Κλινικές μορφές αντιφωσφολιπιδικού συνδρόμου
Το αντιφωσφολιπιδικό σύνδρομο χαρακτηρίζεται κυρίως από αρτηριακές και φλεβικές θρομβώσεις σε όλο τον οργανισμό και κυρίως γύρω από το νευρικό ιστό, κυρίως στον εγκέφαλο
Το αντιφωσφολιπιδικό σύνδρομο χαρακτηρίζεται κυρίως από αρτηριακές και φλεβικές θρομβώσεις σε όλο τον οργανισμό και κυρίως γύρω από το νευρικό ιστό, κυρίως στον εγκέφαλο
Κλινικές μορφές Hashimoto [insert_php] echo write_page_excerpts(); [/insert_php]
Μια σειρά από διάφορες επιληπτόμορφες κρίσεις μπορεί να έχει άμεση σχέση με το αγγειακό σύστημα του ανθρώπου, προκαλώντας διάφορες κλινικές εικόνες.
Είναι δυνατόν να έχουμε την παρουσία δυο μορφών κινητικών διαταραχών από διάφορες αιτίες ή από άλλες μορφές
Οι δυσκινησίες μπορεί να έχουν πολλές μορφές και να είναι διαφορετικής εντάσεως με διάφορες κλινικές εικόνες, όπως έχουμε παρατηρήσει στη Βιονευρολογική· μπορεί να έχουν μικρές «αναστολές» ή υπερφορτώσεις, μπορεί να είναι έντονες, χαμηλές, οπωσδήποτε όμως σε όλες τις περιπτώσεις είναι μια απόκλιση από τη φυσιολογική λειτουργία
Το στερητικό σύνδρομο εμφανίζεται με διάφορες κλινικές μορφές
Αυτισμός: Μία πολύ «μοντέρνα» διάγνωση Τελευταία όλο και περισσότερο ακούμε αυτήν τη λέξη ή παραλλαγές της διάγνωσης σε διάφορες κοινωνικές ομάδες και σε διάφορες κλινικές εικόνες. Και μάλιστα τον τελευταίο καιρό υπάρχει στην κυριολεξία πιστοποιημένα μία έκρηξη η οποία αγγίζει το 12%, ιδιαίτερα στην Αμερική. Βέβαια, όλα αυτά ξεκινάνε πρώτα απ’ όλα από το μεγάλο […]
Υπάρχουν μορφές ψυχώσεων οι οποίες προέρχονται από εγκεφαλίτιδες, κυρίως μετά από ιώσεις, που συνοδεύονται τακτικά και από επιληπτικές κρίσεις.
Σύμφωνα με τις περιπτώσεις ασθενών με σκλήρυνση κατά πλάκας και έρευνες που έχουν γίνει σε πάρα πολλές κλινικές ανά τον κόσμο, έχει πιστοποιηθεί αρκετές φορές ότι ένας «προάγγελος» λοιμώδους μονοπυρήνωσης υπήρχε σε αρκετές μορφές σκλήρυνσης κατά πλάκας.
Ένα «υλικό» που απομακρύνεται από τον κροταφικό λοβό του εγκεφάλου εξετάζεται επιμελώς μετά τη χειρουργική επέμβαση για 24 ώρες με ειδικές μεθόδους.
Η όλη λειτουργία του εγκεφάλου ρυθμίζεται κατά κάποιον τρόπο από την ηλεκτρική δραστηριότητα των κυττάρων. Αυτή η ηλεκτρική δραστηριότητα είναι καθορισμένη γενετικά˙ ποια και πόσα ιόντα θα «μπουν» και θα «βγουν» από τη μεμβράνη του κυττάρου δημιουργώντας το ανάλογο ηλεκτρικό ρεύμα για την κάθε λειτουργία.
Τόσο οι κλινικές μορφές δυστονιών όσο και της νόσου του πάρκινσον προέρχονται από μία συγκεκριμένη περιοχή του εγκεφάλου που βρίσκεται στα λεγόμενα βασικά γάγγλια.
Όταν κανείς διαπιστώνει φαινόμενα συσσώρευσης περιστατικών σκλήρυνσης κατά πλάκας (ΣΚΠΣ) και μάλιστα με αυξητική τάση, γνωρίζοντας τις συνέπειες τον καταλαμβάνει πανικός.
Τα τελευταία δύο χρόνια οι θεραπευτές της επιληψίας βρήκαν απρόσμενα έναν μεγάλο σύμμαχο.
Σε αρκετές κλινικές εικόνες, κυρίως σε παιδιά, υπάρχει κοινή εμφάνιση μικρών ή μεγάλων επιληπτικών κρίσεων και γαστρεντερικών διαταραχών.
Πρέπει να γίνεται έγκαιρη διάγνωση του αυτισμού, κυρίως στη νεαρή ηλικία, ώστε να υπάρχουν κατάλληλα θεραπευτικά αποτελέσματα.
Οι εξαρτήσεις αποτελούν κύρια αιτία της αϋπνίας, όπως αυτή εκφράζεται μέσα από τις διάφορες κλινικές μορφές της.
Η νευρογλοία είναι ένας κυτταρικός σχηματισμός εντός του εγκεφάλου, ο οποίος έχει αναλάβει κυρίως την απομάκρυνση εκφυλιστικών και λοιμωδών παραγόντων.
Η διαφοροδιάγνωση απαιτεί μεγάλη κλινική πείρα, ιδιαίτερα από νευρολόγους που ασχολούνται χρόνια με αυτό το θέμα, αν και η κλινική σημασία είναι μόνο προγνωστικού χαρακτήρα
Οι ιοί βρίσκονται βέβαια σε κάθε ζωντανό οργανισμό έτσι και αλλιώς και άρα μέσα στο ανθρώπινο σώμα