Οι βασικοί προσδιορισμοί των πρωτεϊνών «β-αμυλοειδούς» και TAU και ιδιαίτερα στο εγκεφαλονωτιαίο υγρό αποτελούν από τους πλέον πληροφοριακούς και επιστημονικά τεκμηριωμένους «δείκτες», σε ότι αφορά την πιστοποίηση της νόσου του Alzheimer.
Τα τελευταία χρόνια με τις μεγάλες θεραπευτικές προσπάθειες που γίνονται ιδίως με εμβόλια ή άλλους τρόπους επηρεασμού του ανοσοποιητικού συστήματος για τη νόσο του Alzheimer, μπορούμε να πούμε το πρόβλημα έχει εντοπιστεί σε κάποια όρια.
Η νόσος του Alzheimer αποτελεί σίγουρα τον μαύρο «ιππότη» για όλα τα συστήματα υγείας, σε όλες τις χώρες του κόσμου.
Η «αποδρομή» των γνωστικών λειτουργιών με την πρόοδο της ηλικίας, ακόμη και στις Ευρωπαϊκές χώρες που είναι πλέον προηγμένες ιατρικά, θεωρείται μέχρι πρόσφατα ότι αποτελεί φαινόμενο των καιρών.
Ασφαλώς ναι.
Οι πολλές μεταλλάξεις που γίνονται και συγκεκριμένα σε επίπεδο RNA και η μεταβίβαση αυτής της γονιδιακής πληροφορίας έχει βρεθεί ότι αποτελούν τους δεκαπέντε κύριους παράγοντες παθογένειας στην εμφάνιση της νόσου του κινητικού νευρώνα.
Ο εγκέφαλος κατά τη λειτουργία προσαρμογής και την επεξεργασία αντιδράσεων και συμπεριφορικών καταστάσεων αναπτύσσει με τα χρόνια όλο και περισσότερο μια λειτουργία που λέγεται «πληροφοριακή συμμόρφωση»
Ένας ασθενής που φτάνει στα επείγοντα περιστατικά με ενδείξεις της νόσου του Alzheimer, χωρίς υπερβολή χρειάζεται μια θεραπευτική αγωγή
Οι τελευταίες έρευνες για τη γενετική προδιάθεση και τις θεραπευτικές δυνατότητες στη νόσο του Alzheimer γίνονται μέσω της μοριακής βιολογίας
Το έτος 1906 για πρώτη φορά η νόσος του Alzheimer έγινε γνωστή από το Γερμανό ψυχίατρο και νευροπαθολόγο Αλοΐσιο Αλτσχάιμερ, ο οποίος μετά από διαπίστωση στο μικροσκόπιο έδειξε ότι η άνοια μπορεί να προέρχεται από ανωμαλίες στον εγκέφαλο λόγω συνάθροισης παθογενών πρωτεϊνών
Μέχρι το έτος 2009 ήταν γενικά γνωστό ότι υπάρχουν τα «καφέ» λιποκύτταρα μόνο σε έμβρυα
Μια σχετικά δύσκολη κλινική μορφή λόγω του ότι δε γίνεται άμεσα στο βάθος της αντιληπτή καμιά φορά και από τον ίδιο τον ασθενή είναι οι στυτικές διαταραχές σε διάφορες μορφές επιληπτικών κρίσεων
Στη Βιονευρολογική σε περιπτώσεις χαρακτηριστικών διαταραχών στυτικής δυσλειτουργίας χρειαζόμαστε πάντα τη βοήθεια του υπερηχογραφήματος στα γεννητικά όργανα
Ο καρωτιδικός κόλπος αποτελεί ένα «βηματοδότη» των ερεθισμάτων της κυκλοφορίας του αίματος στο κεφάλι μέσω της ροής του αίματος στην καρωτίδα, όπου ταυτόχρονα μπορεί και λαμβάνει στοιχεία για τη ροή αίματος, την αντίσταση των αγγείων και επίσης για το αίσθημα πίεσης στην καρωτίδα
Όπως έχουμε παρατηρήσει στη Βιονευρολογική το αίμα, τόσο στην περιοχή του εγκεφάλου όσο και στο υπόλοιπο σώμα, έχει ένα σύστημα αυτορρύθμισης που του επιτρέπει τη σωστή κυκλοφορία του και που έχει σαν στόχο την κατάλληλη αιμάτωση των διάφορων οργάνων και κυρίως του εγκεφάλου
Όπως έχουμε διαπιστώσει στη Βιονευρολογική, οι «συγκοπές» αρκετά τακτικά έχουν σαν αιτία την απότομη αλλαγή της στάσης του σώματος
Στη Βιονευρολογική μελετώντας τα ιστορικά διάφορων ασθενών με κρίσεις και παρατηρώντας τις νευροφυσιολογικές εξετάσεις, διαπιστώνουμε ότι σε πάρα πολλές περιπτώσεις το κυρίως πρόβλημα σε αυτούς τους ασθενείς αποτελεί μια απότομη διαταραχή της κυκλοφορίας με τη μορφή της «συγκοπής»
Το εγκεφαλογράφημα του ποικίλου ρυθμού είναι μια φυσιολογική παραλλαγή του εγκεφαλογραφήματος, αλλά οριακή
Στη Βιονευρολογική έχοντας σαν ρουτίνα την εκτέλεση ηλεκτροεγκεφαλογραφικών εξετάσεων σε ομάδες διαφόρων ασθενειών, έχουμε παρατηρήσει ότι στην ουσία αφαιρετικά μπορούμε να πούμε ότι η πλήρης εξέταση του βασικού ρυθμού κατά τη διάρκεια του εικοσιτετραώρου μας δίνει το «κλειδί» των λύσεων για πολλές παθολογικές καταστάσεις
Ήδη στις αρχές του 2013 η Ευρωπαϊκή ένωση είχε διαθέσει περίπου ένα δισεκατομμύριο ευρώ, προκειμένου να γίνουν έρευνες σχετικά με την προσομοίωση του εγκεφάλου
Υπολογιστής καρδιακών παλμών
Υπολογιστής Body-Mass Index
Υπολογιστής κόστους καπνίσματος