Η ψυχιατρική εικόνα και η γονιδιακή συμπεριφορά
Υπάρχει, όπως πειραματικά έχει αποδειχτεί, μια άμεση επιρροή, σε γενετικό επίπεδο, εξωτερικής συμπεριφοράς προς τρίτους
Υπάρχει, όπως πειραματικά έχει αποδειχτεί, μια άμεση επιρροή, σε γενετικό επίπεδο, εξωτερικής συμπεριφοράς προς τρίτους
Οι αδυναμίες των αυτιστικών παιδιών είναι η έγκαιρη αναγνώριση και η ταυτοποίηση της εικόνας ενός προσώπου.
Τα αγγειακά ανευρύσματα ασφαλώς είναι «προβλήματα» των αγγείων.
Πρόκειται για σακοειδή μορφώματα που εμφανίζονται στα τοιχώματα των αρτηριών
Πρόκειται για μια κλινική εικόνα που θεωρείται σπάνια.
Παρόλα αυτά εμείς στη Βιονευρολογική την αντιμετωπίζουμε τακτικά, ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια
Αδιαμφισβήτητα το στρες είναι ένας παράγοντας που προωθεί την πνευμονική εμβολή κλινικά και γενικότερα σε άτομα που είναι γενετικά προδιατεθειμένα
Τα τελευταία χρόνια έχει ανακαλυφθεί ότι υπάρχει μία ιδιαίτερη ευαισθησία του εγκεφαλικού παρεγχύματος σε ότι αφορά την παραγωγή διάφορων αντισωμάτων από το ανοσοποιητικό σύστημα κατόπιν πρόκλησης κάποιου αιτίου που το οδηγεί σε υπερδραστηριότητα.
Η εγκεφαλίτιδα των NMDA-υποδοχέων προκαλεί κατά κύριο λόγο πυρετό, πονοκεφάλους και με τη σειρά οπτικές-ακουστικές διαταραχές και διαταραχές της συμπεριφοράς.
Η συγκεκριμένη διάγνωση έχει καθιερωθεί τόσο στην ψυχιατρική όσο και στην ψυχολογία και χρησιμοποιείται για επαγγελματική κατανόηση και ιατρική επικοινωνία.
Η διαταραχή της ομοιόστασης αποτελεί μία κατάσταση η οποία κατά κάποιον τρόπο σε χρόνια διαταραχή «γεννάει» ένα σύνδρομο πάρκινσον, κυρίως άτυπου χαρακτήρα.
Ένας ελαφρύς τρόμος που μπορεί να παρουσιαστεί με ρυθμικό τρόπο και στα δύο χέρια και αυτό αποτελεί την τυπική εικόνα του τρόμου στο πάρκινσον μπορεί να εναλλάσσεται με άρρυθμες «εκτινάξεις» των δαχτύλων ή των μυών οι οποίες ονομάζονται και μυοκλονίες.
Οι διαταραχές της αρτηριακής πίεσης στο άτυπο πάρκινσον είναι πάρα πολύ ισχυρές και είναι μάλιστα το κύριο χαρακτηριστικό της ατροφίας πολλαπλών συστημάτων η οποία σαν κλινική εικόνα κυριαρχεί σ’ αυτές τις καταστάσεις.
Ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό στη νόσο του πάρκινσον είναι η εμφάνιση των λεγόμενων μυϊκών συσπάσεων, των μυοκλονιών.
Το σύνδρομο πάρκινσον χαρακτηρίζεται από τον τρόμο των χεριών, την ακινησία και την σπασμωδικότητα των άκρων.
Στην ατροφία πολλαπλών συστημάτων που κατά κύριο λόγο εμφανίζεται σχεδόν με καθαρή συμπτωματολογία πάρκινσον, υπάρχει αυτή η εικόνα που μοιάζει πολύ με το σύνδρομο του πάρκινσον διότι κατά κύριο λόγο στην περιοχή των βασικών γαγγλίων του εγκεφάλου έχουν προσβληθεί εκείνα τα κύτταρα που παράγουν την ντοπαμίνη, ουσία βασική για την εκτέλεση κινήσεων, σκέψης και ψυχικών συναισθημάτων.
Η σχέση αυτοτραυματισμού με αιχμηρά αντικείμενα με το υπόβαθρο ενός λανθάνοντα ή υποθαλπόμενου ναρκισσισμού έχει πλέον διευκρινιστεί επιστημονικά˙ ένας ναρκισσισμός με σαφή στοιχεία εθισμού σε ότι αφορά επανάληψη και ένταση της πράξης.
Μία πολύ σοβαρή έρευνα του πανεπιστημίου Άλμπερτ Αϊνστάιν της Νέας Υόρκης πιστοποίησε τη σχέση βλέμματος και έκκρισης ντοπαμίνης.
Υπάρχουν ορισμένα σύνδρομα θυμού που κλινικά ακόμα υποδεικνύουν μία επιληπτική συμπεριφορά.
Οι ανοϊκές καταστάσεις και κυρίως η μείωση των νοητικών λειτουργιών, κυρίως της μνήμης, της αντίληψης και της συνδυαστικής ικανότητας, με ταυτόχρονη απώλεια της πρώτης σ’ ένα πρώτο στάδιο με εξελικτική όμως βαρύτητα είναι χαρακτηριστικές στη νόσο του parkinson.
Τα τελευταία χρόνια μία νέα βελτίωση της μαγνητικής τομογραφίας του εγκεφάλου έφερε στο φως νέες γνώσεις σε ότι αφορά τις διαταραχές της μνήμης.
Στη μεγάλη προσπάθεια που γίνεται για την έγκαιρη διάγνωση της νόσου του Alzheimer έχει σημειωθεί μία επιτυχία: συγκεκριμένα, πρόκειται για την ανίχνευση της πρωτεΐνης TAU στο εγκεφαλονωτιαίο υγρό.