Διακρανιακός μαγνητικός ερεθισμός και ηλεκτροεγκεφαλογράφημα
Πρόκειται για δύο διαγνωστικές μεθόδους που η μία συμπληρώνει την άλλη.
Πρόκειται για δύο διαγνωστικές μεθόδους που η μία συμπληρώνει την άλλη.
Σήμερα πλέον με τις διαγνωστικές μεθόδους των νευροεπιστημών είναι δυνατόν να εξετάζουμε τις διαστάσεις του λεγόμενου «κοινωνικού» εγκέφαλου
Τα τελευταία χρόνια με την πρόοδο που έχει γίνει στις διαγνωστικές μεθόδους κάθε είδους στην ιατρική, όλο και περισσότερο αναδύεται ένα καινούργιο «πρόβλημα», οι λεγόμενες αυτοάνοσες ρευματικές παθήσεις
Σχέση επιληψίας με σχιζοφρένια. Με τις νέες νευρολογικές εξεταστικές και διαγνωστικές μεθόδους, βλέπουμε ότι πρόκειται για μια σχέση ιδιαίτερα «στενή» και κυρίως εμφανιζόμενη κατά την διάρκεια της εφηβείας. Λόγοι διαταραχής εγκεφαλικής ενέργειας και ανάπτυξης κυρίως στον μετωπιαίο λοβό, απώλειας εγκεφαλικών συνάψεων ή και βιοηλεκτρικού συντονισμού, όπως δείχνουν τα εγκεφαλογραφήματα, είναι οι κύριες αιτίες της παθολογικής […]
Η παρουσία του ειδικού γιατρού με γνώση και εμπειρία στο θέμα του αυτισμού είναι απαραίτητη από τα πρώτα κιόλας διαγνωστικά συμπεράσματα.
Ως ψυχογενείς κρίσεις θεωρούνται οι εκδηλώσεις των διαταραχών της συμπεριφοράς και του συναισθήματος που προκαλούνται μετά απ’ ένα ψυχολογικό τραύμα και στη κλινική εικόνα μιμούνται κατά πολύ τις επιληπτικές κρίσεις.
Επειδή τελευταία η συνύπαρξη συμπτωμάτων της νόσου του κινητικού νευρώνα, ιδίως δεσμιδώσεις, και της νόσου του Hashimoto παρουσιάζεται όλο και πιο τακτικά, γεννάται το ερώτημα εάν υπάρχει μια κοινή προέλευση των δυο νοσημάτων
Πολλές φορές παρατηρούμε μερικές κινήσεις, οι οποίες κατά κανόνα είναι υπερκινητικές, αλλά μοιάζουν με «τικ» σταδιακά
Τα τελευταία χρόνια όλο και τακτικότερα παρατηρούμε στη Βιονευρολογική ασθενείς με το σύνδρομο οπίσθιας αναστρέψιμης εγκεφαλοπάθειας
Πολλές φορές οι γηραιότεροι ασθενείς με ίσως προηγούμενη ωτοσκλήρυνση, έντονους ιλίγγους και απώλεια ακοής παραπονιούνται για εμβοές και από τα δυο αυτιά, αλλά πολλές φορές ασύμμετρη
Μέσα στα τελευταία χρόνια, τα τελευταία σαράντα χρόνια, έχει αναπτυχθεί έντονα στον τομέα της ψυχανάλυσης και της ψυχιατρικής η έρευνα της συμπεριφοράς και η σχέση που έχει με τη μνήμη
Ένα μεγάλο διαγνωστικό πρόβλημα της σύγχρονης νευρολογίας είναι η εκτίμηση του επιπέδου σκέψης και μάθησης του παιδιού
Έχουμε συνηθίσει να θεωρούμε την κατάθλιψη σαν μια νόσο αμιγώς ψυχιατρικού χαρακτήρα χωρίς άλλες παραμέτρους
Έχει γίνει πλέον μια πολύ «μοντέρνα» διάγνωση, κυρίως στα νεαρά και ζωηρά άτομα, αυτό που λέμε υπερκινητικότητα και διάσπαση της προσοχής
Το εγκεφαλικό επεισόδιο καταλήγει στην τελική του «τοξική» μορφή, μέσω των ελευθέρων ριζών, οι οποίες είναι ουσίες που παράγονται από το συνδυασμό και τη σύνθεση πολλών άλλων ουσιών μέσα στον εγκέφαλο, αλλά τελικά είναι αυτές που φτάνουν στο σημείο εκείνο του εγκεφάλου που προκαλούν τη νευρωνική βλάβη, που καταλήγει στον εγκέφαλο
Σε ότι αφορά το έμφυτο του ανθρώπου και τις σεξουαλικές του επιθυμίες, έναν ουσιαστικό ρόλο, ίσως τον κυριότερο, παίζει το συμπαθητικό σύστημα, το οποίο δεν υπόκειται στη συνείδηση και είναι ο ρυθμιστής της εγρήγορσης
Σήμερα πλέον αποτελεί «ιατρικό καθήκον» και μάλιστα κυρίως σε ασθενείς παιδιά, η εκτέλεση πολύωρων ηλεκτροεγκεφαλογραφικών καταγραφών και υπολογιστικής μαγνητικής τομογραφίας σαν προϋπόθεση για διάγνωση και θεραπευτική αγωγή
Αυτό είναι ένα χαρακτηριστικό σύνδρομο που παρουσιάζεται σε διαταραχές του ενός ημισφαιρίου της παρεγκεφαλίδας και μάλιστα, όπως διαπιστώνουμε και στη Βιονευρολογική, σε αυτή την περίπτωση υπάρχει «ομοφωνία» της πλευράς της βλάβης και των συμπτωμάτων
Ασφαλώς η δυσλεξία δεν είναι μια «επικίνδυνη» εγκεφαλική δυσλειτουργία
Το παραλήρημα, είναι μια ακατάσχετη, χωρίς νόημα φλυαρία, σε βραδύ ή οξύ τόνο, συνοδευόμενη με έντονη συγχυτική κατάσταση και παρατηρείται κυρίως σε ψυχωτικούς και ηλικιωμένους ασθενείς.