Περιοδικότητα εμφάνισης πόνου
Στις ημικρανίες ο πόνος εμφανίζεται με μια «ημιτονοειδή» πορεία
Στις ημικρανίες ο πόνος εμφανίζεται με μια «ημιτονοειδή» πορεία
Η πτώση πίεσης του εγκεφαλονωτιαίου υγρού, όπως έχουμε δει στη Βιονευρολογική, μπορεί να δημιουργήσει μια σειρά νευρολογικών συμπτωμάτων
Υπάρχει μια μορφή ελαφριού τρόμου των χεριών, η οποία είναι εγκεφαλικής προέλευσης και εμφανίζεται μετά από έντονο στρες
Η αλικβορέα είναι ένας όρος που προέρχεται από το γερμανό νευρολόγο Σάλτεμπραν, ο οποίος και πρώτος το καθόρισε σαν σύμπτωμα
Οι εξωσωματικές εμπειρίες είναι ένα παρακλάδι της υπνική παράλυσης, η οποία εμφανίζεται μετά από έντονο στρες, κόπωση ή και ψυχωτικές αντιδράσεις
Όταν κανείς βρίσκεται σε ύπτια θέση για τριάντα με εξήντα δευτερόλεπτα και σηκωθεί απότομα, εμφανίζοντας για δεκαπέντε δευτερόλεπτα έντονο πονοκέφαλο, τότε με μεγάλη σιγουριά έχει πρόβλημα σε ότι αφορά την πίεση του εγκεφαλονωτιαίου υγρού
Τελευταίες νευροφυσιολογικές έρευνες και ιδιαίτερα σε συντονισμό με τη μαγνητική τομογραφία του ποζιτρονίου, έχουν φέρει κάποια εξωτερικά ευρήματα, σε ότι αφορά την κατεύθυνση της γραφής από τον εγκέφαλο
Στη Βιονευρολογική μελετώντας τον ύπνο, με νευροφυσιολογικές εξετάσεις (υπνογράμματα), έχουμε διαπιστώσει εδώ και πάρα πολύ καιρό μια ουσιαστική επιρροή στις σχέσεις του, σχετικά με το στρες
Συνήθως, σε νέα άτομα, «άμαθοι» στους έντονους ρυθμούς δουλειάς και μάλιστα κάτω από καταπιεστικούς ή δύσκολους όρους, συνθήκες εργασίας, εμφανίζεται μερική ή ολική υπνική παράλυση, κατά τον ύπνο
Η υπνική παράλυση είναι μια χαρακτηριστική διαταραχή του ύπνου, αλλά μπορεί ταυτόχρονα να συνοδεύεται και από επιληπτικές διαταραχές
Συνήθως, έχουμε παρατηρήσει όταν ξεκινάμε κάποια δουλειά, χρησιμοποιώντας τα χέρια μας ή τα πόδια μας για τη σύλληψη κάποιου εργαλείου, έχουμε σχεδόν ένα «αυτονόητο» συναίσθημα που μας δίνει την εντύπωση ότι τα εργαλεία αυτά ανήκουν στο σώμα μας
Έχει βρεθεί μια στενή σχέση μεταξύ νευροφυτικών διαταραχών και συχνότητα ευρημάτων αγγειακών δυσπλασιών (εικόνα)
Η προλακτίνη ή και συγκεκριμένα η αύξηση αυτής που χαρακτηρίζεται σαν προλακτιναιμία δημιουργείται από πολλές καταστάσεις, όπως έχουμε δει εδώ στη Βιονευρολογική
Πάρα πολύ τακτικά, ιδιαίτερα σε γηραιότερους ασθενείς, οι οποίοι έχουν και προβλήματα κυκλοφοριακά ή καρδιοαγγειακά και κυρίως υπέρτασης, παρατηρείται ένας στιγμιαίος έντονος ίλιγγος με διαταραχή της θέση και της ισορροπίας, ο οποίος μπορεί να προκαλέσει εφιδρώσεις, αστάθεια και καμία φορά απώλεια της στάσης του σώματος (αβασία), έτσι ώστε ο ασθενής να πέφτει κάτω, αισθανόμενος ότι κάποιος του «έκοψε» τα δυο πόδια απότομα
Συνήθως η αρχή των παραπόνων που έχουν οι ασθενείς είναι ως εξής: «Σήμερα, καθώς σηκώθηκα από το κρεβάτι, ξαφνικά ένιωσα μια έντονη ζάλη, δεν μπορούσα να σταθώ και έπρεπε να κρατηθώ, ενώ είχα, πηγαίνοντας, τάση για έμετο
Πρόκειται για μια ιδιαίτερη μορφή ιλίγγων που μπορεί να καταλάβει οικογένειες ή ακόμη και ολόκληρες ομάδες συγγενών με τυπική συμπτωματολογία τον επεισοδιακό ίλιγγο με αστάθεια και πολλές φορές πονοκέφαλο ή πτώση της ακοής για ελάχιστο και έντονο σφύριγμα
Στα «ευαίσθητα» άτομα με τάση για τον ίλιγγο που πολλές φορές μπορεί να είναι και κληρονομικής προδιάθεσης ή επιβάρυνσης, εμφανίζεται τακτικά, όταν υπάρχει και μια γενικευμένη αδυναμία του ανοσοποιητικού, μια ιογενής διαταραχή στην περιοχή της αιθουσαίας και προκαλεί τη λεγόμενη αιθουσαία νευρίτιδα
Πολλές φορές συμβαίνει να μην αναγνωρίζονται χρώματα ακριβώς και να μην μπορούν να κατονομαστούν τα χρώματα και αντικείμενα, όταν έχουμε βλάβη μετά από εγκεφαλικό (έμφρακτο) ή αιμορραγία στον πληκτιαίο κλάδο της οπίσθιας εγκεφαλικής αρτηρίας
Το κύριο χαρακτηριστικό που παρατηρήσαμε σε αυτές τις περιπτώσεις είναι ότι μετά από χρόνιες ιγμορίτιδες και μετά από εκτεταμένες λοιμώξεις του σφηνοειδούς μετωπιαίου ή σφηνοειδούς κόλπου, έντονους πυρετούς, προσβολή των κρανιακών νεύρων, ιδιαίτερα αυτού του τριδύμου, υπάρχει παρεμπόδιση της κυκλοφορίας και ένα οίδημα γύρω από τους οφθαλμούς ή στις μετωπιαίες δομές
Η παρεγκεφαλίδα είναι το τρίτο μεγάλο μέρος του εγκεφάλου μεταξύ των δυο ημισφαιρίων και έχει κατά κάποιο τρόπο, μετά από την έκχυση της βασικής αρτηρίας, μια αυτόνομη αιμάτωση από αγγεία