Τα τελευταία χρόνια η μελέτη της ενσυναίσθησης, σε ότι αφορά κυρίως τις νευροεπιστήμες, έπαψε πλέον να είναι μία απλή ενασχόληση προκειμένου να γίνουν κατανοητές, κυρίως σε διδακτικό επίπεδο, κάποιες εγκεφαλικές λειτουργίες.
Η οξυτοκίνη είναι μία συγκεκριμένη ορμόνη η οποία είναι από τις πρώτες που παράγει ο ανθρώπινος εγκέφαλος από πολύ νεαρή ηλικία, προκειμένου να συντονίσει τη συμπεριφορά του απέναντι σ’ άλλα άτομα σε κοινωνικό, ομαδικό, οικογενειακό ή ακόμη αμιγώς προσωπικό επίπεδο.
Ας φανταστούμε ότι κάποιος καλός μας φίλος έχει ένα πρόβλημα με το συναισθηματικό του δεσμό ο οποίος ξαφνικά διακόπηκε.
Στις ναρκισσιστικές τάσεις η πίεση της συνεχούς αυξανόμενης απόδοσης είναι αφόρητη.
Τα κύτταρα-καθρέφτες είναι ειδικά κύτταρα στον εγκέφαλο που «αντιγράφουν» λειτουργίες, κινήσεις, ακουστικά ή οπτικά ερεθίσματα από άλλα πρόσωπα.
Για λόγους ανατομικούς αλλά και λειτουργικούς αρκετές φορές έχουμε μία ταραγμένη, ελλειμματική λειτουργία της ντοπαμίνης στον εγκέφαλο που παρουσιάζεται με το σύμπτωμα του ναρκισσισμού.
Ο πόνος σαν ένα γενικευμένο συναίσθημα αποτελεί μια εγκεφαλική λειτουργία με παρόμοιους μηχανισμούς σε όλα τα άτομα.
Ο εγκέφαλος καταβάλει μεγάλη προσπάθεια να συμπαθήσει ή να αντιπαθήσει κάποιον και αυτό κατευθύνεται από ένα νευρωνικό τόξο, όπου μεγάλο ρόλο παίζει ακόμη και η «μυρωδιά»
Ο πόνος δεν είναι μόνο η αίσθηση που προκαλεί σαν επώδυνο γεγονός σε ένα άτομο, αλλά κατά μεγαλύτερο ποσοστό είναι επακόλουθο της ενσυναίσθησης του εντός προς τρίτους, δηλαδή της κατανόησης του πόνου, αλλά και η ενσυναισθητική συμπεριφορά, δηλαδή η κατανόηση της έκτασης του πόνου και το πώς αισθάνεται ο άλλος που τον βιώνει
Η ενσυναίσθηση είναι η δυνατότητα του ατόμου όχι μόνο της κατανόησης αλλά και της ενσυναίσθησης του γεγονότος
Μπορούμε πλέον, όπως κάνουμε τακτικά και στη Βιονευρολογική, να έχουμε μια καταγραφή συνειδησιακών επιπτώσεων εγκεφαλικών λειτουργιών, εξετάζοντας τη «νήσο του εγκεφάλου»
Το νευρικό σύστημα καθ’ ολοκληρίαν είναι ένα σύστημα ελέγχου κάθε μορφής πόνου που «παράγεται» εντός ενός οργανισμού ή ενός ανθρώπινου σώματος
Τα τελευταία χρόνια υπάρχει η έκφραση κλινικά «μεμονωμένο» σύνδρομο
Τακτικά συνδέονται οι δυο έννοιες κάτω από το πρίσμα, όπως έχουμε δει στη Βιονευρολογική, ότι μπορούν να συμβούν σε περιπτώσεις που έχουμε χειρουργική αντιμετώπιση της παχυσαρκίας
Σε καμία περίπτωση, η διάγνωση μιας μυελοπάθειας , όταν υπάρχουν οι διαταραχές βάδισης, αίσθησης , ισορροπίας κ.τ.λ., δεν είναι σχεδόν ποτέ ένα κλινικά μεμονωμένα σύνδρομο
Πολύ τακτικά βλέπουμε διαταραχές του βαδίσματος και γενικά «σκληρές» μυελοπάθειες, όταν είναι σε υποτασικά άτομα, που ήδη έχουν ένα ανεύρυσμα αορτής
Είναι περίπου τα ίδια, όπως στη σκλήρυνση κατά πλάκας, αλλά, κατά κύριο λόγο, περισσότερα σε γνωστικές δραστηριότητες και κυρίως στη διαταραχή της ομιλίας και της αίσθησης
Επειδή, όπως έχουμε διαπιστώσει στη Βιονευρολογική, οι διάφορες περιοχές από τον εγκέφαλο και το νωτιαίο μυελό είναι υπεύθυνες για διάφορα προβλήματα της κίνησης της αίσθησης, στην περίπτωση που μια εστία δημιουργηθεί στην περιοχή τους, ανάλογα λοιπόν με την έκταση της βλάβης της εστίας, είναι και το αποτέλεσμα των συμπτωμάτων που δημιουργεί, καθώς επίσης και το είδος αυτών
Το γεφυρικό αιμάτωμα συμβαίνει κυρίως στη μέση περίπου του εγκεφάλου, εκεί που αρχίζει η περιοχή του νωτιαίου μυελού, στο στέλεχος και έχει χαρακτηριστική συμπτωματολογία με κύριο δείγμα την απότομη απώλεια της συναίσθησης, τετραπληγία, διαταραχές της αναπνοής, διασταλμένες κόρες πολύ συχνά και επιληπτικές κρίσεις
Οι αισθήσεις και η βίωση της μείωσης της εγκεφαλικής λειτουργίας είναι από τους πρωτεύοντες παράγοντες της ζωής και της συνύπαρξης του ανθρώπου με το περιβάλλον του
Υπολογιστής καρδιακών παλμών
Υπολογιστής Body-Mass Index
Υπολογιστής κόστους καπνίσματος