Το σύνδρομο Κόρσακοφ και οι μυθοπλασίες
Το σύνδρομο Κόρσακοφ είναι ένα χαρακτηριστικό νευρολογικό νόσημα, το οποίο προκαλείται, κατά κύριο λόγο, από αβιταμίνωση, μετά από χρόνιο αλκοολισμό
Το σύνδρομο Κόρσακοφ είναι ένα χαρακτηριστικό νευρολογικό νόσημα, το οποίο προκαλείται, κατά κύριο λόγο, από αβιταμίνωση, μετά από χρόνιο αλκοολισμό
Υπάρχουν άτομα, τα οποία μπορούν βιωματικά να αισθανθούν και να συνειδητοποιήσουν ερεθίσματα, διαφόρου τύπου
Στην Ιατρική πολλές φορές για να καταλάβουμε ένα πράγμα ή μια νοσηρή ακόμη και φυσιολογική κατάσταση, πρέπει να ξεκινήσουμε αντίστροφα
Προκειμένου να εκφραστεί ένας λόγος ή μια ιστορία από κάποιον άνθρωπο, πρέπει να ενεργοποιηθούν ορισμένα εγκεφαλικά κέντρα, που θα συνδυάσουν μνήμη, λόγο, έκφραση και πίστη
Το ηλεκτροεγκεφαλογράφημα αποτελεί μια νευροφυσιολογική μέθοδο, γνωστή τα τελευταία εξήντα με εβδομήντα χρόνια
Στην εκφορά του λόγου και των πραγματικών γεγονότων και βιωμάτων του ατόμου προς τρίτους, υπάρχει μια συνεργασία των ημισφαιρίων του εγκεφάλου, αριστερά και δεξιά
Οι έρευνες έχουν δείξει πως κάθε άνθρωπος μέσα του κρύβει ένα μικρό ή μεγάλο ποσοστό συναισθησίας, διαφορετικού τύπου και υφής, εξατομικευμένο την κάθε φορά
Η συναισθησία αποτελεί ένα μείγμα συναισθημάτων, ενώ εκεί πολλοί άνθρωποι παρουσιάζουν μόνο μια μονοδιάστατη βιωματική εμπειρία
Η μυθοπλασία είναι από τη δομή της λέξης, όπως καταλαβαίνουμε, η κατάσταση εκείνη κατά την οποία ο ασθενής εξηγεί μια μη πραγματικότητα σαν να είναι αλήθεια και ο ίδιος το πιστεύει
Έχουν γίνει πλέον επιστημονικές μετρήσεις, προκειμένου να εντοπιστεί ο αριθμός ή η συχνότητα εμφάνισης της συναισθησίας, δηλαδή ατόμων που μπορούν να βιώνουν όχι μόνο ένα αίσθημα ή συναίσθημα από ένα αισθητήριο ερεθισμό, αλλά πολλά μαζί
Η μια μορφή ψύχωσης είναι δυνατόν να μοιράζεται παράλληλα σε πολλά άτομα; Το έχουμε παρατηρήσει και στη Βιονευρολογική αυτό, σε οικογένειες ή κοινωνικές ομάδες, αλλά πολύ τακτικότερα σε ζευγάρια
Υπάρχει μια ψυχιατρική εικόνα, η οποία πραγματικά είναι άκρως ενδιαφέρουσα και χρήζει ανάλυσης˙ πρόκειται για ψυχιατρικές ασθένειες, μερικές φορές όμως και αρκετές οργανικές παθήσεις, που εμφανίζουν τη λεγόμενη pseudologia fantastica
Όπως έχουμε δει και στη Βιονευρολογική, αλλά τελευταία και από τις επιστημονικές ανακοινώσεις που κατακλύζουν τα διάφορα επιστημονικά περιοδικά του είδους, έχει γίνει πλέον γνωστό ότι στην υπερκινητικότητα και στη διάσπαση της προσοχής, κατά κύριο λόγο, υπάρχει μια διαταραχή, εντοπισμένη μεταξύ των άλλων στον προμετωπιαίο λοβό
Η διήγηση κάθε ιστορίας, σχετική με τα βιώματα, ψεύτικη ηλικία, αληθινή, είναι ο συνδυασμός των εντυπώσεων και της λειτουργίας των δυο ημισφαιρίων του εγκεφάλου
Σε πάρα πολλούς ασθενείς, όταν έχουμε μια εγκεφαλική διαταραχή, η οποία «ταράζει» την ισορροπία της ζυγαριάς μεταξύ του αληθινού και της φαντασίας, τότε προκύπτουν νοητικά κενά, τα οποία ο ασθενής ή τα καταλαβαίνει εν μέρει ή δεν καταλαβαίνει καθόλου
Η μνήμη αποτελεί, κατά κάποιο τρόπο, ένα «αρχείο» εντυπώσεων, καταστάσεων, ιστοριών και βιωμάτων του κάθε ατόμου
Πολλές φορές παρατηρούμε, σε ασθενείς με νευρολογικά νοσήματα αλλά και κατά τα άλλα πολλές φορές σε υγιείς ανθρώπους, ότι «αναγκάζονται» να εξηγήσουν πράγματα που δεν υπάρχουν και είναι απόλυτα στη σφαίρα του μύθου
Όσο πιο πολύ μεγαλώνει η εμπειρία γύρω από τις ψυχώσεις, τόσο περισσότερο γίνονται νέες αναλύσεις και καινούργιες «αρχειοθετήσεις», σχετικά με την προέλευση του
Τις προηγούμενες δυο δεκαετίες ένα ελβετικό φάρμακο, η μεθυλφαινιδάτη, που ανακαλύφθηκε από έναν Ελβετό χημικό που έδωσε και το όνομα της γυναίκας του στο φάρμακο, Ριταλίνη (από το Ρίτα), θεωρήθηκε ότι έδωσε τη λύση στο υπερκινητικό παιδί
Η διάγνωση «διάσπασης της προσοχής και υπερκινητικό παιδί» είναι μια «μοντέρνα» διάγνωση των τελευταίων είκοσι ετών, η οποία όμως τουλάχιστον στις λεγόμενες Δυτικές χώρες έχει πάρει έκταση, κυρίως στα όρια της επιδημίας