Διακρανιακός μαγνητικός ερεθισμός και κόπωση
Σε καταστάσεις χρόνιας κόπωσης από διάφορες αιτίες, η χρήση του διακρανιακού μαγνητικού ερεθισμού αποτελεί ουσιαστική μέθοδο.
Σε καταστάσεις χρόνιας κόπωσης από διάφορες αιτίες, η χρήση του διακρανιακού μαγνητικού ερεθισμού αποτελεί ουσιαστική μέθοδο.
Ο θάλαμος είναι ένας σχηματισμός που βρίσκεται περίπου στο κέντρο του εγκεφάλου και κατέχει το ρόλο του «διακόπτη».
Κατά κανόνα μετά από μία μέτρια ή βαριά κρανιοεγκεφαλική κάκωση εμφανίζεται το σύνδρομο της άπνοιας.
Στις αρχές του 21ου αιώνα μία μεγάλη ανακάλυψη έφερε ουσιαστική αλλαγή στον τομέα των νευροψυχιατρικών παθήσεων.
Ο ανθρώπινος εγκέφαλος είναι έτσι κατασκευασμένος ώστε να υπάρχει πάντοτε προδιάθεση για επιληπτικές κρίσεις.
Το αεροπλάνο αποτελεί πλέον το σύγχρονο μέσο μετακίνησης.
Τα κύτταρα του εγκεφάλου και κυρίως ορισμένων περιοχών αυτού, όπως είναι του ιππόκαμπου, της αμυγδαλής και του κροταφικού λοβού, είναι έτσι κατασκευασμένα ώστε να διαθέτουν συγκεκριμένα όρια αντοχής σε ότι αφορά την «απόδοσή» τους.
Οι επιληπτικές κρίσεις συνοδεύονται με διαφορετική συμπτωματολογία κάθε φορά.
Χαρακτηριστικό των επιληπτικών κρίσεων και ειδικά αυτών που δημιουργούν πολλά διαγνωστικά προβλήματα είναι η μειωμένη συμπτωματολογία.
Μετά από εγκεφαλικό τραύμα ή κρανιοεγκεφαλική κάκωση εμφανίζεται διαταραχή του ύπνου.
«Ματώνω άρα υπάρχω» είναι το υπόβαθρο της ψυχικής διαταραχής που κρύβεται πίσω από τους αυτοτραυματισμούς.
To μεγαλύτερο πρόβλημα που έχει ο νάρκισσος είναι η σχέση με το σώμα του.
Χωρίς αμφιβολία, ένα από τα αξιώματα της σύγχρονης κοινωνίας και του οικονομικού κλίματος που κυριαρχεί είναι η συνεχής άνοδος της απόδοσης.
Στο δυτικό ημισφαίριο είναι ιατρικά πιστοποιημένο το γεγονός ότι ο αυτοτραυματισμός με ξυράφι, ιδιαίτερα στους εφήβους, αποτελεί ένα μαζικό φαινόμενο.
Η ντοπαμίνη αποτελεί ένα νευροδιαβιβαστή που υποβοηθάει τη μεταβίβαση ερεθισμάτων μεταξύ των εγκεφαλικών συνάψεων˙ παράγεται κυρίως από κύτταρα του ίδιου του εγκεφάλου σε συγκεκριμένες περιοχές.
Στη δεκαετία του 70 σε ταυτόχρονες έρευνες στη Βαλτιμόρη της Αμερικής και στη Σκωτία βρέθηκε ένας παράλληλος δρόμος που επικοινωνεί όμως με το μονοπάτι της ντοπαμίνης στον εγκέφαλο˙ πρόκειται για το «μονοπάτι» των οπιοειδών.
Ο μαραθωνοδρόμος ύστερα από ένα σημείο εντατικού τρεξίματος καταλαμβάνεται από μία έντονη ευφορία.
Μία πολύ σοβαρή έρευνα του πανεπιστημίου Άλμπερτ Αϊνστάιν της Νέας Υόρκης πιστοποίησε τη σχέση βλέμματος και έκκρισης ντοπαμίνης.
Στην πρώτη δεκαετία του 20ου αιώνα οι Γερμανοί ερευνητές του πανεπιστημίου του Μούνστερ πιστοποίησαν έναν εγκεφαλικό μηχανισμό πρόληψης και προστασίας στον εγκέφαλο που λειτουργεί με βάση τη δράση της ντοπαμίνης.
Στα τέλη της δεκαετίας του 70 άρχισε να αποκτάει ιδιαίτερη σημασία για τους νευροεπιστήμονες το «μονοπάτι της σεροτονίνης».