Είναι δυσάρεστο να αγγίζει κανείς τέτοια θέματα και να μιλά για αυτά, αλλά ιατρικά είναι απόλυτα αναγκαίο και πρέπει όσοι τουλάχιστον έχουν κάθε είδους επαφή με τέτοια προβλήματα, να είναι επαρκώς πληροφορημένοι.
Οι παιδικές καταθλίψεις με την πάροδο των ετών, τα τελευταία χρόνια, στην στρεσογόνο κοινωνία στην οποία βρισκόμαστε, ιδιαίτερα στις μεγάλες πόλεις και κάτω από την μεγάλη ένταση, αυξάνονται ραγδαία.
Η φοβία είναι ο υπέρμετρος φόβος για ένα αντικείμενο ή ακόμη για μια κατάσταση ή και για μεικτές περιπτώσεις.
Στην Βιονευρολογική, στις πολύωρες ηλεκτροεγκεφαλογραφικές καταγραφές, σε ανθρώπους με προβλήματα πανικού, ή έντονη επιθυμία, ακόμη και ιδιοψυχαναγκαστικής νεύρωσης, πολύ τακτικά βλέπουμε, όταν το πρόβλημα οξύνεται, να υπάρχει μια αυξημένη δραστηριότητα στο κροταφικό κυρίως λοβό, η οποία εντείνεται όσο επιτείνεται το πρόβλημα.
Τα πολυπαραγοντικά γονίδια, δηλαδή αυτό σημαίνει πολλά μαζί, παίζουν ένα ρόλο ουσιαστικό και στην κατασκευή και στην λειτουργία του εγκεφάλου.
Υπάρχει μια μεγάλη πλάνη σε ότι αφορά τις καρδιακές διαταραχές και αυτός είναι ο λόγος που πολύ τακτικά δεν αντιμετωπίζονται «μέχρι τέλους» αυτά τα περιστατικά.
Μια σπονδυλολίσθηση, η αστάθεια της αυχενικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης, αρκετά συχνά και μάλιστα ύστερα από σύντομη σκέψη, οδηγεί σε χειρουργικά διορθωτικά μέτρα, κυρίως δε σε οστεοσυνθέσεις.
Τα τελευταία χρόνια, έχουν έρθει σε εφαρμογή επαναστατικές μέθοδοι στην αντιμετώπιση προβλημάτων χρόνιων αυχενικών συνδρόμων.
Οι εμβοές στο αυτί, η κώφωση ή ακόμα και ο ίλιγγος είναι ένα «βάσανο» που ταλαιπωρεί χιλιάδες ίσως και εκατομμύρια Έλληνες. Βέβαια ποικίλει η ένταση και η συχνότητα εμφάνισης τους, από άτομο σε άτομο, δεν παύει όμως να αποτελεί ένα από τα κύρια προβλήματα των νευρολόγων και ωτορινολαρυγγολόγων.
Οι μαθησιακές διαταραχές πλέον ανέρχονται περίπου στο 10% με 15% των παιδιών και όπως έχουμε διαπιστώσει εδώ στην Βιονευρολογική, αυτό το ποσό τείνει να αυξάνεται.
Ο εγκέφαλος μας, όπως έχουν δείξει επιστημονικά πειράματα, πραγματοποιεί μέσα σε νευρωτονικό τόξο, όλη τη διαδικασία οποιασδήποτε πράξης, ιδιαίτερα άσκησης που είναι να επακολουθήσει.
Πρόκειται για μια τεχνική που έκανε την είσοδο της στην νευρολογία, λύνοντας πάρα πολλά διαγνωστικά και θεραπευτικά προβλήματα, τα τελευταία χρόνια. Συνδυάζεται με την αγγειογραφία και έχει στόχο τον εμβολιασμό ειδικών αγγείων έτσι ώστε να αποφευχθεί τυχόν αιμορραγία.
Το εγκεφαλονωτιαίο υγρό, το λαμβάνουμε μετά από μια οσφυονωτιαία παρακέντηση, που είναι μια σχετικά ανώδυνη και γρήγορη εξέταση και ακολουθείται η ανάλυση του, προκειμένου να λάβουμε πληροφορίες που μόνο αυτό μπορεί να προσφέρει σε ορισμένα διαγνωστικά προβλήματα.
Πρόκειται για μια δύσκολη, τεχνικά εξέταση, που πλέον έχει ξεπεραστεί κατά πολύ από τη χρήση της μαγνητικής αγγειογραφίας, όμως δεν παύει να είναι αναγκαία για ορισμένες περιπτώσεις.
Στην νευρολογία, πάντοτε τα μεγαλύτερα διαγνωστικά προβλήματα, ήταν η κατάσταση της ενδοκρανιακής πιέσεως. Μέχρι πριν από λίγα χρόνια, αυτό μπορούσε να γίνει με μια μέτρηση, σε μια χρονική φάση, και κάτω από ειδικές συνθήκες.
Πρόκειται για τη σπουδαιότερη άρθρωση του σώματος και είναι αυτή που συνδέει τη σπονδυλική στήλη με την κεφαλή.
Αναφέρουμε χαρακτηριστικά την διαταραγμένη λειτουργία της γεύσης και του χαμόγελου (εικόνα) που σχεδόν πάντα υποβαθμίζονται στην σημασία του από ασθενή και γιατρό.
Η πείρα στην Βιονευρολογική, έχει δείξει ότι τα περιστατικά παιδιών με κρανιακές δυσμορφίες π.χ. σκαφοκεφαλία και νευρολογικά προβλήματα, είναι περισσότερα από ότι φανταζόμαστε.
Οι διαταραχές του ύπνου κυρίως με τη μορφή υπναγωγών ψευδαισθήσεων είναι δυνατόν να έχουν προκληθεί από έντονο στρες ή φάρμακα ή συνδυασμό και των δυο.
Ο ρόλος της ακετυλχολίνης σε ότι αφορά τον ύπνο είναι πολύ ουσιαστικός, διότι είναι η ουσία η οποία χύνεται στον εγκέφαλο όταν κοιμάται κανείς και εμποδίζει την διέγερση του κέντρου των κινήσεων.
Υπολογιστής καρδιακών παλμών
Υπολογιστής Body-Mass Index
Υπολογιστής κόστους καπνίσματος