Απάθεια και φαρμακευτική αγωγή
Το δίπολο απάθειας – κατάθλιψης και κατ’ επέκταση αποξένωσης-αποκοινωνικοποίησης στην εποχή της έντονης οικονομικής κρίσης έχει γίνει πάρα πολλές φορές έντονα εμφανές.
Το δίπολο απάθειας – κατάθλιψης και κατ’ επέκταση αποξένωσης-αποκοινωνικοποίησης στην εποχή της έντονης οικονομικής κρίσης έχει γίνει πάρα πολλές φορές έντονα εμφανές.
Οι νυχτερινές κρίσεις τρόμου, τόσο στην παιδική αλλά και στη μετεφηβική περίοδο χρήζουν απαραίτητα τις περισσότερες φορές, μετά από τη διεξοδική διάγνωση και ανάλυση του ιστορικού της οικογένειας του παιδιού, οπωσδήποτε εφόσον υπάρχει και η παραμικρή ηλεκτροεγκεφαλογραφική ένδειξη, μια φαρμακευτική υποστήριξη
Αναμφισβήτητα η κληρονομικότητα παίζει έναν ρόλο στην επιληψία.
Οι επιληπτικές κρίσεις σαν διαγνωστικό κομμάτι απασχολούν πάντα το γιατρό και ιδιαίτερα όταν έχει να κάνει με παιδιά και νεαρά άτομα
Είναι πολύ χαρακτηριστικό το παράπονο ασθενών που παρουσιάζουν αδυναμία βάδισης και πόνους στις γάμπες, ανεβαίνοντας μια ανηφόρα ή σκάλες
Πάρα πολλοί άνθρωποι που έχουν μια γενετική προδιάθεση για το φόβο επηρεάζονται πολύ εύκολα από γεγονότα του περιβάλλοντος, ειδικά ή και γενικά
Έχουμε αναλύσει σε άλλα κείμενα εκτεταμένα την έννοια του βλεφαρόσπασμου, ακόμη και της δυστονικής διαταραχής που προκαλεί, αλλά κυρίως συγκεντρωθήκαμε σε όλες αυτές τις περιπτώσεις, περιγράφοντας τον σαν αμιγές νευρολογικό σύνδρομο
Υπάρχει μια χαρακτηριστική συμπτωματολογία που κάποια άτομα την εμφανίζουν ιδιαίτερα κάτω από συνθήκες στρες ή ακόμη κάτω από καταστάσεις πίεσης την παρουσιάζουν αυξημένη
Στη Βιονευρολογική, βλέπουμε ότι στις ψυχολογικές «συνδρομές» που κάνουμε για τους ασθενείς, η τέχνη του να καλλιεργείς την απόλαυση ή τη δυνατότητα της πίστης και την αύξηση του ενθουσιασμού είναι από τις βασικές, προκειμένου να μπορεί κανείς να απωθήσει τα αρνητικά συναισθήματα
Τα παιδιά είναι ασφαλώς φυσιολογικά, παθολογική είναι όμως η κατάσταση του στιγμιαίου πανικού, πολλές φορές μέχρι και διάρκειας δεκαπέντε λεπτών, για τον οποίο πρέπει να ληφθεί και μέριμνα
Η αυτοκτονικότητα, πριν φτάσει σε μια έντονη κλινική μορφή που την καθιστά ιδιαίτερα επικίνδυνη, έχει κάποια «πρόδρομα» στοιχεία, κατά τα οποία εναλλάσσονται θετικές με αρνητικές σκέψεις
Το πρόβλημα της επιλεκτικής αμνησίας το έχουμε συναντήσει στη Βιονευρολογική με την εμμονή ασθενών να μη θυμούνται συγκεκριμένα γεγονότα για περιορισμένο χρονικό διάστημα.
Χωρίς αμφιβολία, τα συμπτώματα μέθης σε υπερβολική χρήση αλκοόλ είναι κάτι σύνηθες τα τελευταία χρόνια για την κοινωνία μας.
Πολλές φορές έρχονται ασθενείς στην Βιονευρολογική, με το πρόβλημα της ανώτερης δύναμης που τους ωθεί προς το σχηματισμό ομάδος ή ζεύγους με ανθρώπους που έχουν παρόμοια προβλήματα με αυτούς.
Τα τελευταία χρόνια υπάρχει μια συνεχής, σταθερή και μάλιστα μεγάλη και κάθε χρόνο αυξανόμενη, τάση ψυχώσεων.