Πολυνευροπάθεια, αμυλοείδωση και πολλαπλό μυέλωμα
Η πολυνευροπάθεια είναι χαρακτηριστική νόσος που απλώνεται στα περιφερικά νεύρα και στο κεντρικό νευρικό σύστημα.
Η πολυνευροπάθεια είναι χαρακτηριστική νόσος που απλώνεται στα περιφερικά νεύρα και στο κεντρικό νευρικό σύστημα.
Το πολλαπλό μυέλωμα είναι μία νόσος των οστών η οποία προέρχεται από καρκινικές αιματολογικές διαταραχές.
Είναι τρεις έννοιες οι οποίες επιφέρουν θανάσιμη κατάληξη σε παθολογικές καταστάσεις.
Έντονος πόνος και σκελετικά άλγη, παθολογικά κατάγματα και διάχυτη οστεοπόρωση είναι τα χαρακτηριστικά της αρχικής εκδήλωσης του πολλαπλού μυελώματος ταυτόχρονα με έντονους πονοκέφαλους.
Τα τελευταία χρόνια μια νέα διάγνωση στο πεδίο της ρευματολογίας και της νευρολογίας έρχεται να δώσει νέα στοιχεία.
Η πολυοργανική ανεπάρκεια είναι μία κατάσταση «ντόμινο» διαταραχής του οργανισμού όπου το ένα όργανο ή το ένα σύστημα μετά το άλλο αποδυναμώνεται και παύει η λειτουργία του.
Πολύ συχνά τα παιδιά θεωρούνται «υποκριτές» όσον αφορά τα παράπονα που εκφράζουν για διάφορους πόνους που αισθάνονται.
Όπως είναι γνωστό, το έντερο διαθέτει μία ιδιαίτερη νεύρωση, αρκετά αυτόνομη ώστε να θεωρείται ότι έχει το δικό του «εγκέφαλο».
Η ινομυαλγία είναι μία δυσάρεστη κατάσταση που απαιτεί ειδική ιατρική βοήθεια από έμπειρο γιατρό με γνώση τέτοιων καταστάσεων και δυνατότητα αντιμετώπισης της ιατροφαρμακευτικά.
Χαρακτηριστικό γνώρισμα της ινομυαλγίας είναι οι έντονοι και συνεχείς πόνοι.
Σε ότι αφορά το ρόλο του εγκεφάλου, έρευνες έχουν δείξει ότι υπάρχει συμμετοχή του στην περίπτωση της ινομυαλγίας.
Πρόκειται για δύο διαφορετικές καταστάσεις αλλά με κοινή συμπτωματολογία.
Πολλές φορές τα εγκεφαλικά αιματώματα σε ηλικιωμένους ασθενείς δημιουργούν προβλήματα στην αναπνοή και ως εκ τούτου θλάσεις των πνευμόνων και καταστάσεις εισρόφησης.
Στις περιπτώσεις που υπάρχει ταυτόχρονα εγκεφαλικό αιμάτωμα και εγκεφαλική ατροφία, πολλές φορές προκύπτει ένα διαγνωστικό πρόβλημα.
Στους ηλικιωμένους ασθενείς συμβαίνει τακτικά μία σειρά κρανιοεγκεφαλικών κακώσεων και είναι ιδιαίτερα επικίνδυνη διότι προκαλεί χαρακτηριστικές ενδοκρανιακές βλάβες.
Σε περιπτώσεις μικρών τραυμάτων, στους ηλικιωμένους ανθρώπους πολλές φορές παρατηρείται το φαινόμενο της «έκρηξης» του εγκεφαλικού ιστού σε διάφορα σημεία.
Η σύγχρονη έρευνα και εμπειρία και γενικά οι θεραπευτικές προσπάθειες έχουν δείξει ότι δεν υπάρχει καμιά μορφή θυρεοειδοπάθειας που να μην έχει ταυτόχρονα νευρολογική σημειολογία.
Χρησιμοποιώντας διάφορα αντιυπερτασικά φάρμακα για την αντιμετώπιση καρδιολογικών νοσημάτων βλέπουμε ότι είναι δυνατόν να περιοριστούν τα συμπτώματα του πανικού και η διάθεση να αλλάζει προς το καλύτερο.
Η θεραπεία των κρίσεων πανικού αποτελεί σημαντικό προβληματισμό σε ατομικό και κοινωνικό επίπεδο.
Κλινικά όταν οι νευρολόγοι – ψυχίατροι πρέπει να κουράρουν φοβικούς ασθενείς που βρίσκονται στο στάδιο πανικού, όλοι επικεντρώνουν την προσοχή τους στο να επέμβουν άμεσα όχι μόνο για να μειώσουν την ένταση αλλά και για να περιορίσουν τη διάρκεια εμφάνισης αυτών των συμπτωμάτων.