Η εγκεφαλική δομή της ευφυΐας βασίζεται σ’ ένα γεγονός που το ξέρουμε από τις αρχές της φιλοσοφίας, μόνο που τα τελευταία χρόνια με την ανάπτυξη των νευροεπιστημών έχουμε τη δυνατότητα να το «τοποθετήσουμε» σε μια πρακτική και επιστημονική βάση.
Tα αισθήματα παράγονται και στην ουσία σταθμίζονται και «κάθονται» στην περιοχή του δρεπάνου.
Αναμφίβολα κάτι που καταλαβαίνουμε όλοι αλλά σπάνια το «ψάχνουμε» είναι ο «συντονισμός» της ομιλίας ανάλογα με τα συναισθήματα.
Ο φόβος του «κοινωνικού αποκλεισμού» δεν είναι κάτι εξειδικευμένο ούτε κάτι γενετικά προσδιορισμένο▪ αποτελεί μια διαδικασία εκμάθησης που κάθε άτομο ξεκινάει
Είναι πολλές φορές που διερωτόμαστε πως είναι δυνατόν από κάποιον λόγο ενός πολιτικού, ιερέα ή ακόμη και απλού ανθρώπου να συγκινούμαστε τόσο πολύ και να αισθανόμαστε τον πόνο και το «βάσανο» του άλλου
Έχουμε ακούσει αρκετές φορές ότι ο έρωτας αρχίζει από την όσφρηση
Είναι πλέον από πάρα πολλά χρόνια γνωστό ότι ο φόβος και η ηδονή κατά κύριο λόγο μετασχηματίζονται από ερεθίσματα σε αισθήματα στον εγκέφαλο
Στην περίπτωση του συναισθηματικού εγκεφάλου έχουμε όλες εκείνες τις λειτουργίες που πηγάζουν από την έντονη νευρολειτουργική δραστηριότητα της εγκεφαλικής δράσης, σε ότι αφορά τα συναισθήματα, όπως είναι ο φόβος και η ηδονή, και τα οποία έρχονται σε επαφή με το πρόσθιο τμήμα της «νήσου του εγκεφάλου», όπως φαίνεται στην εικόνα
Μια καινούργια επιστημονική μέθοδος αναλαμβάνει να κάνει …ζάπινγκ στον εγκέφαλο μας και να μας απαλλάξει από σοβαρές ασθένειες και ψυχικές διαταραχές.
Οπτογενετική θα νικήσει κατάθλιψη, αλτσχάϊμερ, βουλιμία; (της Νάντιας Γιαννούλη) Αθήνα 2030.
Η ζήλεια είναι ένα φαινόμενο που σύμφωνα με τις παρατηρήσεις προκύπτει ανάμεσα στη «συνεργασία» αμυγδαλής και ιππόκαμπου στον εγκέφαλο
Η έννοια της καθημερινότητας απασχολεί κάθε πρόσωπο, άσχετα με το πόσο άρρωστο είναι ή δεν είναι
Η υπερδιέγερση είναι σε κάθε περίπτωση κάτι αρνητικό˙ σημαίνει μια υπερκατανάλωση κάποιων ουσιών, κάποιας δραστηριότητας, κάποιας σκέψης, ακόμα και φυσικών λειτουργιών προς μια κατεύθυνση
Σε καμία περίπτωση από ότι είδαμε και στη Βιονευρολογική το χαρακτηριστικό σύμπτωμα του τρέμουλου π.χ. των χεριών δεν είναι άμεσα επικίνδυνο για τη ζωή του ασθενούς
Πολλές φορές διερωτάται κάνεις εάν η εμφάνιση του θάρρους είναι γνώση του φόβου ή αντίθετα άγνοια του κινδύνου
Εδώ και πάρα πολλά χρόνια, νευροεπιστημονικές παρατηρήσεις, πειράγματα και εμπειρίες έχουν καταδείξει ότι πράγματι ο ανθρώπινος εγκέφαλος έχει την ιδιότητα και την ικανότητα να ξεχωρίζει το αρνητικό (κακό) από το θετικό (καλό)
Όσο πιο γρήγορα μπορεί και μαθαίνει κανείς να διαχειρίζεται τα συναισθήματα του, ιδιαίτερα τα αρνητικά βιώματα, «κατεβάζοντας» τον πήχη και δημιουργώντας ευχάριστη για αυτόν ατμόσφαιρα, τόσο πιο γρήγορα παύουν τα επινεφρίδια να βγάζουν την ορμόνη της υδροκορτιζόνης που ανεβάζει πάρα πολύ το στρες και καταστρέφει τα κύτταρα στον εγκέφαλο
Όλες οι φοβικές καταστάσεις, αρνητικά συναισθήματα, δυσάρεστες εμπειρίες, τρομακτικά γεγονότα, φοβικά επεισόδια που ζήσαμε στο παρελθόν καταχωρούνται μνημονικά σε μια περιοχή του εγκεφάλου που βρίσκεται και στο αριστερό και δεξί ημισφαίριο του και λέγεται αμυγδαλή
Ο θυμός είναι ένα συγκεκριμένο σύντομο συναίσθημα, το οποίο πηγάζει λόγω της αντίδρασης του ατόμου σε κάποια εμπόδια που του βάζει το εξωτερικό του περιβάλλον
Ο ρόλος της ντοπαμίνης είναι σημαντικός για τον εγκέφαλο, προκειμένου να έχει την ανταμοιβή του και τα ευχάριστα συναισθήματα που τη συνοδεύουν
Από την εμπειρία μας στη Βιονευρολογική, είναι γνωστό ότι τα άτομα αυτά που δεν μπορούν να διαχειριστούν το χρόνο αποκατάστασης, όπως λέμε, ενός συναισθήματος ή μια φοβικής εμπειρίας, προκαλούν τεράστιες αντιδράσεις στο ανοσοποιητικό, οι αρνητικές συνέπειες του οποίου φαίνονται στο μέλλον
Υπολογιστής καρδιακών παλμών
Υπολογιστής Body-Mass Index
Υπολογιστής κόστους καπνίσματος