Αντισώματα και κοινωνικές συμπεριφορές
Στο σύγχρονο και «στρεσογόνο» κόσμο είναι λογικό ότι η μελέτη της συμπεριφοράς από τους επιστήμονες έχει πάρει μεγάλες διαστάσεις.
Στο σύγχρονο και «στρεσογόνο» κόσμο είναι λογικό ότι η μελέτη της συμπεριφοράς από τους επιστήμονες έχει πάρει μεγάλες διαστάσεις.
Σε πάρα πολλές νευρολογικές και ψυχιατρικές ασθένειες αλλά πολύ πιθανόν και σε διάφορα αυτοάνοσα και εκφυλιστικά νοσήματα έχουμε μια δυσλειτουργία του αιματικού φραγμού του εγκεφάλου.
Οι λεγόμενες «χαμηλής έντασης» θρομβώσεις είναι ιδιαιτέρα επικίνδυνες για το κεντρικό νευρικό σύστημα.
Πολλές φορές στα λεγόμενα αυτοάνοσα νοσήματα ο οργανισμός χωρίς κανένα ιδιαίτερο λόγο παράγει αντισώματα εναντίων των φωσφολιπιδίων∙ πρόκειται για πρωτεΐνες που δημιουργούνται από τον ίδιο τον οργανισμό και έχουν σκοπό να συνδεθούν με τα φωσφολιπίδια.
Πράγματι «μάχοντας» χρόνια ολόκληρα τη νόσο του Alzheimer, έχει διαπιστωθεί ότι ασθενείς μ’ αυτήν τη νόσο έχουν πολλά περισσότερα αντισώματα στο αίμα τους σε σχέση με τους υγιείς.
Μεγάλες κλινικές έρευνες που γίνονται τα τελευταία χρόνια σχετικά με τη νόσο του Alzheimer έχουν καταδείξει ότι η διερεύνηση της ύπαρξης αντισωμάτων στο αίμα για πολλούς ασθενείς αποτελεί μια ένδειξη μιας ερχόμενης διαδικασίας της νόσου του Alzheimer.
Τα τελευταία χρόνια που οι διαγνωστικές μέθοδοι έχουν αναπτυχθεί αρκετά και η προσέγγιση στη διάγνωση της νόσου του Hashimoto είναι εύκολη, έχουμε συνηθίσει κλινικά να παρατηρούμε την εμφάνιση αυτής της νόσου ταυτόχρονα και με άλλα εκφυλιστικά και αυτοάνοσα νοσήματα
Υπάρχουν περιπτώσεις, όπου έχουμε μια απότομη πτώση της αρτηριακής πίεσης, η οποία συμβαίνει ξαφνικά, ενώ ταυτόχρονα πέφτει ο καρδιακός παλμός και έχουμε και απώλεια της συνείδησης
Έχει αποδειχτεί τα τελευταία χρόνια ότι οι ασθενείς που παρουσιάζουν ορθοστατική υπόταση εμφανίζουν παράλληλα και ένα πρόβλημα του αυτόνομου νευρικού συστήματος
Αν και θεωρείται σχετικά σπάνιο, εντούτοις στη Βιονευρολογική έχουμε διαπιστώσει ότι το σύνδρομο της ορθοστατικής υπότασης εμφανίζεται αρκετά συχνά, ιδιαίτερα σε άτομα τα οποία πάσχουν από αυτοάνοσα νοσήματα
Έχουμε παρατηρήσει στη Βιονευρολογική τα τελευταία χρόνια ότι άτομα προδιατεθειμένα για αυτοάνοσα νοσήματα αρκετές φορές παρουσιάζουν ένα μηχανισμό, ο οποίος «συνδράμει» στη γέννηση της αρτηριοσκλήρωσης
Όπως έχουμε διαπιστώσει στη Βιονευρολογική, η λήψη ενός εκτεταμένου ιστορικού σε ότι αφορά τυχόν κληρονομική προδιάθεση για διάφορες παθήσεις είναι κεφαλαιώδους σημασίας, τόσο για τη διάγνωση όσο και για τη θεραπεία της νόσου
Ο όρος «αντιφωσφολιπιδικό σύνδρομο» αναφέρεται σε ασθενείς που εμφανίζουν τις τυπικές κλινικές εκδηλώσεις με τάση προς θρομβώσεις και παράλληλα έχουν θετικά αντικαρδιολιπινικά αντισώματα ή αυτά του αντιπηκτικού λύκου
Η οζώδης πολυαρτηρίτιδα σαν απόλυτα αυτόνομη αρρώστια είναι σχετικά σπάνια και χαρακτηρίζεται από το γεγονός ότι προσβάλλει τα μικρού και μεσαίου μεγέθους αγγεία (αρτηρίες) οποιουδήποτε οργάνου
Πολλά αυτοάνοσα νοσήματα αλλά ιδιαίτερα ένα χαρακτηριστικό, όπως είναι το αντιφωσφολιπιδικό σύνδρομο αποτελεί στην κυριολεξία ένα υψηλού κινδύνου νόσημα για τις γυναίκες
Παρακολουθώντας τα τελευταία δημοσιεύματα, όπου υπάρχουν αυτόν τον καιρό, και από τις εντυπώσεις μας από τη Βιονευρολογική, βλέπουμε ότι μετά την έγκυρη διάγνωση του υπερηωσινοφιλικού συνδρόμου, υπάρχει μια πάρα πολύ ικανοποιητική θα λέγαμε μείωση των ηωσινόφιλων σε ποσοστό 95% μετά την ανάλογη θεραπευτική αγωγή
Τα νευρολογικά συμπτώματα παρουσιάζονται σχεδόν σε όλα τα αυτοάνοσα νοσήματα και έτσι όπως έχουμε δει στη Βιονευρολογική η «συνοδεία» αυτή υφίσταται και στην περίπτωση του ερυθηματώδους λύκου
Πάρα πολύ τακτικά, όπως έχουμε δει στη Βιονευρολογική, και ιδιαίτερα στις περιοχές εκείνες που υπάρχει εκτενής νευροφυσιολογικός έλεγχος, με το εγκεφαλογράφημα πιστοποιείται η ύπαρξη κάποιων επιληπτικών κρίσεων ή επιληπτογενής δραστηριότητας στο εγκεφαλογράφημα σε ασθενείς με ερυθηματώδη λύκο
Σε πολλές περιπτώσεις έχει συμβεί και το έχουμε παρατηρήσει και στη Βιονευρολογική
Η νόσος του Hashimoto γενικά, όπως έχουμε διαπιστώσει τα τελευταία χρόνια και εδώ στη Βιονευρολογική, έχει μεγάλα «σκαμπανεβάσματα» της δυνατότητας της άμυνας του οργανισμού