Εκφραστική δυσφασία
Είναι μια ψυχωτική διαταραχή, μπορεί να είναι και εκ γενετής αλλά παίζει πολύ μεγάλο ρόλο στην εκτίμηση της νευρολογικής κατάστασης όπως έχει δείξει η εμπειρία μας στη Βιονευρολογική.
Είναι μια ψυχωτική διαταραχή, μπορεί να είναι και εκ γενετής αλλά παίζει πολύ μεγάλο ρόλο στην εκτίμηση της νευρολογικής κατάστασης όπως έχει δείξει η εμπειρία μας στη Βιονευρολογική.
Ο Εμίλ Κρέπελιν στο 19ο αιώνα ήταν ένας μεγάλος νευρολόγος – ψυχίατρος στο πανεπιστήμιο της Τάρτου της Εστονίας, που εργάστηκε πάρα πολλά χρόνια σε ότι άφορα την τυπολογία των ψυχώσεων.
Ο Φρόυντ ξεκίνησε το μεγάλο του έργο σαν ανατόμος από το πανεπιστήμιο της Τεργέστης, για να εξελιχθεί αργότερα στο μεγαλύτερο ψυχοθεραπευτή όλων των εποχών στην Βιέννη.
Μετά από την ανακάλυψη της χλωροπρομαζίνης, που ήταν και η αιτία της στοχευόμενης θεραπείας των ψυχώσεων, άρχισε παγκόσμια ένας διαγωνισμός για την παραγωγή κατάλληλων ψυχοφαρμάκων για όλες τις σχετικές ασθένειες.
Συνήθως μιλάμε για σύνδρομα επικοινωνιακής διαταραχής σε ασθενείς όταν έχουμε την εντύπωση ότι ενώ είναι «ξύπνιοι» δεν μπορούν να αντιδράσουν στις ερωτήσεις μας.
Η στέρηση ύπνου ή η αϋπνία είναι συνδεδεμένη με πάρα πολύ επικίνδυνα για τον άνθρωπο συμπτώματα, διαταραχές ή επακόλουθα.
Οι ανοσοανεπάρκειες είναι ελλείμματα της άμυνας του οργανισμού και αποτελούν σήμερα τον κύριο παράγοντα έρευνας της σύγχρονης νευρολογίας.
Πολλές φορές στη Βιονευρολογική βρεθήκαμε στην ανάγκη να εξετάσουμε την περίπτωση της διόρασης δηλαδή αυτής της ικανότητας να αντιλαμβάνεται κάποιος ουσιαστικά και πραγματικά γεγονότα χωρίς τη μεσολάβηση των αισθήσεων.
Στην Βιονευρολογική πέρα από τα κλασσικά προβλήματα ψυχιατρικής νευρολογίας και νευροφυσιολογίας αρκετά τακτικά βρίσκουμε τέτοια τα οποία είναι στο μεταίχμιο ψυχιατρικής και παραψυχολογίας.
Πρόκειται για την ικανότητα που έχουν ορισμένα άτομα επηρεασμού ή κατάστασης αντικειμένων χωρίς παρεμβολή αισθητηρίων ή οργανικών διαδικασιών.
Η κατάθλιψη είναι η αρρώστια της εποχής.
Οι εξελίξεις στο επίπεδο της διάγνωσης της νευροψυχιατρικής έχουν φτάσει σε πάρα πολύ μεγάλα επίπεδα.
Οι ψυχικές αρρώστιες, όπως έχει δείξει η πείρα και οι εξετάσεις στη Βιονευρολογική, εξαρτώνται από την επεξεργασία του αυτονόητου ή καινοφανούς, το οποίο είναι ένας συνδυασμός διαφόρων εγκεφαλικών λειτουργιών όπως έχουν δείξει οι τελευταίες εξετάσεις.
Ο ρυθμός με τον οποίο καλπάζει η νευρολογική έρευνα όπως έχουμε διαπιστώσει και εμείς στην Βιονευρολογική είναι κυριολεκτικά κατακλυσμιαίως.
Η δυσδιαδοχοκινησία είναι μια διαταραχή παρεγκεφαλιδική που στην Βιονευρολογική, τη βλέπουμε τακτικά στη σκλήρυνση κατά πλάκας και σε νευρολογικά νοσήματα προχωρημένης ηλικίας.
Πάμπολλες φορές, όπως σε κάθε ιατρείο, έτσι και στην Βιονευρολογική, γίνεται τακτική αναφορά για πιθανή απώλεια συνείδησης.
Η παρεγκεφαλίδα είναι θεωρητικά ο «μαέστρος», που συντονίζει τις κινήσεις όλου του σώματος και τη θέση του ατόμου στο χώρο.
Για τους γιατρούς της Βιονευρολογικής, η εξέταση του τόνου της κινητικότητας σε όλες τις νευρολογικές εξετάσεις έχει πάντοτε μεγάλο ενδιαφέρον.
Ο μυϊκός τόνος είναι ένα πρόβλημα της νόσου του πάρκινσον.
Πρόκειται για συσπάσεις μικρών ινών ή μικρών ομάδων μυϊκών ινών ύστερα από κόπωση ή από παθολογικές καταστάσεις.