«Χαμηλής έντασης» θρομβώσεις
Οι λεγόμενες «χαμηλής έντασης» θρομβώσεις είναι ιδιαιτέρα επικίνδυνες για το κεντρικό νευρικό σύστημα.
Οι λεγόμενες «χαμηλής έντασης» θρομβώσεις είναι ιδιαιτέρα επικίνδυνες για το κεντρικό νευρικό σύστημα.
H νόσος του Alzheimer είναι μια μάστιγα που κυριολεκτικά τα τελευταία χρόνια απειλεί την ανθρωπότητα.
Ένα από τα τέσσερα μεγαλύτερα προβλήματα του αιώνα είναι και η «ιστορία» με τα εγκεφαλικά επεισόδια.
Πολλές φορές στα λεγόμενα αυτοάνοσα νοσήματα ο οργανισμός χωρίς κανένα ιδιαίτερο λόγο παράγει αντισώματα εναντίων των φωσφολιπιδίων∙ πρόκειται για πρωτεΐνες που δημιουργούνται από τον ίδιο τον οργανισμό και έχουν σκοπό να συνδεθούν με τα φωσφολιπίδια.
Μια από τις πιο επικίνδυνες καταστάσεις που μπορεί να προκαλέσει η εμφάνιση πολλαπλών θρόμβων στον οργανισμό με τη μορφή δευτερογενούς αντιφωσφολιπιδικού συνδρόμου είναι η λεγόμενη εαρινή (ανοιξιάτικη) αλλεργία.
Τα φωσφολιπίδια βρίσκονται σε όλα τα αγγεία του σώματος, ανεξάρτητα ποια περιοχή αυτά «αρδεύουν».
Το αντιφωσφολιπιδικό σύνδρομο αποτελεί μια από τις πλέον σύγχρονες καταστάσεις που προσβάλλει όργανα ή συστήματα του οργανισμού.
Τα τελευταία χρόνια η διαδικασία του ηλεκτροεγκεφαλογραφήματος έχει απλοποιηθεί πάρα πολύ και με την πρόοδο της τεχνολογίας η διαγνωστική της ικανότητα έχει εξελιχθεί σε τρομερό βαθμό.
Τα τελευταία χρόνια η νόσος του Alzheimer βασανίζει εκατομμύρια ασθενείς παγκοσμίως.
Η Alzheimer’s Disease Neuroimaging Initiative (ADNI) αποτελεί μια καινούργια διεθνής οργάνωση, η οποία υφίσταται από το 2004.
Η «καινούργια μόδα» της προσπάθειας να βρεθεί κάποιο εμβόλιο για τη νόσο του Alzheimer οδήγησε στην έρευνα για τα μονοκλωνικά αντισώματα.
Η χρήση της τομογραφίας εκπομπής ποζιτρονίων στον εγκέφαλο, το λεγόμενο PET, σαν «δείκτης» στη νόσο του Αlzheimer είναι πάρα πολύ ικανοποιητική.
Tον τελευταίο καιρό γίνεται παγκόσμια μια πάρα πολύ μεγάλη προσπάθεια να συντονιστούν διάφοροι οργανισμοί υγείας, προκειμένου να υπάρχει ένας κοινός «μπούσουλας» για τη διάγνωση της νόσου του Alzheimer.
Από τότε που ο Βαυαρός νευρολόγος Αλοΐσιος Αλτσχάιμερ πιστοποίησε τη νόσο που φέρνει το όνομα του μέχρι και σήμερα αυτή η νόσος είναι συνδεδεμένη με μεγάλα διαγνωστικά προβλήματα.
Οι προσταγλανδίνες, μια ομάδα που προέρχεται από τις ισοπροστάνες, αποτελούν ένδειξη ότι έχουμε μια συγκέντρωση ελευθέρων ριζών οξυγόνου, άρα μια διαδικασία οξείδωσης και κατά κάποιον τρόπο ένα οξειδωτικό στρες, το οποίο με τη σειρά του δημιουργεί τη νόσο του Alzheimer.
Οι σουλφατίδες είναι συγκεκριμένες ουσίες που παράγονται κυρίως στον εγκέφαλο με χαρακτηριστική δομή και συγκεκριμένο τρόπο δράσης.
Οι βασικοί προσδιορισμοί των πρωτεϊνών «β-αμυλοειδούς» και TAU και ιδιαίτερα στο εγκεφαλονωτιαίο υγρό αποτελούν από τους πλέον πληροφοριακούς και επιστημονικά τεκμηριωμένους «δείκτες», σε ότι αφορά την πιστοποίηση της νόσου του Alzheimer.
Μέχρι τώρα οι κλινικοί γιατροί είναι αναγκασμένοι να κάνουν μια χαρακτηριστική ανάλυση τόσο των διαταραχών της μνήμης όσο και της συμπεριφοράς, προκειμένου να θέσουν την υπόνοια της διάγνωσης μιας νόσου του Alzheimer.
Μεγάλες κλινικές έρευνες που γίνονται τα τελευταία χρόνια σχετικά με τη νόσο του Alzheimer έχουν καταδείξει ότι η διερεύνηση της ύπαρξης αντισωμάτων στο αίμα για πολλούς ασθενείς αποτελεί μια ένδειξη μιας ερχόμενης διαδικασίας της νόσου του Alzheimer.
To κοινωνικό προφίλ της νόσου του Alzheimer παίρνει τα τελευταία χρόνια μια «τρομακτική» μορφή.