Η αγκυλωτική σπονδυλίτιδα, όπως έχουμε δει σε πάρα πολλούς ασθενείς στη Βιονευρολογική, συνήθως εμφανίζεται, άσχετα με την ηλικία του ασθενούς, στις ιερολαγόνιες αρθρώσεις· είναι η περιοχή που αντανακλά ο πόνος χαμηλά στη λεκάνη και έχει έντονες αυξομειώσεις
Στη Βιονευρολογική σε πάρα πολλά περιστατικά εδώ και χρόνια έχουμε προσέξει, αναλύοντας τα ιστορικά των επώδυνων συμπτωμάτων της αγκυλωτικής σπονδυλίτιδας, ότι υπάρχει μια έντονη τάση της «εξάπλωσης» της νόσου, πέρα της σπονδυλικής στήλης, και σε άλλες αρθρώσεις
Από την πείρα μας στη Βιονευρολογική ξέρουμε πλέον ότι ο κάθε τρίτος ασθενής που εμφανίζεται για έντονα προβλήματα πόνου στη σπονδυλική στήλη, «συμπάσχει» και από αγκυλωτική σπονδυλίτιδα
Εδώ και πάρα πολλά χρόνια η αγκυλωτική σπονδυλίτιδα αναγνωρίζεται από τους γιατρούς σαν μια βασική αιτία πολλών παθήσεων και πολλών συμπτωμάτων που παρουσιάζονται από τη σπονδυλική στήλη
Επειδή η αγκυλωτική σπονδυλίτιδα παρουσιάζεται σε ένα πάρα πολύ μεγάλο αριθμό ασθενών με διαφορετικές παθήσεις, δημιουργήθηκε εδώ στη Βιονευρολογική η διαγνωστική «ανάγκη» να ερευνηθεί το ερώτημα αυτό
Στη Βιονευρολογική, αναλύοντας τα ιστορικά ασθενών με αγκυλωτική σπονδυλίτιδα και διάφορα σύνδρομα από τη σπονδυλική στήλη, διαπιστώσαμε ότι η αγκυλωτική σπονδυλίτιδα σε ελάχιστες περιπτώσεις εμφανίζεται μετά από έντονη κόπωση
Όπως έχουμε διαπιστώσει στη Βιονευρολογική, η λήψη ενός εκτεταμένου ιστορικού σε ότι αφορά τυχόν κληρονομική προδιάθεση για διάφορες παθήσεις είναι κεφαλαιώδους σημασίας, τόσο για τη διάγνωση όσο και για τη θεραπεία της νόσου
Η λευκοεγκεφαλοπάθεια εμφανίζεται πολύ τακτικά, ιδιαίτερα στις προχωρημένες ηλικίες και μάλιστα σε υπερτασικούς ασθενείς
Οι εγκεφαλοπάθειες και ιδιαίτερα αυτές οι υπερτασικές και μάλιστα οι συγκεκριμένες του οπισθίου κρανιακού βόθρου είναι αυτές που έχουν μια συγκεκριμένη συμπτωματολογία
Στη Βιονευρολογική πάντοτε προσπαθούμε να βρούμε ποιο από τα συμπτώματα είναι το πιο χαρακτηριστικό και ενδεικτικό για την ανάλογη πάθηση
Το αντιφωσφολιπιδικό σύνδρομο χαρακτηρίζεται ως «πρωτοπαθές», όταν δεν υπάρχει συστηματικός ερυθηματώδης λύκος και όταν οι ασθενείς εμφανίζουν συστηματικό ερυθηματώδη λύκο μαζί με αντιφωσφολιπιδικά αντισώματα και τις ανάλογες κλινικές εκδηλώσεις, τότε χαρακτηρίζεται ως «δευτεροπαθές»
Οι θρομβώσεις κατά τη διάρκεια κάποιων νευρολογικών συστηματικών νόσων είναι πάρα πολύ επικίνδυνες
Πάρα πολλές φορές στα νευρολογικά αυτοάνοσα νοσήματα, όπως είναι π.χ. η σκλήρυνση κατά πλάκας, η θρομβοπενική πορφύρα, έχουμε τη συνοδό εμφάνιση μιας μεγάλης θρομβοπενίας.
Στη Βιονευρολογική έχουμε αποκομίσει την εμπειρία ότι τα αποτελέσματα των αντικαρδιολιπινικών αντισωμάτων θα πρέπει να ερμηνεύονται σε συνδυασμό με το ιστορικό του ασθενούς
Στη Βιονευρολογική, μετά την ανάπτυξη της τεχνολογίας στον ψηφιακό τομέα, με τις ηλεκτροεγκεφαλογραφικές συσκευές μπορούμε πλέον να προχωρήσουμε άνετα στη μελέτη δυο ταυτόχρονα εμφανισμένων συμπτωμάτων
Ο όρος «αντιφωσφολιπιδικό σύνδρομο» αναφέρεται σε ασθενείς που εμφανίζουν τις τυπικές κλινικές εκδηλώσεις με τάση προς θρομβώσεις και παράλληλα έχουν θετικά αντικαρδιολιπινικά αντισώματα ή αυτά του αντιπηκτικού λύκου
Όπως έχουμε δει στη Βιονευρολογική, τα υψηλά επίπεδα και συγκεκριμένα των αντικαρδιολιπινικών αντισωμάτων ΙgG είναι πιο διαδεδομένα και μεγαλύτερης κλινικής σημασίας από ότι τα ΙgM
Σε γυναίκες ασθενείς που έχουν ένα προϊστορικό αντιφωσφολιπιδικού συνδρόμου πάντοτε υπάρχει ένα πρόβλημα με γυναικολογικές επιπλοκές
Στη Βιονευρολογική πολύ τακτικά σε καταστάσεις θρομβοπενίας ή ιστορικού θρομβοπενίας έρχεται να συμπληρώσει την κλινική εικόνα και ένα έντονο άγχος με αυξομειώσεις ανά περίπτωση
Τα τελευταία χρόνια με την πρόοδο που έχει γίνει στις διαγνωστικές μεθόδους κάθε είδους στην ιατρική, όλο και περισσότερο αναδύεται ένα καινούργιο «πρόβλημα», οι λεγόμενες αυτοάνοσες ρευματικές παθήσεις
Υπολογιστής καρδιακών παλμών
Υπολογιστής Body-Mass Index
Υπολογιστής κόστους καπνίσματος