Εμφάνιση των παραϋπνιών
Οι παραϋπνίες είναι συγκεκριμένες ομάδες διαταραχών του ύπνου οι οποίες εμφανίζονται κατά αποκλειστικότητα σχεδόν μία ώρα μετά τον ύπνο και κυρίως μετά το στάδιο του βαθύ ύπνου.
Οι παραϋπνίες είναι συγκεκριμένες ομάδες διαταραχών του ύπνου οι οποίες εμφανίζονται κατά αποκλειστικότητα σχεδόν μία ώρα μετά τον ύπνο και κυρίως μετά το στάδιο του βαθύ ύπνου.
Επεισόδια απότομης αφύπνισης με ανησυχία κατά τη διάρκεια του ύπνου τακτικά εμφανίζονται σε ομάδες ανθρώπων
Η επιθετικότητα είναι μία κατάσταση έντασης που χαρακτηρίζει πάρα πολλά άτομα και σε κάποιες περιπτώσεις γίνεται εμφανής όταν παρουσιάζεται χωρίς λόγο.
Η υπερδιέγερση που χαρακτηρίζει κυρίως άτομα με τάση για αϋπνία είναι χαρακτηριστική και συνυφασμένη με μία γενικευμένη ανησυχία, φοβικές καταστάσεις.
Τα άτομα με υπερδιεγερτική προδιάθεση είναι κατά κύριο λόγο άτομα που πάσχουν από αϋπνία.
Η αϋπνία είναι μία διαταραχή του ύπνου και χαρακτηρίζει κυρίως γενετικά προδιατεθειμένα άτομα.
Στα άτομα που πάσχουν από αϋπνία, ακόμα και όταν δεν εντοπίζεται ποια ακριβώς είναι η αιτία που την προκαλεί, έχουν μία χαρακτηριστική εγκεφαλική δομή.
Άπνοια χαρακτηρίζεται η κατάσταση όπου πραγματοποιείται διακοπή της αναπνοής κατά τη διάρκεια του ύπνου.
Στις περιπτώσεις κατά τις οποίες υπάρχει γενικευμένη λοίμωξη και πραγματοποιείται ηλεκτροεγκεφαλογράφημα εικοσιτετράωρης καταγραφής (δηλαδή να περιέχεται μέσα και ο ύπνος), βλέπουμε πολλά χαρακτηριστικά στοιχεία.
Αποτελεί βίωμα της καθημερινότητας το γεγονός ότι με την πάροδο του χρόνου έχουμε μια μείωση της κινητικότητας, ιδιαίτερα των «λεπτών» κινήσεων.
Τα βασικά γάγγλια αποτελούν σχηματισμούς της φαιάς ουσίας στα ημισφαίρια του εγκεφάλου.
Η μελατονίνη είναι μια ουσία που χαρακτηρίζεται ως διαβιβαστής, δηλαδή σαν «ταχυδρόμος» μεταφέρει μια κυτταρική εντολή.
Ένα χαρακτηριστικό γνώρισμα της συναισθηματικής διαταραχής είναι η υπερπροσεξία.
Το υπαρξιακό άγχος εκδηλώνεται σε κάθε άνθρωπο ιδιαίτερα όταν εμφανιστεί η «ιδέα» του θανάτου.
Στον εγκέφαλό μας υπάρχει ένα όριο το οποίο όταν o πόνος το υπερβεί πλέον ο χαρακτήρας του καταγράφεται με διαφορετικούς τρόπους.
Κυριολεκτικά σε μια περίοδο κρίσης έχει προκύψει μια ομάδα ασθενειών που μπορούμε να την χαρακτηρίσουμε, άσχετα με τη συμπτωματολογία της, σαν μια ομάδα νευρολογικών ασθενειών η οποία εξελίσσεται χωρίς να γίνεται αντιληπτή.
Χαρακτηριστικό της νόσου του Alzheimer και πολλών άλλων μορφών άνοιας είναι ότι οι διεργασίες που λαμβάνουν χώρα στον εγκέφαλο και γενικά στο νευρικό σύστημα υφίστανται εδώ και πολλά χρόνια, δημιουργώντας προβλήματα χωρίς να γίνουν αντιληπτά από τον ασθενή.
Τα τελευταία χρόνια, ιδιαίτερα μετά την ένταση που δημιουργήθηκε εξαιτίας της οικονομικής κρίσης, εμφανίστηκε μια «αλλαγή» στα διαγνωστικά χρονικά.
Σήμερα η νευρολογία έχει εξελιχθεί σε τέτοιο βαθμό που πλέον στην πλειάδα των συμπτωμάτων που παρουσιάζονται στα εξωτερικά ιατρεία για έρευνα δεν εξετάζουμε κάτι που είναι εμφανές αλλά κάτι που μπορεί να γίνει εμφανές στην πορεία.
Αυτό το τρίγωνο συμπτωμάτων είναι που χαρακτηρίζει την ινομυαλγία˙ εμφανίζεται έντονη απώλεια συγκέντρωσης που συνυπάρχει με διαταραχές του ύπνου, κούραση και έντονους πόνους.