Πετέχειες και σκλήρυνση κατά πλάκας
Οι πετέχειες είναι αιμορραγικά στίγματα που εμφανίζονται υποδόρια, πολύ τακτικά σε περιπτώσεις σκλήρυνσης κατά πλάκας, είτε για λόγους κάποιας αναιμίας είτε για απότομη πτώση των θρομβοκυττάρων.
Οι πετέχειες είναι αιμορραγικά στίγματα που εμφανίζονται υποδόρια, πολύ τακτικά σε περιπτώσεις σκλήρυνσης κατά πλάκας, είτε για λόγους κάποιας αναιμίας είτε για απότομη πτώση των θρομβοκυττάρων.
Έχουμε δει στην Βιονευρολογική, σε μεγάλο αριθμό ασθενών με σκλήρυνση κατά πλάκας, να παρουσιάζονται τακτικά αιμορραγικές κενώσεις, μικρού ή μεγάλου βαθμού.
Καινούργιες τεχνικές, από αυτές που εφαρμόζουμε και στην Βιονευρολογική, σήμερα επιτρέπουν, με την χρήση ειδικού κομπιούτερ, την αναγνώριση δειγμάτων που είναι ενδεικτικά για διάφορες ασθένειες.
Πρόκειται, απ’ ότι βλέπουμε και στους ασθενείς της Βιονευρολογικής, μια αρκετά τακτικά παρουσιαζόμενη κλινική μορφή της σκλήρυνσης κατά πλάκας.
Η μαγνητική τομογραφία η απλή, όπως έχουμε δει και στην Βιονευρολογική, δεν είναι σε θέση αρκετές φορές να πιστοποιήσει την ύπαρξη εστιών στην σκλήρυνση κατά πλάκας.
Η σκλήρυνση κατά πλάκας θεωρείται ένα αυτοάνοσο νόσημα, το οποίο τακτικά αντιμετωπίζεται με την παραδοσιακή χημειοθεραπεία διαφόρων ανοσοκατασταλτικών φαρμάκων άλλοτε με επιτυχία και άλλοτε όχι, όπως έχουμε διαπιστώσει στην Βιονευρολογική.
Στην Βιονευρολογική, μετά από την παρατήρηση σε τόσες εκατοντάδες ασθενείς με διάφορες κλινικές μορφές της σκλήρυνσης κατά πλάκα, σε διαφορετική ένταση και εξέλιξη, καταλήξαμε μετά και από βιοχημικές αναλύσεις ότι η κάθε μορφή σκλήρυνσης κατά πλάκας πρόκειται για μια μοναδική και εξειδικευμένη μορφή.
Εδώ και πάρα πολλά χρόνια (εκατοντάδες), ισχύει το δόγμα ότι υπεύθυνο για την ύπαρξη της σκλήρυνσης κατά πλάκας είναι αποκλειστικά και μόνο μια διαταραχή του ανοσοποιητικού συστήματος του οργανισμού, δηλαδή τους συστήματος αμύνης που διαθέτει ο καθένας από εμάς προκειμένου να αντιμετωπίσουμε τις ασθένειες που έρχονται εξωτερικά.
Τα τελευταία είκοσι χρόνια, με την άνοδο της μοριακής γενετικής, έχει «καρφωθεί» σε πάρα πολλούς επιστήμονες στο μυαλό τους ότι όλα στρέφονται γύρω από την γενετική, η οποία επηρεάζει το ανοσοποιητικό σύστημα του ατόμου και έτσι κανείς καταλήγει στη σκλήρυνση κατά πλάκας.
Μια από τις πιο συχνές παθολογικές εξελίξεις της σκλήρυνσης κατά πλάκας, είναι η διαταραχή του παρεγκεφαλικού τόξου με συνέπεια την ασυνέργεια των κινήσεων (φωτογραφία).
Το προσωπικό του ιατρείου έχει εμπειρία 30 ετών πάνω σε νευροψυχιατρικά νοσήματα. Στο χρονικό αυτό διάστημα, δόθηκε ιδιαίτερη σημασία στους τομείς της νευροφυσιολογικής έρευνας, της μελέτης της Σκλήρυνση Κατά Πλάκας και του οργανικού υπόβαθρου των νευροψυχιατρικών παθήσεων.
Λυκοειδής σκλήρυνση είναι ένας τίτλος που χρησιμοποιείται από το 1972 μετά από μια έρευνα που έκαναν, σε ότι αφορά βιβλιογραφικά σημειώματα, Αμερικάνοι ερευνητές και δημοσιεύτηκε σε νευρολογικό περιοδικό
Ένα σωστό και εύκολο διαγνωστικό κριτήριο στις περιπτώσεις της διαφοροδιάγνωσης μιας σπονδυλοπαρεγκεφαλιδικής συνδρομής από άλλες αρρώστιες, όπως είναι ο υποθυρεοειδισμός, σκλήρυνση κατά πλάκας ή εξωπυραμιδικά σύνδρομα, είναι η διανοητική κατάσταση του ασθενούς
Σε μερικές ασθένειες, όπως π.χ. η σκλήρυνση κατά πλάκας , νόσος του Χόπκινς κ.τ.λ., είμαστε αναγκασμένοι πάρα πολλές φορές να χρησιμοποιούμε ένα ευρύ φάσμα, «καινούργιο» κατά κύριο λόγο, ανοσοκατασταλτικών
Μια από τις ιδιαιτερότητες των αυτοάνοσων νοσημάτων, δηλαδή, των νοσημάτων που προέρχονται από διαταραχές του ανοσοποιητικού συστήματος είναι πολλές φορές η «διπολικότητα» των λεγόμενων Τ-κυττάρων
Η σκλήρυνση κατά πλάκας υπάρχει εδώ και εκατό χρόνια στη βιβλιογραφία σαν ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα.
Εκείνο που διακρίνει την εμφάνιση παρενεργειών μετά από θεραπεία με natalizumab σε ασθενείς με σκλήρυνση κατά πλάκας είναι μια διαφορετικότητα συμπτωμάτων, η οποία όμως αρχικά μπορεί να θεωρηθεί και σαν στοιχείο της κρίσης της σκλήρυνσης κατά πλάκας
To φάρμακο natalizumab έχει γίνει «γνωστό» σε ότι αφορά τις παρενέργειες του σε ασθενείς με σκλήρυνση κατά πλάκας κατά τη χρόνια χρήση του· η εμφάνιση της προοδευτικής πολυεστιακής λευκοεγκεφαλοπάθειας συσχετίζεται με αυτό
Αναμφισβήτητα το φάρμακο natalizumab μετά από χρόνια χορήγηση σε ασθενείς με σκλήρυνση κατά πλάκας δημιουργεί παρενέργειες που εμφανίζονται με τη μορφή της μιας ή της άλλης εγκεφαλοπάθειας
Η μακροχρόνια θεραπεία με το νέο φάρμακο natalizumab σε ασθενείς με σκλήρυνση κατά πλάκας προκαλεί πολύ τακτικά εγκεφαλοπάθειες