Συμπεριφορά και μαγνητική τομογραφία των ποζιτρονίων
Δυστυχώς για την Ελλάδα δεν υφίσταται ακόμη, σε βάση ρουτίνας, η εξέταση της κίνησης των ποζιτρονίων δια της μαγνητικής τομογραφίας.
Δυστυχώς για την Ελλάδα δεν υφίσταται ακόμη, σε βάση ρουτίνας, η εξέταση της κίνησης των ποζιτρονίων δια της μαγνητικής τομογραφίας.
Μέχρι τώρα, λέγοντας τώρα μέχρι και την προηγούμενη δεκαετία, η κλινική νευρολογία είχε κυρίως στόχο την ανακάλυψη μικρών, ανατομικών, λειτουργικών διαταραχών στον εγκέφαλο.
Οι φλεγμονές αποτελούν ένα πάρα πολύ μεγάλο κίνδυνο για την κατάσταση του νευρικού συστήματος και πρέπει από την πείρα μας στην Βιονευρολογική, να εξασφαλίζουμε όσο γίνεται γρηγορότερα μια καθαρή εικόνα για τη κλινική διάσταση που έχει το πρόβλημα.
Η παρακολούθηση της όρασης και των διαταραχών της κατά μια νευρολογική εξέταση, ακόμη και όταν παίρνουμε το ιστορικό, είναι πάρα πολύ μεγάλης σημασίας για το νευρολόγο.
Από την πείρα μας στην Βιονευρολογική, σε καθημερινή βάση αυτό που βλέπουμε σε όλα σχεδόν τα νευροψυχιατρικά νοσήματα, είναι η κακή διαχείριση του καθημερινού στρες από τον άρρωστο.
Η διαβητική πολυνευροπάθεια είναι το «πρώτο» σύμπτωμα της εμφάνισης μιας χρόνιας παχυσαρκίας διαβήτη τύπου 2 ή ακόμη και μιας ερχόμενης εγκεφαλοπάθειας.
Η πείρα μας στην Βιονευρολογική λέει ότι πριν εμφανιστεί ο ασθενής στον νευρολόγο για πτώση της ακοής, περνάει πρώτα οπωσδήποτε από κάποιον ωτορινολαρυγγολόγο, που μετά από ειδικές εξετάσεις αντιλαμβάνεται ότι πολλές φορές η πτώση της ακοής, αν όχι τις περισσότερες, έχει σχέση με νευρολογικά αίτια.
Η νόσος του Λάϊμ είναι μια λοίμωξη που συμβαίνει μετά από προσβολή, ύστερα από τσίμπημα ψύλλου (βορελίωση), που αφήνει εντελώς χαρακτηριστική τοπική συμπτωματολογία επιδερμικά.
Έγκαιρη διάγνωση και τακτική παρακολούθηση, τόσο για την διάγνωση όσο και για την εξέλιξη τους, είναι απαραίτητα σε αυτά τα νοσήματα.
Δυστυχώς, με την πάροδο των ετών, τα τελευταία χρόνια όλο και τακτικότερα έρχονται στην συζήτηση και κυρίως στην αντιμετώπιση νευροψυχιατρικά σύνδρομα σε παιδιά.
Πρόκειται για διεθνείς πλέον ιατρικές ορολογίες σε όσον αφορά τις σχισμές που παρατηρούνται στην στοματική και ρινική κοιλότητα.
Τα πολυπαραγοντικά γονίδια, δηλαδή αυτό σημαίνει πολλά μαζί, παίζουν ένα ρόλο ουσιαστικό και στην κατασκευή και στην λειτουργία του εγκεφάλου.
Πρόκειται για μια σπάνια ασθένεια, όπου έχουμε πλήρη απουσία ανάπτυξης των βολβών των οφθαλμών.
Πολλές φορές, η μυϊκή δυστονία, αν και πρόκειται για μια γενικευμένη κατάσταση του μυϊκού συστήματος του ανθρώπου, έχει μερικές χαρακτηριστικές κλινικές εικόνες.
Μια σπονδυλολίσθηση, η αστάθεια της αυχενικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης, αρκετά συχνά και μάλιστα ύστερα από σύντομη σκέψη, οδηγεί σε χειρουργικά διορθωτικά μέτρα, κυρίως δε σε οστεοσυνθέσεις.
Το μεγάλο δίλλημα, στην περίπτωση ενός αυχενικού συνδρόμου με μυελοπάθεια ή στένωση του αυχενικού αυλού, είναι εάν και ποτέ επεμβαίνουν χειρουργικά.
Πολλοί ασθενείς παρατηρούν λανθασμένα και θεωρούν ότι υπεύθυνο για το «σφύριγμα» στο αυτί είναι μια κατάσταση ιδιαιτέρου στρες.
Οι εμβοές ,είναι μια «τυραννία» για τον κάθε άνθρωπο που υποφέρει από αυτές. Το ποσοστό στην Ελλάδα υπολογίζεται πάρα πολύ μεγάλο και ανέρχεται σε εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους.
Έφηβοι, ιδιαίτερα με έντονη αθλητική δραστηριότητα, που έχουν μια προδιάθεση για ωτολογικές διαταραχές, είναι πολύ πιθανόν να παραπονεθούν και να έχουν για καιρό εμβοές ύστερα από αυξημένη δραστηριότητα.
Νέες εντατικές νευροωτολογικές εξετάσεις και έρευνες έχουν καταδείξει ότι το πρόβλημα της ακοής και της καθαρότητας αντιλήψεως του ήχου στον εγκέφαλο είναι αμιγώς στο λεγόμενο ακουοεγκεφαλικό «άξονα».