Αντιμετώπιση της επιλόχειας κατάθλιψης
Μέχρι τα τελευταία χρόνια, η επιλόχεια κατάθλιψη ήταν μία αμιγώς κλινική διάγνωση η οποία εντοπιζόταν, και αυτό όχι με όση προσοχή χρήζει, σε γυναίκες μετά τον τοκετό.
Μέχρι τα τελευταία χρόνια, η επιλόχεια κατάθλιψη ήταν μία αμιγώς κλινική διάγνωση η οποία εντοπιζόταν, και αυτό όχι με όση προσοχή χρήζει, σε γυναίκες μετά τον τοκετό.
Δημιουργώντας τις προϋποθέσεις νευρογένεσης, δηλαδή ζώντας σε υγιές περιβάλλον, τρώγοντας υγιεινά και αυξάνοντας την κινητική και πνευματική δραστηριότητα, προάγεται στον εγκέφαλο η παραγωγή υγειών νευρικών κυττάρων.
Στις ναρκισσιστικές τάσεις η πίεση της συνεχούς αυξανόμενης απόδοσης είναι αφόρητη.
Όσο και αν φαίνεται περίεργο, για να αντιμετωπιστούν επώδυνες καταστάσεις και να ξεφύγει το άτομο από το φαύλο κύκλο του πόνου, η μέγιστη θεραπεία είναι η αναγνώριση του αιτίου που τις προκαλεί.
Η κατάθλιψη ασφαλώς είναι ένα πολύ παλαιότερο ιατρικό πρόβλημα από ότι η φυματίωση.
Έχει περιγραφτεί εδώ κα χιλιάδες χρόνια, ακόμη και σε θεατρικά έργα, πολύ πριν γίνει γνωστή η φυματίωση
Έχει αποδειχτεί σε καταθλιπτικούς ασθενείς ότι η συνειδητοποίηση των εμπειριών τους και των αποτελεσμάτων τους βελτιώνει με καταπληκτική ταχύτητα την κλινική τους εικόνα
Η ψυχανάλυση και κατ’ επέκταση η ψυχοθεραπεία τα τελευταία χρόνια έχουν ανοίξει νέους ορίζοντες στη διάγνωση της κατάθλιψης
Ανάμεσα στα άλλα που προσπαθούν να μετρήσουν οι ψυχολόγοι και οι ψυχίατροι, είναι η ένταση του στρες σε θλιβερά γεγονότα, δίνοντας σε αυτά ένα πραγματικό αριθμό, έτσι ώστε να μπορούν να τα κάνουν πιο κατανοητά για ασθενείς και για συναδέλφους
Ο Ρωμαίος έγραψε κάποτε ένα υπόμνημα, το οποίο μπορούμε ελεύθερα να το μεταφράσουμε σαν ραψωδία της θλίψης
Υπάρχει ένα γεγονός, το οποίο κάθε γιατρός, ιδιαίτερα ψυχίατρος, το βρίσκει αντιμέτωπο σε καθημερινή πραγματικότητα
Όπως έχουμε δει στη Βιονευρολογική, η θλίψη ξυπνά σχεδόν πάντοτε μια φυσιολογική, ψυχική αντίδραση, η οποία μας βοηθάει στα δυνατά συναισθήματα απώλειας, όχι μόνο να τα ξεπεράσουμε, αλλά και να «περάσουμε» από την άλλη πλευρά της ανθρώπινης αντίδρασης
Τα γονίδια, ανάλογα με το «μέγεθος» των πρωτεϊνών που παρουσιάζουν, μπορούν να κάνουν διάφορους συνδυασμούς
Σε ασθενείς που έρχονται κυρίως από Βόρειες χώρες έχουμε παρατηρήσει εδώ στη Βιονευρολογική ότι εμφανίζουν έντονα προβλήματα αδυναμίας και κατάθλιψης, κυρίως όταν «λιγοστεύει» το φως της ημέρας, κατά τη διάρκεια του χειμώνα
Είναι ένα πολύ σημαντικό στοιχείο να γνωρίζει ο γιατρός για τον ασθενή του, αν η θλίψη που παραπονιέται ότι αισθάνεται είναι «αυτόνομη» από ένα γεγονός ή είναι επακόλουθο μιας κατάθλιψης
Σε όλες τις κοινωνίες, άσχετα με τις συνήθειες και της διαφοράς κουλτούρας μεταξύ τους, υπάρχει πάντοτε ένας άγραφος νόμος για τη διάρκεια της θλίψης
Η θλίψη είναι το συναίσθημα ενός γεγονότος που έρχεται να ταράξει τη ζωή μας, να αλλάξει τα δεδομένα της ακόμα και τον τρόπο διαβίωσής μας
Ένας καταξιωμένος Αμερικάνος ψυχίατρος που έχασε τη γυναίκα του από Alzheimer είχε πει: φροντίζω πάντα να φέρνω στο μυαλό μου τις κοινές μας στιγμές
Ζούμε σε έναν κόσμο συναλλαγής και αναμενόμενα ο καταστάσεις θλίψης έχουν άμεσα σχέση με αυτόν, πολλές δε φορές διαμορφώνονται και από αυτόν
Ο θάλαμος είναι ένας εγκεφαλικός σχηματισμός εξαιρετικής σημασίας, σε ότι αφορά την επεξεργασία της σωστής εκτίμησης, προσοχής και εγρήγορσης
Πάρα πολλές φορές σε συζητήσεις με ασθενείς στη Βιονευρολογική διαπιστώνουμε ότι η ανάπτυξη του «δέντρου» της θλίψης γίνεται πάνω στο έδαφος μιας χαμένης ή πληγωμένης αγάπης για οτιδήποτε