Κλωντ Μπερνάρ (Claude Bernard) και η διαδικασία της ομοιόστασης
Ένας μεγαλοφυής φυσιολόγος το έτος 1860 εισήγαγε πρώτος την έννοια της ομοιόστασης, κυρίως για περιπτώσεις φυσιολογικών φαινομένων ή ακόμη και για τον τρόπο της καθημερινής ζωής.
Ένας μεγαλοφυής φυσιολόγος το έτος 1860 εισήγαγε πρώτος την έννοια της ομοιόστασης, κυρίως για περιπτώσεις φυσιολογικών φαινομένων ή ακόμη και για τον τρόπο της καθημερινής ζωής.
Η υγιής καθημερινότητα ενός ανθρώπου είναι αποτυπωμένη στον ιππόκαμπο, μέσω νευροχημικών διαδικασιών με ανάλογες διατάξεις των μορίων του νερού μέσα στον εγκέφαλο.
Τα τραύματα του νωτιαίου μυελού προκαλούν παραλύσεις κυρίως των άκρων, της κύστεως και του εντέρου.
Όπως έχουμε διαπιστώσει στη Βιονευρολογική, οι «συγκοπές» αρκετά τακτικά έχουν σαν αιτία την απότομη αλλαγή της στάσης του σώματος
Όσο και αν φαίνεται περίεργο σε αυτές τις περιπτώσεις, το πρώτο που πρέπει να κάνουμε, ιδιαίτερα όταν έχουμε παιδιά και ηλικιωμένους ασθενείς, είναι να ελέγξουμε σοβαρά την ύπαρξη τυχόν υπερκινητικών συνδρόμων
Όσο πιο γρήγορα μπορεί και μαθαίνει κανείς να διαχειρίζεται τα συναισθήματα του, ιδιαίτερα τα αρνητικά βιώματα, «κατεβάζοντας» τον πήχη και δημιουργώντας ευχάριστη για αυτόν ατμόσφαιρα, τόσο πιο γρήγορα παύουν τα επινεφρίδια να βγάζουν την ορμόνη της υδροκορτιζόνης που ανεβάζει πάρα πολύ το στρες και καταστρέφει τα κύτταρα στον εγκέφαλο
Η ύπαρξη της ζωής του ατόμου βασίζεται σε ένα συντονισμό, «κατευθυνόμενο» από το κεντρικό νευρικό σύστημα του μεταβολισμού και της ομοιόστασης
Νευρολογία-Ψυχιατρική-Διαταραχές μεταβολισμού και ομοιόστασης [insert_php] echo write_page_excerpts(); [/insert_php]
Ο τρόμος της στάσης, όταν δεν υπάρχει στην ηρεμία, αλλά όταν το άκρο είναι χαλαρό και κατά την αρχή της κίνησης λειτουργεί με μεγάλη συχνότητα έως δεκατέσσερα δευτερόλεπτα, είναι κυρίως μια μορφή αυξημένου τρόμου, σύγχυσης και ψυχολογικής έντασης
Η έκσταση, όπως έχουμε δει στην Βιονευρολογική, είναι ένα από τα «φαβορί» εξαρτησιογόνα χάπια της νεολαίας.
Η συγκινησιακή κατάσταση του ασθενούς αποτελεί το άλφα και το ωμέγα κάθε νευροψυχιατρικής εξέτασης.
