Δυσαυτονομία και ορθοστατική ταχυκαρδία
Η ορθοστατική ταχυκαρδία είναι ένας όρος που δείχνει μια αυξημένη ταχυκαρδία σε απότομη όρθια στάση του σώματος
Η ορθοστατική ταχυκαρδία είναι ένας όρος που δείχνει μια αυξημένη ταχυκαρδία σε απότομη όρθια στάση του σώματος
Στις αρχές της δεκαετίας του ογδόντα ο Γερμανός νευροεπιστήμονας Κορν Χούμπερ παρουσίασε για πρώτη φορά την πιστοποίηση του δυναμικού προετοιμασίας
Το δίλλημα που προέκυψε από τις έρευνες νευροεπιστημόνων των τελευταίων τριάντα ετών είναι μεγάλο· έχει ο άνθρωπος ελεύθερη βούληση ή πρόκειται για αυταπάτη; Αυτό το ερώτημα αναπτύχθηκε μετά την πιστοποίηση ότι στον εγκέφαλο πριν από μια ενσυνείδητη κίνηση υπάρχει ένα δυναμικό προετοιμασίας της κίνησης αυτής, ανεξάρτητο από τη συνείδηση
Οι κινητικές διαταραχές μπορεί να είναι αποτέλεσμα μιας «τμηματικής» εγκεφαλικής δυσλειτουργίας
Ανάμεσα στις κινητικές διαταραχές πολύ τακτικά «βρίσκεται» η εμφάνιση τις δυσμετρίας
Οι στερεοτυπίες είναι σταθερές, κινητικές συνέχειες, οι οποίες γίνονται «σαφείς», όταν υπάρχει μια εσωτερική παρόρμηση, όπως κάποια παρότρυνση ή συγκίνηση, ή ακόμη όταν υπάρχουν εξωτερικά αισθητήρια ερεθίσματα
Στην περίπτωση του πάρκινσον αυτό που χαρακτηρίζει την κλινική εικόνα, η οποία εκφράζεται με τρόμο, σπασμωδικότητα και δυσκινησία, είναι το ότι οι ασθενείς δεν μπορούν να συντονίσουν τα διάφορα κινητικά πλάνα που είναι ήδη αυτοματοποιημένα
Δυο διαφοροδιαγνωστικά στοιχεία που πρέπει να ελέγχουμε σε κάθε κινητική διαταραχή είναι η ένταση και η κατεύθυνση της κίνησης
Υπάρχουν περιπτώσεις ψυχαναγκασμού που συνδυάζονται με κινητικές διαταραχές, όπως π.χ. το ξύσιμο της μύτης ή η σύσπαση του σώματος, το πλύσιμο των χεριών, η αρίθμηση των δαχτύλων, η συγκεκριμένη βάδιση κ.τ.λ
Οι κινητικές διαταραχές μπορεί να είναι αποτέλεσμα μιας και μοναδικής πάθησης εγκεφαλικής δυσλειτουργίας, όπως π.χ. ενός εγκεφαλικού εμφράκτου ή κάποιου εγκεφαλικού όγκου
Οι στερεοτυπίες είναι τυπικές, κινητικές συνήθειες
Με μεγάλη προσοχή εδώ και πολλά χρόνια εξετάζουμε στη Βιονευρολογική στους ασθενείς με κινητικά προβλήματα και ιδιαίτερα κινητικές διαταραχές την περίπτωση της κληρονομικής επιβάρυνσης
Η θέληση και η μνήμη είναι δυο «δραστηριότητες» ταυτόχρονα κατευθυνόμενες από «υψηλές» εγκεφαλικές λειτουργίες, οι οποίες όμως έχουν μια άμεση σύνδεση με την κίνηση
Ολοκληρώνοντας τα ιστορικά των ασθενών με κινητικές διαταραχές στη Βιονευρολογική, διαπιστώνουμε ότι στις περιπτώσεις αυτές υπάρχει μια βλάβη ή δυσλειτουργία, σε ότι αφορά τη ρύθμιση της κίνησης, από το κεντρικό νευρικό σύστημα
Οι δυσκινησίες αυτές, χαρακτηριζόμενες και σαν πρώϊμες δυσκινησίες, είναι στην ουσία εξωπυραμιδικά προκαλούμενες διαταραχές της κίνησης και χαρακτηριστικά εμφανίζονται σαν παρενέργειες μετά από χορήγηση αντιντοπαμινεργικών φαρμάκων
Οι νευρολογικές παθήσεις πολύ τακτικά μπορούν να εκδηλώνονται και με συμπτωματολογία από τις αρθρώσεις
Μια από τις χειρότερες μορφές ιλίγγου είναι αυτή που συμβαίνει κατά τη νύχτα, ιδιαίτερα στο κρεβάτι όταν ο ασθενής κοιμάται και αλλάζει θέση
Τα βασικά γάγγλια είναι μια περιοχή του εγκεφάλου με τρεις διαφορετικούς εγκεφαλικούς σχηματισμούς που επικοινωνούν μεταξύ τους και συντονίζουν τις αυτόματες κινήσεις μεταξύ των άλλων και των ματιών
Είναι ένα ερώτημα που τουλάχιστον εδώ στη Βιονευρολογική το ακούμε συνέχεια˙ μετά από τόσα χρόνια εργασίας και χιλιάδες ασθενείς με σκλήρυνση κατά πλάκας που έχουμε παρακολουθήσει, παραμένει πάντα το ερώτημα τι είναι αυτό που την προκαλεί ή τέλος πάντων ποια είναι η αιτία
Στη Βιονευρολογική πάντοτε υπήρχε η υπόνοια, σε πολλούς ασθενείς που εξετάζουμε διεξοδικά όλα αυτά τα χρόνια της εργασίας και απασχόλησης μας με την κατάσταση και με το «follow-up» της ασθένειας της σκλήρυνσης κατά πλάκας, ότι υπάρχει μια διαυλοπάθεια