Συχνότητα εναρμόνισης των αυτιστικών τάσεων
Οι αυτιστικές τάσεις είναι συγκεκριμένες διαταραχές της ομιλίας, της κίνησης και της προσαρμογής στο περιβάλλον.
Οι αυτιστικές τάσεις είναι συγκεκριμένες διαταραχές της ομιλίας, της κίνησης και της προσαρμογής στο περιβάλλον.
Στις θεραπευτικές προσπάθειες που γίνονται για την αντιμετώπιση του αυτισμού πρέπει να χορηγείται φαρμακευτική αγωγή και να γίνεται παράλληλα θεραπεία συμπεριφοράς με κοινωνικά και γλωσσικά στοιχεία.
Η ομιλία αποτελεί το κύριο χαρακτηριστικό διαταραχής σε ότι αφορά τον αυτισμό.
Ο αυτισμός κατά κύριο λόγο εκδηλώνεται με διαταραχές της συμπεριφοράς.
Επειδή ο αυτισμός συνήθως εκδηλώνεται κατά την παιδική ηλικία, είναι αναμενόμενο ότι βασικό ρόλο στην εξέλιξή του, αμιγώς ιατρικά, παίζουν οι γονείς.
Οι τελευταίες ηλεκτροεγκεφαλικές έρευνες σε συνδυασμό με τα βιοχημικά αποτελέσματα έδειξαν ότι η οξυτοκίνη παίζει πολύ σπουδαίο ρόλο στη διαδικασία βελτίωσης των αυτιστικών καταστάσεων.
Η βιογραφική μνήμη και τα επεισόδια της καθημερινότητας είναι αυτά που δεν καταγράφονται σωστά στη μνήμη των αυτιστικών παιδιών.
Η ύπαρξη του αυτιστικού παιδιού μέσα στην κοινωνία είναι αυτή που κατά κύριο λόγο το επηρεάζει.
Σε ότι αφορά τον αυτισμό, αυτό που ισχύει πλέον είναι ότι τίποτε δεν είναι σταθερός.
Πρέπει να γίνεται έγκαιρη διάγνωση του αυτισμού, κυρίως στη νεαρή ηλικία, ώστε να υπάρχουν κατάλληλα θεραπευτικά αποτελέσματα.
Το συχνό πλύσιμο των χεριών και ο τακτικός καθαρισμός όλου του σώματος πλέον αποτελούν απαράβατο κοινωνικό κανόνα.
Μόλις ο οργανισμός εισέρχεται σε ανοσοποιητική αντίδραση, αμέσως ο ύπνος διαταράσσεται και μέσω του ύπνου επηρεάζεται η κλιμάκωση της έκκρισης των κυτοκινών.
Κατά τη διάρκεια του ύπνου παρατηρούμε συγκεκριμένη συμπεριφορά της κορτιζόλης, η οποία δρα σύμφωνα με το βιολογικό ρολόι του οργανισμού.
Ο προμετωπιαίος λοβός είναι η έδρα της λογικής σκέψης και εκεί λαμβάνει χώρα η επεξεργασία των γνωστικών λειτουργιών.
Το τρίπτυχο ύπνος, μνήμη, ορμόνες παρουσιάζεται πολύ έντονα στον εγκέφαλο.
Όσο η ηλικία περνάει και το γήρας έρχεται, ο ύπνος μειώνεται.
Όταν ο εγκέφαλος χρειάζεται να κάνει «οικονομία» στην ενέργεια που είναι απαραίτητη για τη λειτουργία του για λόγους που ο ίδιος κρίνει, προάγει αμέσως καταστολή του REM στον ύπνο.
Είναι γνωστή η ρήση «βαδίζει και παραμιλά»˙ πρόκειται για μία κατάσταση την οποία μπορούμε να χαρακτηρίσουμε ως ονείρωξη εν κινήσει.
Ο ύπνος, ιδιαίτερα στο βαθύ στάδιο, ρυθμίζεται από συγκεκριμένους παράγοντες, την ακετυλοχολίνη και τη νοραδρεναλίνη.
Όσον αφορά την έρευνα του ύπνου, μία καινούργια παράμετρος είναι οι νέες τεχνικές και μέθοδοι εξετάσεων που εφαρμόζονται τα τελευταία χρόνια.