Συναισθήματα και ανάπλαση νευρικών κυττάρων
Πολλές φορές διερωτόμαστε, ακόμη και εδώ σε πολλούς ασθενείς στη Βιονευρολογική, πώς γίνεται ο ένας να «πηγαίνει» πολύ καλά, και ο άλλος όχι, ενώ έχουν τα ίδια συμπτώματα και την ίδια αρρώστια
Πολλές φορές διερωτόμαστε, ακόμη και εδώ σε πολλούς ασθενείς στη Βιονευρολογική, πώς γίνεται ο ένας να «πηγαίνει» πολύ καλά, και ο άλλος όχι, ενώ έχουν τα ίδια συμπτώματα και την ίδια αρρώστια
Καταστροφικά συναισθήματα προκύπτουν από τον άνθρωπο, όταν η συνεργασία μεταξύ των μετωπιαίων λοβών του εγκεφάλου του που ελέγχουν το συναίσθημα, δεν είναι αρμονική
Από τα μέσα της δεκαετίας του εβδομήντα, άρχισε ένας «πόλεμος» θέσεως, μεταξύ των Νευροεπιστημών, σε ποιό μέρος του εγκεφάλου κάνει τί και οι περισσότεροι ισχυρίζονταν ότι το μεταιχμιακό σύστημα είναι αυτό που αποτελεί τη γεννήτρια των συναισθημάτων
Χαρά, λύπη, ευχαρίστηση, κατάθλιψη, φόβος, τρόμος, αγωνία, ένταση, πόνος, διέγερση κ.τ.λ. είναι συναισθήματα της καθημερινότητας.
Από παλιά γνωρίζουμε στη Βιονευρολογική έναν χάρτη που επιδείκνυε τα κέντρα των νευρικών τόξων διαφόρων συναισθημάτων (φωτογραφία).
Μια προηγμένη εγκεφαλική λειτουργία που βρίσκεται στην αριστερή νήσο του εγκεφάλου, δηλαδή σε μια περιοχή της φαιάς ουσίας που είναι στην αύλακα του κροταφικού λοβού, συγκρίνει και συντονίζει τους όγκους των διαφόρων οργάνων του σώματος σε σχέση με τα αρνητικά συναισθήματα.
Eπιληψία και βιώματα. Υπάρχουν κάποιες επιληπτικές κρίσεις που εκδηλώνονται σαν βιωματικές διαταραχές. Αυτού του είδους επιληπτικές κρίσεις είναι ιδιαίτερα επικίνδυνες για δυο κυρίως λόγους. Ο βασικότερος είναι ότι σχεδόν κατά κανόνα «παραγνωρίζονται» και δημιουργούν λάθος εντυπώσεις και διαγνώσεις. Ο δεύτερος λόγος είναι ότι με την πάροδο του χρόνου περιπλέκονται και με άλλες παθολογικές καταστάσεις αποπροσανασολίζοντας πλήρως […]
Συναισθηματικές διαταραχές στην επιληψία. Φόβος, άγχος, θυμός, αγωνία συναισθήματα που από μόνα τους ή και συνδυαζόμενα μαζί τους μπορεί να εμφανίζονται κατά περιόδους με επιληπτικές διαταραχές. Πολλές φορές η απουσία παροξυσμικών κινητικών εκφορτώσεων και η παρουσία μονών συναισθηματικών διαταραχών, κρύβουν την παρουσία της επιληψίας. Η μεγάλη επίτευξη είναι όταν το ηλεκτροεγκεφαλογράφημα (ΗΕΓ) σ’ αυτές τις […]
Η τέχνη του να εμβαθύνεις στην ψυχή του άλλου είναι σήμερα ένα θαυματουργό φάρμακο.
Ενσυναίσθηση δε σημαίνει απλώς να επηρεαζόμαστε από τη διάθεση των υπολοίπων και να «τροποποιούμε» ανάλογα τα συναισθήματά μας. Στην περίπτωση αυτή όπου υπάρχει μία συναισθηματική μετάδοση, αυτό συμβαίνει αυτόματα.
Το μεταιχμιακό σύστημα στις σύγχρονες νευροεπιστήμες βρίσκεται στο επίκεντρο των ερευνών λόγω της πολλαπλής δραστηριότητας που έχει.
Το μεταίχμιο αποτελεί μία έκφραση που προσδιορίζει μία συγκεκριμένη περιοχή του εγκεφάλου που σαν έννοια στα λατινικά σημαίνει «λιμπιντικό σύστημα».
Το μεταιχμιακό σύστημα στον εγκέφαλο είναι αυτό που συνδέει ουσιαστικά το νωτιαίο μυελό με τον ανώτερο εγκέφαλο και είναι ουσιώδες για τη ρύθμιση του ύπνου, ιδιαίτερα για το στάδιο REM˙ πρόκειται για εκείνο το στάδιο που χαρακτηρίζεται στάδιο των ονείρων.
Κατά τη διάρκεια του ύπνου, στο μεταιχμιακό σύστημα του εγκεφάλου λαμβάνει χώρα μία διαδικασία η οποία είναι καθοριστική για την εμφάνιση των συναισθημάτων και αισθημάτων της επόμενης ημέρας.
Ο ναρκισσισμός αποτελεί μία ψυχοπαθολογική κατάσταση που υπάρχει σε κάθε άτομο και υποδηλώνει τη διαρκή ενασχόληση με τον εαυτό του.
Όταν η περιοχή του εγκεφάλου που λέγεται αμυγδαλή βρίσκεται σε υπερδιέγερση, εμφανίζονται κρίσεις πανικού, φοβίες και χαρακτηριστικά στοιχεία έλλειψης λογικής και αυτοελέγχου.
Τα κύτταρα – καθρέφτες καταλαμβάνουν συγκεκριμένες περιοχές μέσα στον εγκέφαλο, αποτελούμενες από ειδικά κύτταρα τα οποία αντιλαμβάνονται τις κινήσεις του ατόμου αλλά και των άλλων στο περιβάλλον μέσω στο οποίο βρίσκονται.
Ο αυτισμός είναι μία παθολογική κατάσταση κατά την οποία οι ασθενείς δεν έχουν την ικανότητα της αντίληψης των συναισθημάτων των ατόμων με τα οποία συναναστρέφονται.
Tα αισθήματα παράγονται και στην ουσία σταθμίζονται και «κάθονται» στην περιοχή του δρεπάνου.
Είναι πολλές φορές που διερωτόμαστε πως είναι δυνατόν από κάποιον λόγο ενός πολιτικού, ιερέα ή ακόμη και απλού ανθρώπου να συγκινούμαστε τόσο πολύ και να αισθανόμαστε τον πόνο και το «βάσανο» του άλλου