταραχές και αυτός είναι ο λόγος που πολύ τακτικά δεν αντιμετωπίζονται «μέχρι τέλους» αυτά τα περιστατικά.
Πολλές φορές, η μυϊκή δυστονία, αν και πρόκειται για μια γενικευμένη κατάσταση του μυϊκού συστήματος του ανθρώπου, έχει μερικές χαρακτηριστικές κλινικές εικόνες.
Πρόκειται για μια πολύ εξειδικευμένη εξέταση, η οποία γίνεται με ειδικά ηλεκτρομυογραφικά μηχανήματα που πλέον σήμερα βρίσκει κανείς κατά κόρον στην αγορά, αλλά απαιτούνται ειδικές γνώσεις του εξεταστή και χρόνια εμπειρία πάνω στο κομμάτι αυτό.
Πρόκειται για την, κλινικά, πιο «ύπουλη» μορφή της νόσου του Αλτσχάϊμερ· αυτή με την σταδιακή εξέλιξη. Από τις παρατηρήσεις μας στην Βιονευρολογική, έχουμε στην « βραδεία» πορεία ξαφνικά μια στιγμή την έκρηξη της νόσου.
Το εγκεφαλονωτιαίο υγρό, το λαμβάνουμε μετά από μια οσφυονωτιαία παρακέντηση, που είναι μια σχετικά ανώδυνη και γρήγορη εξέταση και ακολουθείται η ανάλυση του, προκειμένου να λάβουμε πληροφορίες που μόνο αυτό μπορεί να προσφέρει σε ορισμένα διαγνωστικά προβλήματα.
Στην νευρολογία, πάντοτε τα μεγαλύτερα διαγνωστικά προβλήματα, ήταν η κατάσταση της ενδοκρανιακής πιέσεως. Μέχρι πριν από λίγα χρόνια, αυτό μπορούσε να γίνει με μια μέτρηση, σε μια χρονική φάση, και κάτω από ειδικές συνθήκες.
Αρκετά τακτικά, τόσο νοσοκομειακά όσο και σε περιφερικά νευρολογικά ιατρεία, παρατηρείται αυτό το φαινόμενο, συνήθως, σε ασθενείς που διαμαρτύρονται για διαταραχές συνείδησης και συγκέντρωσης.
Έχει αποδειχτεί, κυρίως εδώ στην Βιονευρολογική, ότι το μεγαλύτερο «όπλο» για την σωστή αγωγή και θεραπεία είναι η παρακολούθηση και η εκτίμηση της πορείας της νόσου ενός ασθενούς.
Με τον όρο ακροτομοφιλία είναι μια σπάνια ψυχιατρική νόσος όπου ο ασθενής έχει την τάση να κόψει ένα άκρο του προκειμένου να αισθανθεί καλύτερα.
Η στέρηση ύπνου ή η αϋπνία είναι συνδεδεμένη με πάρα πολύ επικίνδυνα για τον άνθρωπο συμπτώματα, διαταραχές ή επακόλουθα.
Ο μυϊκός τόνος είναι ένα πρόβλημα της νόσου του πάρκινσον.
Εδώ πρόκειται για μια διαταραχή της αριστερής περιοχής της φαιάς ουσίας στο σημείο της νήσου του Ράϊλ, η οποία έχει σαν αποτέλεσμα ύστερα από ένα λανθάνοντα μεταβολισμό ή ατροφία, να εμφανίζει διαταραχές της ομιλίας σε όσα αφορά το ειρμό της, την εύρεση καταλλήλου λέξεων ή την ολοκλήρωση σκέψεων με προφορικό λόγο.
Συμβαίνει ή τουλάχιστον αναφέρεται σπάνια.
Τα τελευταία χρόνια, λόγω της αύξησης των δυνατοτήτων των εξεταστικών μεθόδων, μεγαλώνει κάθε τόσο ο αριθμός των αυτοανόσων νοσημάτων.
Τα αυτοάνοσα νοσήματα, μια σειρά από αρρώστιες που εκδηλώνονται από το ίδιο το σώμα προς τον εαυτό του σε πολλές περιοχές, όργανα ή και συνδυασμό λειτουργιών έχει σαν αρχή μια δυσλειτουργία στον εγκέφαλο και χαρακτηριστικά στα νευρωνικά τόξα που περνάνε από τη λεγόμενη νήσο του εγκεφάλου.
Μέχρι τώρα πίστευε κανείς ότι φλεγμονώδεις γαστροεντερικές διαταραχές, όπως είναι η ελκώδης κολίτιδα και η νόσος του Crohn, επηρεάζουν σε ένα δεύτερο στάδιο τον εγκέφαλο και μάλιστα αρκετές φορές με έντονη συμπτωματολογία όπως διαταραχές από όραση, ακοή, σκέψη και συναίσθημα.
Στην Βιονευρολογική, όπως μας δίδαξε η εμπειρία, εμφανίζεται τακτικά το πρόβλημα των πολλαπλών κενώσεων.
Όταν λαμβάνεται το ιστορικό του ασθενούς στην Βιονευρολογική, μεταξύ των άλλων, σταθερά συμπεριλαμβάνονται και ερωτήσεις σχετικά με τη θεωρία του εντέρου, με τον τρόπο που αναφέρεται η κατάταξη της Βιέννης στη νόσο του Crohn και την ελκώδη κολίτιδα.