Συγχυτικό ξύπνημα
Η κλινική εικόνα ενός συγχυτικού ξυπνήματος κατά τη διάρκεια της νύχτας είναι όπως αναφέρει και ο όρος ένα ξαφνικό ξύπνημα με σύγχυση του ασθενούς.
Η κλινική εικόνα ενός συγχυτικού ξυπνήματος κατά τη διάρκεια της νύχτας είναι όπως αναφέρει και ο όρος ένα ξαφνικό ξύπνημα με σύγχυση του ασθενούς.
Όταν παρουσιάζεται ο νυχτερινός τρόμος με χαρακτηριστικά τη φοβία, την έντονη κραυγή και τις ψευδαισθήσεις, είναι αποτέλεσμα διαταραχής στο μεσεγκέφαλο.
Τα παραπάνω αποτελούν τα βασικά χαρακτηριστικά γνωρίσματα του αυτισμού για όλες τις ηλικίες, σε μεγάλο ή μικρό βαθμό.
Ο Leo Kanner ήταν Αυστριακός ψυχίατρος ο οποίος για πρώτη φορά το 1943 εισήγαγε τον όρο «παιδικός αυτισμός» στην Ιατρική.
Ο ύπνος αποτελεί ένα ενεργειακό φαινόμενο που κατευθύνεται από συγκεκριμένα νευρωνικά τόξα του εγκεφάλου.
Ο απόλυτος έλεγχος του βαθύ ύπνου γίνεται μέσω του ηλεκτροεγκεφαλογραφήματος.
Τα στοιχεία του εγκεφάλου είναι χαρακτηριστικές εκφορτίσεις της εγκεφαλικής δραστηριότητας κατά τη διάρκεια του ύπνου.
Ο ύπνος ερευνήθηκε ουσιαστικά για πρώτη φορά στα τέλη της δεκαετίας του 1920 από το Γερμανό μεγάλο επιστήμονα και νευρολόγο Hans Berger στο νοσοκομείο Σαριτέ του Βερολίνου.
Στην καταγραφή του ύπνου πολλές φορές στο στάδιο του βαθύ ύπνου παρατηρούμε χαρακτηριστικά μεγάλα κύματα, τα ονομαζόμενα Δ κύματα του ηλεκτροεγκεφαλογραφήματος.
Γευσιγνωσία είναι η διαδικασία καλύτερης αναγνώρισης γεύσεων και οσμών και έχει αποδειχθεί ότι μπορεί να βελτιωθεί.
Πολλές φορές, νεαρά κυρίως άτομα παρουσιάζουν αφόρητους πόνους εντός του οφθαλμικού κόγχου και του οφθαλμού.
Αφορά χαρακτηριστικά μία τυπική ομάδα πονοκεφάλων, κυρίως αγγειακής και κληρονομικής αιτιολογίας, που εμφανίζεται λίγο μετά τα μεσάνυχτα κατά τη διάρκεια του ύπνου με έντονο πόνο του οφθαλμού και ταυτόχρονο ερεθισμό του.
Στην ενασχόληση με νευροψυχιατρικά περιστατικά πρέπει να λαμβάνονται υπόψη δύο χαρακτηριστικά σημεία (και αυτό γιατί συνήθως οι ασθενείς τα αποκρύπτουν)˙ σε τι κατάσταση βρίσκεται η ψυχοκινητικότητα του ασθενούς και αν υπάρχει κάποιας μορφής ακράτεια ούρων.
Αναφερόμαστε σε συγκεκριμένη κλινική εικόνα πάθησης του εγκεφάλου με κύρια χαρακτηριστικά συμπτώματα τις διαταραχές λόγου, πράξεων και γνώσεων οι οποίες παρουσιάζονται σε διάφορα στάδια και εντάσεις ανάλογα με την έκταση του προβλήματος
Κατά τη διάρκεια της μέσης και προχωρημένης ηλικίας, το αδέξιο βάδισμα και η ταυτόχρονη ελάττωση της μνήμης είναι μία επικίνδυνη κατάσταση.
Σε περιπτώσεις υψηλού πυρετού σε νεαρή ηλικία έχουμε την εμφάνιση σπασμών που δεν θεωρούνται μορφή επιληψίας αλλά έχουν χαρακτηριστικά επιληπτικής κρίσης.
Το χαρακτηριστικό της υποφλοιώδους αρτηριοσκληρωτικής εγκεφαλοπάθειας είναι ότι πρόκειται για μία αργά εξελισσόμενη, κυρίως μετά το εξηκοστό έτος της ηλικίας, άνοια.
Μία μορφή εγκεφαλοπάθειας, κυρίως αυτή της υποφλοιώδους εγκεφαλοπάθειας, που σχετίζεται κατά κύριο λόγο με τη λευκή ουσία του εγκεφάλου, παρουσιάζει έντονα χαρακτηριστικά αγγειακής δυσλειτουργίας.
Ο υπερτασικός ασθενής νομίζει ότι κατά κανόνα πάσχει μόνο από ένα περιοδικό πρόβλημα αρτηριακής υπέρτασης που εμφανίζεται παροδικά με τη μορφή διάφορων επεισοδίων.
Η υποφλοιώδης αρτηριοσκληρωτική εγκεφαλοπάθεια είναι μία χαρακτηριστική μορφή εγκεφαλοπάθειας που έγινε ιδιαίτερα γνωστή τα τελευταία χρόνια χάρη στις ανεπτυγμένες διαγνωστικές τεχνικές, κυρίως της μαγνητικής τομογραφίας.