JCV – εγκεφαλοπάθειες, αύξηση συμπτωμάτων
Τα τελευταία χρόνια παρατηρείται μία πάρα πολύ μεγάλη ανοδική τάση των συμπτωμάτων της λευκοεγκεφαλοπάθειας μετά από λοίμωξη από τον ιό JCV.
Τα τελευταία χρόνια παρατηρείται μία πάρα πολύ μεγάλη ανοδική τάση των συμπτωμάτων της λευκοεγκεφαλοπάθειας μετά από λοίμωξη από τον ιό JCV.
Η ενσυναίσθηση δεν είναι ένα συναίσθημα, παρόλο που σχετίζεται με την ανάλυση συναισθημάτων.
Η τέχνη του να εμβαθύνεις στην ψυχή του άλλου είναι σήμερα ένα θαυματουργό φάρμακο.
Ο όρος «συναισθηματική ενσυναίσθηση» προέκυψε από την ψυχανάλυση τα τελευταία χρόνια και πρόκειται για την περιγραφή αυτής της κατάστασης όπου κανείς προσαρμόζει τα συναισθήματά του ακριβώς μ’ αυτά του ατόμου απέναντί του.
Tον τελευταίο καιρό έχει δημιουργηθεί ένας ιδιαίτερος κλάδος στη νευρολογία και στις νευροεπιστήμες ο οποίος ασχολείται μόνο με τις διαδικασίες της πλαστικότητας του εγκεφάλου.
Πολύ τακτικά εμφανίζεται η κατάσταση μίας πυρετικής διαταραχής με εστιακές βλάβες των νεύρων, π.χ. παρέσεις και έντονη κεφαλαλγία.
Όσο και αν φαίνεται περίεργο, τα στοιχεία του κεραυνοβόλου έρωτα ξεκινούν από την οσμή.
Εκτός από τους διάφορους οξείς κινδύνους και τα στοιχεία που μπορούν να υποδείξουν μία αυτοκτονική τάση, υπάρχει και ο έλεγχος της καθημερινότητας ως προς αυτή την κατεύθυνση.
Εκπληκτικά είναι τα στοιχεία σε ότι αφορά την τελική έκβαση μίας απόπειρας αυτοκτονίας , όταν γίνεται ανάλυση διαφόρων βαρέων σωματικών παθήσεων ή ακόμη και από «χτυπήματα» του πεπρωμένου.
Η δυστονία αποτελεί ένα πολύ μεγάλο κεφάλαιο σε ότι αφορά τη νόσο του πάρκινσον, του άτυπου πάρκινσον ή τον παρκινσονισμό.
Στη συγκεκριμένη περίπτωση υπάρχει μία άλλη λειτουργία της προσοχής η οποία βασίζεται στην εντόπιση νέων στόχων και νέων σκοπών που στρέφεται η πνευματική δραστηριότητα του ατόμου.
Στα προχωρημένα στάδια της υπερπυρηνικής παράλυσης, πέρα από τις αρχόμενες ελαφρές ή περίπλοκες επιληπτικές κρίσεις παρουσιάζονται χαρακτηριστικές διαταραχές του ύπνου.
Κατά την υπερπυρηνική παράλυση, κατά τη διαδρομή της αρρώστιας το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό είναι οι αργά αυξανόμενες διαταραχές της βάδισης οι οποίες δεν επιτρέπουν σωστά βήματα και κυρίως μικραίνουν το εύρος του βήματος.
Ασθενείς που πάσχουν απ΄ αυτήν τη συμπτωματολογία σε πρώτο πλάνο δεν μπορούν να κινηθούν γρήγορα προς τα αριστερά ή δεξιά, με επίσης δυσκολίες όταν σκύβουν εμπρός ή πίσω.
Η ατροφία των πολλαπλών συστημάτων σαν ένα παρακλάδι της συμπτωματολογίας του πάρκινσον έγινε εμφανής τα τελευταία χρόνια για δύο κυρίως λόγους.
Τον τελευταίο καιρό ο καθηγητής Martin Schwab στην Ελβετία κατάφερε και έκανε το σχεδόν ακατόρθωτο μέχρι σήμερα για τους παραπληγικούς ασθενείς˙ απομόνωσε αντισώματα μίας ουσίας τα οποία μπορούν και κατευθύνουν την ανάπτυξη «κομμένων» νευρικών ινών στη σπονδυλική στήλη στην επιθυμητή διεύθυνση, χωρίς να «παρενοχλούνται» οι παράπλευροι ιστοί. Αυτή η ουσία λέγεται anti-Nogo-Α.
Η σημερινή κοινωνία πάσχει συνεχώς από ένα έλλειμμα ικανοποίησης.
Τα καινούρια βιοτεχνολογικά φάρμακα μπορεί να κρύβουν μεγάλους κινδύνους στη χρήση τους.
Με αφορμή την αύξηση της σκλήρυνσης κατά πλάκας στην περιοχής της Πάτρας, προκύπτει έντονα το ερώτημα τι είναι αυτό που απλά δημιουργεί τις προϋποθέσεις για τη γρήγορη και έντονη εξάπλωση της νόσου.
Διεθνώς η άνοια Lewybody (Lewy body dementia) αποτελεί μία σχετικά νέα έννοια και λίγες κλινικές παρέχουν σήμερα τόσο τον εξοπλισμό όσο και τις απαιτούμενες γνώσεις για την έγκυρη διάγνωση και πιστοποίηση του κλινικού «εύρους» της νόσου.