Ο ιππόκαμπος και οι γνωστικές διαταραχές της επιληψίας
Ο ιππόκαμπος είναι ένας σοβαρός σχηματισμός εγκεφαλικών κυττάρων, που συμβάλλουν τα μέγιστα στη λειτουργία μνήμης, συναισθήματος και λίγο στην κινητική συμπεριφορά
Ο ιππόκαμπος είναι ένας σοβαρός σχηματισμός εγκεφαλικών κυττάρων, που συμβάλλουν τα μέγιστα στη λειτουργία μνήμης, συναισθήματος και λίγο στην κινητική συμπεριφορά
Σε περιπτώσεις διαταραχής του μεταβολισμού ή και γενετικών «λαθών» μπορούμε να έχουμε την εμφάνιση επιληπτικών κρίσεων
Η εκτέλεση των αριθμητικών πράξεων είναι μια αρκετά σύνθετη εγκεφαλική λειτουργία στη διαδικασία της οποίας ο εγκέφαλος μπαίνει από την παιδική ηλικία
Το πόσο βρώμικο θεωρείται ένα περιβάλλον είναι θέμα πολιτισμικής προέλευσης, αλλά και εν μέρει ιδιοσυγκρασίας
Ασφαλώς η δυσλεξία δεν είναι μια «επικίνδυνη» εγκεφαλική δυσλειτουργία
Και οι δύο περιοχές του υποθαλάμου της υπόφυσης είναι εγκεφαλικοί σχηματισμοί με συγκεκριμένες λειτουργικές «αποστολές».
Ψυχωτικές αντιδράσεις λόγω εγκεφαλικών δυσλειτουργιών δημιουργούν εκτεταμένες δερματοπάθειες.
Στη Βιονευρολογική, εφαρμόζοντας την προβολή και καταγράφοντας ηλεκτρονικά την αντίδραση ασθενών με εγκεφαλικές παθήσεις (biofeedback), κάνουμε ουσιαστικές διαπιστώσεις των συμπτωμάτων της κλινικής εικόνας.
Η αυτόματη μίμηση είναι ένα αυθόρμητο αντανακλαστικό στους ανθρώπους.
Αν και πρόκειται για μια σχετικά σπάνια εκδήλωση, νοσολογικής κατάστασης, αρκετές φορές την έχουμε βρει σε ασθενείς της Βιονευρολογικής.
Ο συνδυασμός βρίσκεται τακτικά κυρίως στις παιδικές ηλικίες, όπως έχουμε διαπιστώσει και εμείς εδώ στην Βιονευρολογική.
Στην Βιονευρολογική, έχουμε παρατηρήσει ότι σε περιπτώσεις κακού ύπνου μπορούμε να έχουμε πάρα πολλές παρεκτροπές.
Στην Βιονευρολογική έχουμε δει αρκετές φορές εκτοπίες (φωτογραφία) των νεφρών να συνοδεύονται με διαταραχές των αυχενικών σπονδύλων.
Πάρα πολλοί άνθρωποι, ιδιαίτερα μικρά παιδιά, έχουν την τάση της υπνοβασίας.
Περίπου το 4% των ατόμων, στην ηλικία των ογδόντα, ξαφνικά και χωρίς κανένα λόγο ή πρόκληση μπορεί να παρουσιάζει μια επιληπτική κρίση, στο δε 30%-50% αυτών των ανθρώπων, μπορεί να επαναληφτεί.
Πρόκειται για μια αρρώστια που χαρακτηρίζεται από οφθαλμοπληγία και μικτή αισθητικο-παρεγκεφαλιδική αταξία.
Μέχρι τώρα, η διαγνωστική μέθοδος που χρησιμοποιούνταν κατά κύριο λόγο από τους ψυχιάτρους, ήταν η ανεύρεση της έκφρασης, ο διαχωρισμός των ιδεών μέσα από το λόγο του ασθενούς, καθώς επίσης και μια ,ας το πούμε, ενσυναισθητική προσέγγιση των δυο πόλων, δηλαδή του εξεταζόμενου και του εξετασθέντος.
Στην ουσία πρόκειται για μια κατάσταση, διάδοχη, διότι μετά από κάθε μηνιγγίτιδα ακολουθεί και μια εγκεφαλίτιδα, τουλάχιστον όταν έχουμε ιογενείς λοιμώξεις, όπως έχει δείξει η εμπειρία εδώ στην Βιονευρολογική.
Πάρα πολλές φορές, όπως έχουμε δει στους ασθενείς μας εδώ στην Βιονευρολογική και κυρίως παιδιά, ύστερα από έντονη φαρμακευτική αγωγή κυρίως αντιβιοτικού τύπου και μάλιστα συγκεκριμένων από αυτών, όπως είναι τα ανθελονοσιακά φάρμακα και τα παράγωγα τους, συμβαίνει να έχουμε μονομερή βλάβη του ακουστικού νεύρου.
Η εγκεφαλική δομή του ανθρώπου είναι «κατασκευασμένη» με τέτοιο τρόπο, ώστε ακόμη και εξελικτικά να μπορεί να συγκεντρώνεται πλήρως σε έναν και μόνο ουσιαστικό κίνδυνο.