Ναρκισσισμός και πολιτική (η περίπτωση Βαρουφάκη)
Η πολιτική είναι ένας κατεξοχήν χώρος που ανθίζει ο ναρκισσισμός.
Η πολιτική είναι ένας κατεξοχήν χώρος που ανθίζει ο ναρκισσισμός.
Σήμερα η κοινωνία έχει διαμορφωθεί μ’ έναν τέτοιον τρόπο που δημιουργεί πληθώρα «προστακτικών» συμπεριφοράς, που όταν ακολουθούνται κατά γράμμα μεγαλώνουν την παθολογική κατάσταση του νάρκισσου.
Χωρίς αμφιβολία, ένα από τα αξιώματα της σύγχρονης κοινωνίας και του οικονομικού κλίματος που κυριαρχεί είναι η συνεχής άνοδος της απόδοσης.
Τα τελευταία χρόνια η αυτοφωτογράφηση (selfies) και η παρουσίαση των εικόνων στο διαδίκτυο έχουν γίνει πια εξάρτηση σε μεγάλα ποσοστά του πληθυσμού.
Από συγκρούσεις προκύπτουν σχέσεις και αυτογνωσία.
Η σημερινή κοινωνία πάσχει συνεχώς από ένα έλλειμμα ικανοποίησης.
Στο δυτικό ημισφαίριο είναι ιατρικά πιστοποιημένο το γεγονός ότι ο αυτοτραυματισμός με ξυράφι, ιδιαίτερα στους εφήβους, αποτελεί ένα μαζικό φαινόμενο.
Η ντοπαμίνη αποτελεί ένα νευροδιαβιβαστή που υποβοηθάει τη μεταβίβαση ερεθισμάτων μεταξύ των εγκεφαλικών συνάψεων˙ παράγεται κυρίως από κύτταρα του ίδιου του εγκεφάλου σε συγκεκριμένες περιοχές.
Η σχέση αυτοτραυματισμού με αιχμηρά αντικείμενα με το υπόβαθρο ενός λανθάνοντα ή υποθαλπόμενου ναρκισσισμού έχει πλέον διευκρινιστεί επιστημονικά˙ ένας ναρκισσισμός με σαφή στοιχεία εθισμού σε ότι αφορά επανάληψη και ένταση της πράξης.
Στο νεανικό ναρκισσισμό υπάρχει μία συνεχής σύγκρουση του άγχους της αυθεντικότητας με διάφορες φοβίες.
Ζούμε σε μία εποχή όπου τα γενικά κοινωνικά αντανακλαστικά είναι έτσι ρυθμισμένα ώστε να αποφεύγεται κάθε είδους ένταση, σύγκρουση και τραυματική εμπειρία.
Στα άτομα με τάση αυτοτραυματισμού με αιχμηρά αντικείμενα (κυρίως ξυράφι) ο κύριος ψυχικός μηχανισμός που διαταράσσεται είναι αυτός της αυτοεκτίμησης.
Ο μαραθωνοδρόμος ύστερα από ένα σημείο εντατικού τρεξίματος καταλαμβάνεται από μία έντονη ευφορία.
Μία πολύ σοβαρή έρευνα του πανεπιστημίου Άλμπερτ Αϊνστάιν της Νέας Υόρκης πιστοποίησε τη σχέση βλέμματος και έκκρισης ντοπαμίνης.
Στην πρώτη δεκαετία του 20ου αιώνα οι Γερμανοί ερευνητές του πανεπιστημίου του Μούνστερ πιστοποίησαν έναν εγκεφαλικό μηχανισμό πρόληψης και προστασίας στον εγκέφαλο που λειτουργεί με βάση τη δράση της ντοπαμίνης.
Στα τέλη της δεκαετίας του 70 άρχισε να αποκτάει ιδιαίτερη σημασία για τους νευροεπιστήμονες το «μονοπάτι της σεροτονίνης».
Η ντοπαμίνη σαν εγκεφαλικός νευροδιαβιβαστής παίζει ουσιαστικό ρόλο στην αίσθηση της ευχαρίστησης και της ηδονής μέσω της δραστηριοποίησής της στο εγκεφαλικό δίκτυο επιβράβευσης.
Η ντοπαμίνη έχει μία σχέση τόσο ποιοτική όσο και ποσοτική με τον εγκέφαλο.
Τα τυχερά παιχνίδια και ιδιαίτερα αυτά που είναι συνδεδεμένα σύμφωνα με τη λαϊκή έκφραση με τον «τζόγο» έχουν δημιουργήσει ένα τεράστιο κοινωνικό πρόβλημα πλέον σ’ όλον τον πλανήτη.
Τα κύτταρα-καθρέφτες είναι ειδικά κύτταρα στον εγκέφαλο που «αντιγράφουν» λειτουργίες, κινήσεις, ακουστικά ή οπτικά ερεθίσματα από άλλα πρόσωπα.