Νευρικό σύστημα και αποκεντρομολοποίηση
Αποκεντρομολοποίηση λέμε όλες εκείνες τις καταστάσεις όπου ένα νευρολογικό πρόβλημα παρουσιάζει μια διαταραχή, μακριά από την περιοχή που συμβαίνει το τραυματικό ή όποιο άλλο επεισόδιο.
Αποκεντρομολοποίηση λέμε όλες εκείνες τις καταστάσεις όπου ένα νευρολογικό πρόβλημα παρουσιάζει μια διαταραχή, μακριά από την περιοχή που συμβαίνει το τραυματικό ή όποιο άλλο επεισόδιο.
Τα αποθέματα της θυροξίνης που εντοπίζονται με αυξημένα αντισώματα έναντι της υπεροξειδάσης (αντι-TPO) είναι χαρακτηριστικά για την νόσο Hashimoto.
Οι φλεγμονές αποτελούν ένα πάρα πολύ μεγάλο κίνδυνο για την κατάσταση του νευρικού συστήματος και πρέπει από την πείρα μας στην Βιονευρολογική, να εξασφαλίζουμε όσο γίνεται γρηγορότερα μια καθαρή εικόνα για τη κλινική διάσταση που έχει το πρόβλημα.
Κάθε γιατρός βέβαια επιθυμεί πριν «εκφράσει» την διάγνωση του και λάβει τα ανάλογα μέτρα, να είναι 100% σίγουρος για αυτήν.
Εμείς στην Βιονευρολογική, θεωρούμε πως σε αυτές τις περιπτώσεις ο άνω τίτλος αποτελεί ένα πλεονασμό.
Οι λοιμώξεις του νευρικού συστήματος, όπως έχουμε δει και εδώ στην Βιονευρολογική, είναι ένα «σταυρόλεξο».
Οι ιογενείς λοιμώξεις χαρακτηρίζονται από το γεγονός ότι πολύ τακτικά προσβάλλουν, με διάφορους τρόπους και με ποικίλη ένταση, τη συμπτωματολογία στο νευρικό σύστημα.
Παρακολουθώντας χρόνια στην Βιονευρολογική, τις διάφορες «εκφράσεις» νοσολογικών καταστάσεων, βλέπουμε ότι όλο και πιο τακτικά πίσω από αυτές, κρύβονται διαταραχές του ανοσοποιητικού συστήματος.
Εδώ και πάρα πολλά χρόνια (εκατοντάδες), ισχύει το δόγμα ότι υπεύθυνο για την ύπαρξη της σκλήρυνσης κατά πλάκας είναι αποκλειστικά και μόνο μια διαταραχή του ανοσοποιητικού συστήματος του οργανισμού, δηλαδή τους συστήματος αμύνης που διαθέτει ο καθένας από εμάς προκειμένου να αντιμετωπίσουμε τις ασθένειες που έρχονται εξωτερικά.
Νευρικό σύστημα Γονιδιακές διαταραχές [insert_php] echo write_page_excerpts(); [/insert_php]
Πριν από τριάντα χρόνια περίπου άρχισε να εφαρμόζεται επαγγελματικά και σε μεγάλη κλίμακα η εξέταση του νευρικού συστήματος (κεντρικού και περιφερικού) μέσω μαγνητικής τομογραφίας.
Το κινητικό σύστημα του ανθρώπου κατά βάση αποτελείται από μύες και τένοντες.
Ο μυϊκός τόνος είναι ένα πρόβλημα της νόσου του πάρκινσον.
Το κινητικό σύστημα, το σύνολο δηλαδή των μυών και των τενόντων, που βρίσκεται σε ολόκληρο το σώμα, έχει και στην κατάσταση ηρεμίας μια ελαφριά αύξηση του τόνου.
Όπως έχει δείξει η εμπειρία μας στην Βιονευρολογική, πρόκειται για δυο κλινικά συστήματα που είναι έντονα συνδεδεμένα μεταξύ τους.
Πάντοτε αυτό που ενδιαφέρει έναν κλινικό νευρολόγο, όπως έχει δείξει η πείρα μας στην Βιονευρολογική, είναι η άμεση επισκόπηση των μυών.
Αναμενόμενα η επισκόπηση του κινητικού συστήματος, γίνεται με την οπτική εκτίμηση της οπτικής εικόνας, που παρουσιάζει ο μυς ή οι μύες.
Η στερεογνωσία είναι μια ειδική εγκεφαλική λειτουργία που απαιτεί τη λειτουργία πολλών νευρωνικών τόξων για να αντιληφθεί το άτομο τι συλλαμβάνει με τα άκρα του.
Ο έλεγχος του ανθρώπινου σώματος σε σχέση με τον περιβάλλοντα χώρο, είναι μια διαδικασία της ομοιόσταση που ρυθμίζεται εγκεφαλικά.
Η ακουομετρία λαμβάνει κάθε μέρα και περισσότερο μεγάλη διαγνωστική σημασία για πλήθος νευρολογικών παθήσεων, που έχουμε και μια συμβολή τόσο της αγωγής όσο και της αισθητηρίου βαρηκοΐας.