«Υγιεινή» του ύπνου και επιληπτικές κρίσεις
Σ’ όλες τις μορφές των επιληπτικών κρίσεων, για την προσαρμογή της θεραπείας και για την ικανοποιητική αντιμετώπισή αυτών με φάρμακα πρέπει να προϋπάρχει μια «υγιεινή» του ύπνου.
Σ’ όλες τις μορφές των επιληπτικών κρίσεων, για την προσαρμογή της θεραπείας και για την ικανοποιητική αντιμετώπισή αυτών με φάρμακα πρέπει να προϋπάρχει μια «υγιεινή» του ύπνου.
Οι ιατροί της αρχαιότητας έχουν ασχοληθεί μ’ αυτό το μεγάλο πρόβλημα, δηλαδή για το τι είναι η επιληψία και τι είναι οι επιληπτόμορφες κρίσεις.
Οι ψυχογενείς κρίσεις θεωρούνται ότι είναι επιληπτόμορφες κρίσεις, χωρίς όμως να έχουν κάποια μορφή επιληψίας· παρουσιάζουν συμπτωματολογία επιληπτικών κρίσεων αλλά η αιτιολογία θεωρείται ότι βασίζεται περισσότερο στη διαταραχή της συμπεριφοράς και του συναισθήματος.
Έχει διαπιστωθεί ότι σε περιβάλλον επιληπτικών κρίσεων πάρα πολλοί συγγενείς με προδιάθεση για επιληπτικές κρίσεις μιμούνται με μεγάλη ακρίβεια τις επιληπτικές κρίσεις άλλων.
Ο μεγάλος Γάλλος ερευνητής και νευρολόγος, Σαρκό, είναι ο πρώτος που κατά κάποιον τρόπο ανέλυσε επιστημονικά τις ψυχογενείς κρίσεις.
Ως ψυχογενείς κρίσεις θεωρούνται οι εκδηλώσεις των διαταραχών της συμπεριφοράς και του συναισθήματος που προκαλούνται μετά απ’ ένα ψυχολογικό τραύμα και στη κλινική εικόνα μιμούνται κατά πολύ τις επιληπτικές κρίσεις.
Το παρατεταμένης διάρκειας ηλεκτροεγκεφαλογράφημα και η σύγχρονη οπτική παρακολούθηση του ασθενούς προσφέρουν τη δυνατότητα καταγραφής εκρηκτικών δραστηριοτήτων συγχρόνως με την εμφάνιση των κλινικών φαινομένων.
Πρέπει να τονιστεί ότι οι ψυχογενείς κρίσεις έχουν και αυτές μια παθογένεια η οποία πρέπει ιατρικά να διερευνάται πάντοτε και να εξετάζεται ανάλογα με την περίπτωση του ασθενούς, αν και είναι γνωστό απ’ την αρχαιότητα ότι οι ψυχογενείς κρίσεις είναι επιληπτόμορφες καταστάσεις που βασίζονται σ’ ένα διαφορετικό μηχανισμό απ’ αυτόν των επιληπτικών κρίσεων.
Πάρα πολλοί ψυχιατρικοί ασθενείς με τάση επιληπτικών κρίσεων παρουσιάζουν ψυχογενείς κρίσεις, δηλαδή όχι «γνήσιες» επιληπτικού χαρακτήρα αντιδράσεις, που χαρακτηρίζονται σαν κατάσταση μετατροπής.
Στη νευρολογική κλινική του Κλίβελαντ τα τελευταία χρόνια γίνεται μια πάρα πολύ σπουδαία έρευνα όπου οι επιστήμονες προσπαθούν να βρουν τις αιτίες της γένεσης των επιληπτικών κρίσεων.
Η προοδευτική πολυεστιακή λευκοεγκεφαλοπάθεια αναμενόμενα δημιουργεί συμπτώματα στον εγκέφαλο, ανάλογα με την περιοχή που θα προσβάλλει∙ όπως π.χ. αν προσβάλλει το κέντρο του λόγου, θα έχουμε μια χαρακτηριστική αφασία, ενώ αν προσβάλλει το κέντρο της όρασης ή τους νευροάξονες της οπτικής οδού, θα έχουμε διαταραχές από την όραση
Μια σχετικά δύσκολη κλινική μορφή λόγω του ότι δε γίνεται άμεσα στο βάθος της αντιληπτή καμιά φορά και από τον ίδιο τον ασθενή είναι οι στυτικές διαταραχές σε διάφορες μορφές επιληπτικών κρίσεων
Η προλακτίνη και η τεστοστερόνη είναι οι ορμόνες, η ποικιλία των οποίων είναι αυτή που προσδιορίζει το βαθμό των στυτικών δυσλειτουργιών
Γενικά λόγω της υφιστάμενης φαρμακευτικής αγωγής αλλά και της ιδιομορφίας της εντός του κεντρικού νευρικού συστήματος, οι επιληπτικές κρίσεις κατά κανόνα προκαλούν μικρές ή μεγάλες στυτικές διαταραχές, διάφορης έντασης
Στις επιληπτικές κρίσεις υπάρχει πολλές φορές σαν μονοσυμπτωματική μια αμιγή εκδήλωση των στυτικών διαταραχών
Είναι πραγματικά πάρα πολύ μεγάλο το εύρος αυτών που μπορούν να κρύβονται πίσω από τις κινητικές διαταραχές
Συνήθως οι προεκτάσεις του κεντρικού νευρικού συστήματος και οι προβολές του, σε ότι αφορά τη συνύπαρξη του με ένα συστηματικό ερυθηματώδη λύκο, είναι η εμφάνιση κλινικών διαταραχών με τη μορφή ψυχώσεων και επιληπτικών κρίσεων
Ο ίλιγγος εμφανίζεται κατά κύριο λόγο με τη μορφή έντονης ζάλης και τάση για πτώση, όπως έχουμε δει στη Βιονευρολογική, σε όλες τις ηλικίες με ένα «πικ» στις προχωρημένες ηλικίες
Η επιληψία είναι μια δεδομένη παθολογική κατάσταση, η οποία επηρεάζεται τουλάχιστον από ότι έχουμε δει με τη δική μας εμπειρία εδώ στη Βιονευρολογική πάρα πολύ τακτικά από εξωτερικούς παράγοντες που στην ουσία θεωρούνται «ακίνδυνοι»
Μια διαταραχή στη θυρεοειδίτιδα Hashimoto είναι μια μορφή επιληπτικών κρίσεων, όπως καταγράφεται στο εγκεφαλογράφημα και το έχουμε δει επανειλημμένα στη Βιονευρολογική με τη μορφή επιληπτοειδών εκφορτίσεων