H σκλήρυνση κατά πλάκας και οι πόνοι
Η σκλήρυνση κατά πλάκας είναι αυτό που λέμε ένα «δυναμικό» νόσημα
Η σκλήρυνση κατά πλάκας είναι αυτό που λέμε ένα «δυναμικό» νόσημα
Ο οξύς πόνος είναι μια έντονη επώδυνη κατάσταση, ποικίλης βαρύτητας, διαφόρων αιτιών και μπορεί να έχει διάρκεια μικρότερη από δυο εβδομάδες
Είναι μια κατάσταση λοίμωξης και νευρολογικής συμπτωματολογίας που αναπτύσσεται στην ενδοκρανιακή κοιλότητα, λόγω της ύπαρξης χορδωμάτων
Από εξετάσεις που έχουμε κάνει εδώ στη Βιονευρολογική σε ομάδες εργατών που εκτίθενται στο κρύο, διαπιστώσαμε ότι το δίπολο αυτών των συμπτωμάτων εμφανίζεται πολύ τακτικά σε λοιμώξεις της βάσης των κρανίων και των παραρρινικών κόλπων
Πολλές φορές έχουμε ένα γενικευμένο πόνο σε όλους τους μυς, συνήθως από καθημερινές λοιμώξεις και πιο σπάνια από ειδικές, όπως στις πολυεμυελίτιδες
Η τροπική σπαστική παραπάρεση ίσως είναι η μόνη σαφώς αποδεδειγμένη αυτοάνοσης αιτιολογίας, αλλά παρουσιαζόμενη ύστερα από μια ιογενή λοίμωξη απομυελυενωτική νόσος
Η νευραλγία αυτή σαφώς δεν είναι συνηθισμένη, αλλά είναι ιδιαίτερα ενοχλητική και διαρκείας
Πάντοτε πρέπει να είμαστε σε επιφυλακή, ιδιαίτερα σε ηλικιωμένους ασθενείς, όταν αντιμετωπίζουμε ένα ντελίριο
Όπως είναι ήδη γνωστό, για τους εξήντα εκατομμύρια περίπου ασθενείς με Alzheimer, η κύρια αιτία βρίσκεται στην συγκέντρωση πλακών με αμυλοειδές στον εγκέφαλο
Οι ελεύθερες ρίζες οξυγόνου είναι φορτισμένα μόρια οξυγόνου, συνδεδεμένα με τμήματα σιδήρου, που συνήθως προκύπτουν μετά από μια λοίμωξη ή τραυματισμό, εντός του αίματος.
Κάθε γιατρός βέβαια επιθυμεί πριν «εκφράσει» την διάγνωση του και λάβει τα ανάλογα μέτρα, να είναι 100% σίγουρος για αυτήν.
Εμείς στην Βιονευρολογική, θεωρούμε πως σε αυτές τις περιπτώσεις ο άνω τίτλος αποτελεί ένα πλεονασμό.
Οι ιογενείς λοιμώξεις χαρακτηρίζονται από το γεγονός ότι πολύ τακτικά προσβάλλουν, με διάφορους τρόπους και με ποικίλη ένταση, τη συμπτωματολογία στο νευρικό σύστημα.
Πολλές φορές παρατηρείται αποκλειστική αδυναμία των κάτω άκρων, ασύμμετρα, με διαταραχές βάδισης χωρίς συνοδεία αισθητικών διαταραχών.
Το εγκεφαλονωτιαίο υγρό το λαμβάνεται μετά από οσφυονωτιαία παρακέντηση στο σπονδυλικό σωλήνα, σε μέρη που δεν υπάρχει κίνδυνος τρώσης του νωτιαίου μυελού και κυρίως γίνονται βακτηριολογικές και βιοχημικές αναλύσεις προκειμένου να πιστοποιηθεί η ύπαρξη κάποιου κυτταρικού όγκου, φυμώματος, βακτηριδιακής λοίμωξης.