Ανάλυση καταστάσεων αδυναμίας «Νιώθω αδύναμος» δε σημαίνει οπωσδήποτε μία παθολογική κατάσταση ή απλώς μία εντύπωση για τη γενική μας εικόνα. Σημαίνει ότι υπάρχει ακριβώς μία προδιάθεση ή ακόμη μία απαρχή μίας παθολογικής εξέλιξης μέσα στο σώμα μας. Συνεπώς, όταν νιώθουμε αυτές τις καταστάσεις, κοιτάμε πρώτα απ’ όλα εάν υπάρχει αδυναμία σε σημείο συγκεκριμένο του τμήματος […]
Φόβος, άγχος και επιληπτικές κρίσεις Ο φόβος μαζί με το άγχος (ή ξεχωριστά) είναι δυνατόν να «πρωτοστατούν» στη συμπτωματολογία των επιληπτικών κρίσεων. Είναι ιδιαίτερα δύσκολο δε η διαφοροδιάγνωση και η έγκυρη θεραπεία, διότι τις περισσότερες φορές κανείς προτιμάει τη μία ή την άλλη εκδοχή, γιατί δεν έχει τη δυνατότητα να εξετάσει τα πράγματα σε βάθος. […]
Ο βηματοδότης των επιληπτικών κρίσεων Ένας βηματοδότης επιληπτικών κρίσεων μπορεί να θεωρηθεί η αιτία του επιληπτικού επεισοδίου και γενικά της όλης κλινικής εικόνας σε πολλές περιπτώσεις. Τέτοια είναι η κατάσταση της ύπαρξης ενός όγκου ή μιας παθογενούς εγκεφαλοπάθειας ή ακόμη ενός τραυματισμού ή μιας ιογενούς κατάστασης. Στην περιοχή εκείνη ακριβώς λόγω της ύπαρξης του προβλήματος […]
Νόσος του Σαρκό και επιληψία. Η απουσία πόνου Αρρώστια τόσο για το «λαϊκό» μυαλό όσο ακόμη και για την βαριά ιατρική σκέψη σημαίνει κατά κανόνα την ύπαρξη μιας επώδυνης κατάστασης. Στην ιατρική γενικά όταν δεν υφίσταται πόνος και φόβος τότε και από τους πλέον ειδικούς υπάρχει μια «ανεμελιά» στην έρευνα της διάγνωσης, εάν τα αποτελέσματα […]
Επιληψία, αναπνοή, παιδική ανάπτυξη Η ανάπτυξη του παιδιού είναι μια πολυπαραγοντική διαδικασία, που στην βάση της έχει κατά κύριο λόγο τον μεταβολισμό του εγκεφάλου, ο οποίος ρυθμίζεται κυρίως κατά την διάρκεια του ύπνου. Σε περίπτωση κακής αναπνευστικής κατάστασης (αποφρακτικές άπνοιες, πρήξιμο αμυγδαλών κλπ.) στα παιδιά έχουμε έντονες διαταραχές με την κλινική εικόνα του διακεκομμένου ύπνου […]
Παιδική υπνηλία, μαθησιακές διαταραχές Σε πολλά παιδιά υπάρχει χρόνιο πρόβλημα διαταραχής διακεκομμένου ύπνου, που τις περισσότερες φορές διαφεύγει την προσοχή των γονέων. Το αποτέλεσμα είναι οι καταστάσεις αυτές να οδηγούν τα παιδιά σε ζωτικές διαταραχές του βιορυθμού, ιδιαίτερα κατά την διάρκεια της ημέρας με την μορφή υπνηλίας. Η χρόνια διατήρηση αυτής της κατάστασης μπορεί να […]
Επιληψία, Αλτσχάιμερ, Ιππόκαμπος Πάρα πολλές φορές συναντάμε την κλινική εικόνα του Αλτσχάιμερ από τα αρχικά στάδια με κυρίως προβληματισμένο προσανατολισμό, ειδικότερα στη γεωγραφική του διάσταση. Αυτό συμβαίνει διότι διαταραχές συγκεκριμένων εγκεφαλικών κυττάρων στην περιοχή του ιππόκαμπου τα οποία έχουν σχηματισμούς εξαγωνικούς και συνδυάζονται μεταξύ τους με ερεθίσματα ανάλογα με την κίνηση που πρέπει να ακολουθήσει […]
Επιληψία, στέρηση ύπνου, έγκλημα Υπάρχει ένα ιδιόμορφο τόξο εγκεφαλικών διαταραχών που σε περιπτώσεις στέρησης ύπνου, οδήγησε πιθανές σκέψεις ή εγκληματικές ενέργειες ανάλογα με το ¨βάθος¨ της έλλειψης ύπνου. Η στέρηση ύπνου στον εγκέφαλο οδηγεί μεθοδικά σε μια διαταραχή της εγκεφαλικής ομοιόστασης πρωτεϊνών, γεγονός που επηρεάζει αφάνταστα αρνητικά την εγκεφαλική λειτουργία και μάλιστα σε προχωρημένα στάδια […]
Διαταραχές αντίληψης σε επιληψία Οι εμφανείς διαταραχές της αντίληψης σ’ ένα άτομο σε συνεχή βάση υποδηλώνουν μια σαφή δυσλειτουργία του εγκεφαλικού μηχανισμού μικρής ή συνεχούς διάρκειας. Μελετώντας το φαινόμενο αυτό σε ασθενείς με σύνδρομο Down διαπιστώσαμε ότι σε μεγάλο βαθμό έχει τη βάση του σε διαταραχές του ύπνου και σ’ ένα δεύτερο στάδιο σε μια […]