Τα πρωτεύοντα αρνητικά συναισθήματα
Τα πρωτεύοντα αρνητικά συναισθήματα είναι αυτά του θυμού, της επιθετικότητας, του φόβου, του ασίγαστου πάθους, και η αυταπάτη με την αδαημοσύνη
Τα πρωτεύοντα αρνητικά συναισθήματα είναι αυτά του θυμού, της επιθετικότητας, του φόβου, του ασίγαστου πάθους, και η αυταπάτη με την αδαημοσύνη
Η ντοπαμίνη είναι ένας νευροδιαβιβαστής στο κεντρικό νευρικό σύστημα, που προκαλεί μια σειρά συναισθημάτων, τα οποία είναι έντονα ή άτονα, ανάλογα με την έκκριση που έχει και με τα επακόλουθα που δημιουργεί
Ο εγκέφαλος έχει μια «πλαστικότητα» που του δίνει τη δυνατότητα να προσαρμόζει τη λειτουργία του, ανάλογα με τα συναισθήματα που του προκαλούν τα εξωτερικά ή εσωτερικά συναισθήματα που δέχεται
Στη Βιονευρολογική, βλέπουμε ότι στις ψυχολογικές «συνδρομές» που κάνουμε για τους ασθενείς, η τέχνη του να καλλιεργείς την απόλαυση ή τη δυνατότητα της πίστης και την αύξηση του ενθουσιασμού είναι από τις βασικές, προκειμένου να μπορεί κανείς να απωθήσει τα αρνητικά συναισθήματα
Η συστηματική άσκηση του νου, η καλλιέργεια της ισορροπίας, οι εσωτερικές μεταμορφώσεις, καθώς επίσης και οι εξωτερικές πνευματικές καταστάσεις λαμβάνονται και επεξεργάζονται από τον εγκέφαλο, αλλά ταυτόχρονα, μέσω της επεξεργασίας αυτής, δημιουργούν εκείνες τις προϋποθέσεις που ο ίδιος ο εγκέφαλος έχει «ανακατατάξει» στη δομή του
Νευρολογία-Ψυχιατρική-Συναίσθημα [insert_php] echo write_page_excerpts(); [/insert_php]
Πρόκειται για μια θεωρία, η οποία φαίνεται ότι, από τις τελευταίες παρατηρήσεις και ιδιαίτερα τις εκτεταμένες νευροφυσιολογικές εξετάσεις, έχει κάποια αληθινή βάση
Οι έρευνες σε αυτό το σημείο έχουν δείξει ότι παρόλο που η ποιότητα και η διαφορετικότητα των αισθημάτων έχει την προέλευση της πότε από το ένα και πότε από το άλλο εγκεφαλικό ημισφαίριο, ο τρόπος «διαχείρισης» και έντασης τους αφορά έναν τρόπο και μάλιστα αυτόν που χαρακτηρίζει περισσότερο τους δεξιόχειρες της ίδιας διαδικασίας συναισθηματικού τύπου και εφαρμογής συναισθηματικής ή ακόμη λογικής νοημοσύνης που έχουν και οι αριστερόχειρες
Πολλές φορές διερωτόμαστε, ακόμη και εδώ σε πολλούς ασθενείς στη Βιονευρολογική, πώς γίνεται ο ένας να «πηγαίνει» πολύ καλά, και ο άλλος όχι, ενώ έχουν τα ίδια συμπτώματα και την ίδια αρρώστια
Η συναισθηματική μνήμη είναι μια ανώτερη εγκεφαλική λειτουργία που γεννιέται μεταξύ αμυγδαλής και ιππόκαμπου, δηλαδή δυο εγκεφαλικών σχηματισμών που υπάρχουν και στο αριστερό και στο δεξί ημισφαίριο και συντονισμένα αυτά τα δυο, ρυθμίζουν την ποσότητα του φόβου σε ανάμνηση κάποιων φοβικών γεγονότων και την ένταση τους
Νευροφυσιολογικές εξετάσεις τον τελευταίο καιρό, έχουν δείξει ότι όχι μόνο το νευρικό σύστημα αναγεννιέται, αλλά παράγει και νέα κύτταρα, εγκεφαλικά, τα οποία μέσα έχουν εντολές, ήδη «προγραμματισμένες» για το τί συμπεριφορά και τί συναισθηματική «αγωγή» θα ακολουθήσει το άτομο στο μέλλον
Και στις δυο περιπτώσεις αυτές, το χαρακτηριστικό είναι ότι ξεκινάνε από τον εγκέφαλο και έχουν ένα μέτρο σύγκρισης, ανάλογα με το πολιτιστικό περιβάλλον του ατόμου που τις παρουσιάζει
Με απόλυτη σιγουριά ναι. Σε παρατηρήσεις που κάνουμε εδώ στη Βιονευρολογική, επί χρόνια σε ασθενείς με συναισθηματικές διαταραχές και ταυτόχρονες ηλεκτροεγκεφαλογραφικές καταγραφές και ψυχομετρικές αναλύσεις, βλέπουμε αυτές τις μεταβολές πάρα πολύ τακτικά.
Μέσα στον εγκέφαλο και ιδιαίτερα στην περιοχή του μετωπιαίου λοβού και της αμυγδαλής έχουμε ένα νευρωνικό τόξο, το οποίο είναι θεωρητικά ένα δίπολο ρύθμισης συναισθημάτων
Πρόκειται για δυο διαφορετικές λειτουργίες με κοινή πηγή τον εγκέφαλο
Καταστροφικά συναισθήματα προκύπτουν από τον άνθρωπο, όταν η συνεργασία μεταξύ των μετωπιαίων λοβών του εγκεφάλου του που ελέγχουν το συναίσθημα, δεν είναι αρμονική
Στη Βιονευρολογική έχουμε παρατηρήσει ότι ο ρόλος του ιππόκαμπου είναι πολύ ουσιαστικός, σε ότι αφορά τη συναισθηματική μνήμη και τη «ρύθμιση» που έχει ως προς τη λειτουργία της με τον τόπο και το χρόνο
Όταν μιλάμε για έρευνα συναισθημάτων, κατά κύριο λόγο, εννοούμε το χώρο της ψυχολογίας, δηλαδή, εκείνης της επιστήμης, η οποία ψάχνει, ερευνεί, ταξινομεί και δίνει λύσεις στην ψυχιατρική σφαίρα της κατάστασης του ατόμου
Στη Βιονευρολογική, πάντοτε το μεγάλο πρόβλημα μας είναι να μπορέσουμε να εντοπίσουμε, όσο γίνεται καλύτερα, σε ποιά θέση προκύπτει μια δυσλειτουργία ή λειτουργία του εγκεφάλου και αν αυτή είναι ελέγξιμη
Από τα μέσα της δεκαετίας του εβδομήντα, άρχισε ένας «πόλεμος» θέσεως, μεταξύ των Νευροεπιστημών, σε ποιό μέρος του εγκεφάλου κάνει τί και οι περισσότεροι ισχυρίζονταν ότι το μεταιχμιακό σύστημα είναι αυτό που αποτελεί τη γεννήτρια των συναισθημάτων