Ύπνος, αφύπνιση και εγκεφαλικό
Ένα από τα συμπτώματα ενός επικείμενου εγκεφαλικού επεισοδίου είναι η διαταραχή ύπνου-αφύπνισης.
Ένα από τα συμπτώματα ενός επικείμενου εγκεφαλικού επεισοδίου είναι η διαταραχή ύπνου-αφύπνισης.
Ο νυχτερινός τρόμος, δηλαδή το απότομο ξύπνημα μέσα στη νύχτα με έντονη κραυγή, συγχυτική κατάσταση και πολύ ζωντανά όνειρα και ψευδαισθήσεις, αφορά κυρίως άτομα με γενετική προδιάθεση.
Όταν παρουσιάζεται ο νυχτερινός τρόμος με χαρακτηριστικά τη φοβία, την έντονη κραυγή και τις ψευδαισθήσεις, είναι αποτέλεσμα διαταραχής στο μεσεγκέφαλο.
Στο στέλεχος του εγκεφάλου υπάρχουν νευρωνικά τόξα τα οποία ρυθμίζουν την αφύπνιση σε συγκεκριμένα στάδια του ύπνου.
Ο ύπνος αποτελεί ένα ενεργειακό φαινόμενο που κατευθύνεται από συγκεκριμένα νευρωνικά τόξα του εγκεφάλου.
Η μελέτη των μυών είναι πολύ ουσιαστική κατά τη διάρκεια του ύπνου.
Τα στοιχεία του εγκεφάλου είναι χαρακτηριστικές εκφορτίσεις της εγκεφαλικής δραστηριότητας κατά τη διάρκεια του ύπνου.
Ο ύπνος ερευνήθηκε ουσιαστικά για πρώτη φορά στα τέλη της δεκαετίας του 1920 από το Γερμανό μεγάλο επιστήμονα και νευρολόγο Hans Berger στο νοσοκομείο Σαριτέ του Βερολίνου.
Το 1937 ο Alfred Lee Loomis από την ομοσπονδιακή Νέα Υόρκη κατέγραψε για πρώτη φορά τα διάφορα στάδια του ύπνου με εγκεφαλογράφημα στο ινστιτούτο της Tuxedo Park.
Στην καταγραφή του ύπνου πολλές φορές στο στάδιο του βαθύ ύπνου παρατηρούμε χαρακτηριστικά μεγάλα κύματα, τα ονομαζόμενα Δ κύματα του ηλεκτροεγκεφαλογραφήματος.
Όσον αφορά την έρευνα του ύπνου, μία καινούργια παράμετρος είναι οι νέες τεχνικές και μέθοδοι εξετάσεων που εφαρμόζονται τα τελευταία χρόνια.
Επεισόδια απότομης αφύπνισης με ανησυχία κατά τη διάρκεια του ύπνου τακτικά εμφανίζονται σε ομάδες ανθρώπων
Η υπερδιέγερση που χαρακτηρίζει κυρίως άτομα με τάση για αϋπνία είναι χαρακτηριστική και συνυφασμένη με μία γενικευμένη ανησυχία, φοβικές καταστάσεις.
Η εικοσιτετράωρη ηλεκτροεγκεφαλογραφική καταγραφή αποτελεί μια πολύ ευαίσθητη μέθοδος ταυτόχρονης έρευνας ποικίλων μεταβολικών νοσημάτων όπως ο διαβήτης αλλά και πάγιων λειτουργιών όπως ο ύπνος και η γενικευμένη εγκεφαλική λειτουργία.
Η ημερήσια υπνηλία, διακοπτόμενη ή συνεχής, αποτελεί ένα οξύ πρόβλημα στις επιληπτικές κρίσεις και γενικά στις καταστάσεις επιληψίας.
Χαρακτηριστική παράλυση μετά τον ύπνο, γνωστή ως και υπνική παράλυση, είναι αυτή που εμφανίζεται κατά το στάδιο REM· δε λειτουργεί καλά ο μηχανισμός μεταξύ ύπνου και κινητικότητας του ατόμου.
Οι υπνοβασίες είναι διαταραχές του ύπνου που χαρακτηρίζονται κατά κύριο λόγο από κινητικές, παροξυσμικές διαταραχές, καθώς ο ασθενής κοιμάται.
Με το γονίδιο που ανακαλύφθηκε ύστερα από έρευνες στη Φιλαδέλφεια των Ηνωμένων Πολιτειών,ο ύπνος ρυθμίζεται με τέτοιον τρόπο που είναι διορθωτικός για τον εγκέφαλο.
Τα Δ κύματα στο ηλεκτροεγκεφαλογράφημα είναι ένα άθροισμα της δραστηριότητας πολλών νευρικών κυττάρων και κατά την εγρήγορση εμφανίζονται σαν χαρακτηριστικά μιας παθολογικής κατάστασης της εγκεφαλικής λειτουργίας
Όπως έχουμε δει στη Βιονευρολογική, οι «ονειρικές» καταστάσεις είναι ένα χαρακτηριστικό σύμπτωμα για όλες τις μορφές των διαταραχών ύπνου, αλλά πιο έντονες είναι στις κακοήθεις μορφές αϋπνίας