Πως οι άνθρωποι «μυρίζουν» ο ένας τον άλλον;
Ο εγκέφαλος καταβάλει μεγάλη προσπάθεια να συμπαθήσει ή να αντιπαθήσει κάποιον και αυτό κατευθύνεται από ένα νευρωνικό τόξο, όπου μεγάλο ρόλο παίζει ακόμη και η «μυρωδιά»
Ο εγκέφαλος καταβάλει μεγάλη προσπάθεια να συμπαθήσει ή να αντιπαθήσει κάποιον και αυτό κατευθύνεται από ένα νευρωνικό τόξο, όπου μεγάλο ρόλο παίζει ακόμη και η «μυρωδιά»
Ο πόνος δεν είναι μόνο η αίσθηση που προκαλεί σαν επώδυνο γεγονός σε ένα άτομο, αλλά κατά μεγαλύτερο ποσοστό είναι επακόλουθο της ενσυναίσθησης του εντός προς τρίτους, δηλαδή της κατανόησης του πόνου, αλλά και η ενσυναισθητική συμπεριφορά, δηλαδή η κατανόηση της έκτασης του πόνου και το πώς αισθάνεται ο άλλος που τον βιώνει
Το να καταλαβαίνεις τον πόνο ενός τρίτου αποτελεί οπωσδήποτε ένδειξη μιας αναγνώρισης κάποιας λειτουργίας, μιας εγκεφαλικής λειτουργίας της γρήγορης αντίληψης κάποιας κατάστασης
Η διαφορετικότητα κάνει ένα άτομο να ξεχωρίζει από τη γενική συμπεριφορά και τις ψυχολογικές αντιδράσεις του υπόλοιπου ανθρώπινου συνόλου∙ αυτό ανάλογα με την κοινωνική εκτίμηση μπορεί να έχει μια διαφορετική κοινωνική έκφραση από ομάδα σε ομάδα
Μπορούμε πλέον, όπως κάνουμε τακτικά και στη Βιονευρολογική, να έχουμε μια καταγραφή συνειδησιακών επιπτώσεων εγκεφαλικών λειτουργιών, εξετάζοντας τη «νήσο του εγκεφάλου»
Το νευρικό σύστημα καθ’ ολοκληρίαν είναι ένα σύστημα ελέγχου κάθε μορφής πόνου που «παράγεται» εντός ενός οργανισμού ή ενός ανθρώπινου σώματος
Πάλι μια πάρα πολύ σπουδαία ερώτηση για όλους τους νευροψυχιατρικούς ασθενείς, οι οποίοι είναι ιδιαίτερα ευαίσθητοι με τη δική τους παρουσία στο περιβάλλον, αλλά και για το πώς επηρεάζουν αυτοί τους τρίτους και οι τρίτοι αυτούς
Πριν από πολλούς αιώνες, ο Σαίξπηρ περιέγραφε με μεγάλη γλαφυρότητα και ποιητικό οίστρο ένα πρόβλημα που σήμερα είναι καθημερινότητα στα διάφορα εργαστήρια ύπνου
Το γεφυρικό αιμάτωμα συμβαίνει κυρίως στη μέση περίπου του εγκεφάλου, εκεί που αρχίζει η περιοχή του νωτιαίου μυελού, στο στέλεχος και έχει χαρακτηριστική συμπτωματολογία με κύριο δείγμα την απότομη απώλεια της συναίσθησης, τετραπληγία, διαταραχές της αναπνοής, διασταλμένες κόρες πολύ συχνά και επιληπτικές κρίσεις
Στη συναισθησία πρόκειται για το κλασσικό «εγώ, ξέρω, τι θέλεις εσύ». Πρόκειται για μια επικοινωνία μεταξύ θέσεων του μετωπιαίου λοβού διαφόρων ατόμων
Πολλά ασφαλιστικά ταμεία, ασφαλιστικοί οργανισμοί, αλλά και ιδιαίτερα πολλοί ασθενείς και άνθρωποι του ιατρικού κόσμου, θεωρούν ότι εφόσον ένας γιατρός έχει την εκπαίδευση του νευρολόγου ψυχίατρου είναι ταυτόχρονα ίδιος με έναν άλλο που κατέχει τα τυπικά αυτά προσόντα
Ένα συνηθισμένο παράπονο, μεταξύ των ζευγαριών, περικλείεται και στην έκφραση «δεν με καταλαβαίνει»
Τους συναντά σπάνια κανείς σε κάθε είδους ιατρεία και κυρίως με νευροψυχιατρικά αντικείμενα απασχόλησης
Είναι χαρακτηριστική για ορισμένα πρόσωπα μια «υπερευαισθησία», που έχουν ότι αφορά τη θεά κάποιας δυσάρεστης κατάστασης ακρωτηριασμού ή «βρωμιάς».