Το νευρωνικό τόξο του ύπνου
Το νευρωνικό τόξο του ύπνου βρίσκεται περίπου στο μέσο του εγκεφάλου και ξεκινάει κυρίως από το στέλεχος του εγκεφάλου.
Το νευρωνικό τόξο του ύπνου βρίσκεται περίπου στο μέσο του εγκεφάλου και ξεκινάει κυρίως από το στέλεχος του εγκεφάλου.
Αποτελεί ένα βασικό ερώτημα για τη σύγχρονη κοινωνία, όπου ο ύπνος θεωρείται στην κυριολεξία μία περιττή πολυτέλεια.
Ο ιός Έμπολα και κατ’ επέκταση η νόσος που προκύπτει προέρχεται από την Αφρική, συγκεκριμένα από το Κονγκό.
Το 1963 ο Ισπανός νομπελίστας φυσιολόγος José Manuel Rodríguez Delgado από το πανεπιστήμιο του Γέιλ επιχείρησε ένα σπουδαίο πείραμα· ανάμεσα στα κέρατα ενός τράγου εμφύτευσε έναν δέκτη και κρατώντας ο ίδιος έναν πομπό συντόνιζε τις κινήσεις του τράγου.
Τα τελευταία χρόνια οι νευροεπιστήμονες και οι νευροβιολόγοι συνηθίζουν να χρωματίζουν τα κύτταρα που ελέγχουν οι διάφορες ουσίες.
Στον εγκέφαλο υπάρχει διαχωρισμός περιοχών και νευρωνικών τόξων ανάλογα με τη λειτουργία που επιτελούν.
Αιώνες τώρα, ήδη από το 1783, είναι γνωστό ότι τα νευρικά κύτταρα επηρεάζονται από ηλεκτρικούς ερεθισμούς.
Η διαδικασία της μάθησης είναι ένα από τα ισχυρότερα και κυριότερα μέσα αντιμετώπισης της εξέλιξης της άνοιας.
Είναι γεγονός ότι μπορούμε να ερεθίσουμε με λέιζερ νευρικά κύτταρα τα οποία είναι γενετικά τροποποιημένα έτσι ώστε μόλις δεχτούν τις ακτίνες του λέιζερ να εκπέμψουν κατά τη λειτουργία τους ακτινοβολία.
Ο εγκέφαλος ανανεώνεται συνεχώς.
Με την πάροδο του χρόνου ο εγκέφαλος αδιαμφισβήτητα «αυξάνεται» σε όγκο.
Πολλές φορές σε δύσκολες καταστάσεις αισθανόμαστε πονοκέφαλο ή μία υπερδιέγερση· αυτό συμβαίνει γιατί σε καταστάσεις έντασης ο εγκέφαλος προσαρμόζεται μαθαίνοντας γρήγορα, με αποτέλεσμα να «αυξάνει» τον όγκο του.
Γευσιγνωσία είναι η διαδικασία καλύτερης αναγνώρισης γεύσεων και οσμών και έχει αποδειχθεί ότι μπορεί να βελτιωθεί.
Χρησιμοποιώντας το φως μπορούμε να ελέγξουμε ποια γονίδια διεγείρουν τα νευρικά κύτταρα, κάτω από ποιες προϋποθέσεις και υπό ποιες συνθήκες.
Τα γονίδια είναι φορείς γενετικά προσαρμοσμένοι προκειμένου να κωδικοποιούν την παραγωγή ουσιών και συγκεκριμένα ενζύμων.
Το γεγονός ότι το φάσμα του φωτός κάτω από διάφορες εκπομπές του μπορεί να επηρεάσει την εγκεφαλική ουσία είναι από παλιά γνωστό.
Πρόκειται για το σύνολο εκείνης της εγκεφαλικής διαδικασίας με βάση την οποία είμαστε σε θέση να αντιλαμβανόμαστε σε κοινωνικό επίπεδο τις θέσεις και τους σκοπούς των άλλων.
Μόρια εντός των νευρικών κυττάρων εκπέμπουν φως ανάλογα με τη διέγερσή τους.
Όπως έχουν δείξει οι οπτογενετικές έρευνες, τον τελευταίο καιρό μελετώντας τα διάφορα φάσματα του φωτός και τη δράση τους στον εγκέφαλο είναι δυνατόν να παρατηρήσουμε ποιες αντιδράσεις προκαλούν σε γονίδια τα οποία χορηγούνται και πως αυτά επιδρούν στα νευρικά κύτταρα.
Ο πανεπιστημιακός καθηγητής και Αμερικανός νομπελίστας Charles ήταν ο πρώτος που διατύπωσε τη θεωρία ότι η διέγερση των εγκεφαλικών κυττάρων μπορεί να παρομοιαστεί με λάμψεις φωτός.