Λογόρροια και μυθοπλασία σε οργανικό ψυχοσύνδρομο
Η λογόρροια πρώτη και πιθανόν σε δεύτερο ρόλο η μυθοπλασία, μπορεί να είναι τα αρχικά συμπτώματα ενός οργανικού ψυχοσυνδρόμου
Η λογόρροια πρώτη και πιθανόν σε δεύτερο ρόλο η μυθοπλασία, μπορεί να είναι τα αρχικά συμπτώματα ενός οργανικού ψυχοσυνδρόμου
Πρόκειται για αρρώστια που εμφανίζεται σε προδιατεθειμένα άτομα, όπου έχουμε εναποθέσεις μελαχρωστικών ουσιών με ταυτόχρονη προσβολή της οπτικής θηλής και ωχρότητας της
Ο συνδυασμός αυτός είναι άκρως επικίνδυνος και πρώτος σε υπόνοια ύπαρξης κάποιου ανευρύσματος
Στη Βιονευρολογική έχουμε δει ασθενείς που για χρόνια έχουν διαταραχή της κινητικότητας των οφθαλμών, π.χ. οριζόντιες, απότομες κινήσεις (νυσταγμό κ.τ.λ.)
Οποιοσδήποτε κλινικός γιατρός που έρχεται αντιμέτωπος με πένθος, θλίψη και απώλεια καταλαβαίνει αμέσως ότι χρειάζεται για τον πάσχοντα, σε πρώτη διάσταση, την εκτίμηση του χρόνου συμπαράστασης
Είναι ένα πολύ σημαντικό στοιχείο να γνωρίζει ο γιατρός για τον ασθενή του, αν η θλίψη που παραπονιέται ότι αισθάνεται είναι «αυτόνομη» από ένα γεγονός ή είναι επακόλουθο μιας κατάθλιψης
Σε περιπτώσεις που έχουμε βλάβες του θαλάμου, δηλαδή κάποιες φλεγμονώδεις εστίες στη σκλήρυνση κατά πλάκας, τότε είναι δυνατόν σαν πρώτο σύμπτωμα να είναι μια «έκρηξη θλίψης»
Η θλίψη είναι κάτι σαν τη βροχή. Κανείς δεν μπορεί να υπολογίσει πότε ακριβώς θα έρθει, τι ένταση θα έχει και πόσο θα τον «μουσκέψει»
Όπως έχουμε δει στη Βιονευρολογική, σχεδόν σε όλους τους θλιμμένους υπάρχει μεγάλη ανάγκη να «σβήσουν» το τραυματικό γεγονός από τη μνήμη τους
Ασφαλώς ναι. Η θλίψη είναι οπωσδήποτε ένα σοκ. Ή γιατί έχασες κάτι, ή γιατί δεν έγινε κάτι που επιθυμούσες ή γιατί υπάρχει μια σύγκρουση που δεν μπορείς να αποφύγεις κ.τ.λ.
Ασφαλώς και δεν υπάρχει κανένας σαφής ιατρικός ορισμός που να τοποθετεί με σαφήνεια τα όρια μεταξύ θλίψης, «φυσιολογικής» και μιας παθολογικής κατάστασης
Στην περίοδο της κρίσης που μας έχει χτυπήσει δεν υπάρχει απλώς το ερώτημα ποιος και γιατί «κουβαλάει» μέσα του μικρή ή μεγάλη θλίψη
Ένα σύμπτωμα που πρέπει πάντα να προσέχουμε σε παιδιά και γηραιούς ασθενείς είναι η κακή καταγραφή ή αναπαραγωγή των γεγονότων
Αναμφισβήτητα το εξελικτικό αντανακλαστικό σωματικής και ψυχικής «ανάτασης», μέσω του ύπνου, είναι γνωστό στους γιατρούς εδώ και πολλά χρόνια
Στη Βιονευρολογική έχουμε παρατηρήσει, αρκετές φορές, ασθενείς που έχουν υποστεί χειρουργική θεραπεία του αυτιού για τις εμβοές
Τόσο το γλαύκωμα όσο και η ραγοειδίτιδα είναι κάποιες παθολογικές διαστάσεις, που μπορούν εύκολα να ελεγχθούν από κάθε γιατρό με το οφθαλμοσκόπιο σε οποιαδήποτε κατάσταση και σε οποιοδήποτε μέρος
Η πείρα μας στη Βιονευρολογική μας έχει διδάξει ότι, σε ότι αφορά το θέμα των εμβοών, πάντοτε ο γιατρός οφείλει να εξετάζει τον ασθενή διεξοδικά σχετικά με την περιγραφή τους
Μέχρι και πριν λίγα χρόνια θεωρούσαν οι κλινικοί γιατροί τις εμβοές σαν μια τυχαία διαδικασία που προκύπτει από ανεξήγητους λόγους, κυρίως μετά από έντονο θόρυβο και στρες
Συνήθως, οι ανατομικές αποκλίσεις που απαντώνται στους οφθαλμούς, κάνοντας το μάτι να χάνει την κανονικότητα του, ποικίλλουν
Στις περιπτώσεις του υποθυρεοειδισμού και χαρακτηριστικά του συνδρόμου Hashimoto, αυτό που σημειώνει πάντα ο διαγνώστης γιατρός είναι ένα ελαφρύ οίδημα του προσώπου, σχετικά με την υπόλοιπη σωματική κατανομή