Κλινικές μορφές αντιφωσφολιπιδικού συνδρόμου
Το αντιφωσφολιπιδικό σύνδρομο χαρακτηρίζεται κυρίως από αρτηριακές και φλεβικές θρομβώσεις σε όλο τον οργανισμό και κυρίως γύρω από το νευρικό ιστό, κυρίως στον εγκέφαλο
Το αντιφωσφολιπιδικό σύνδρομο χαρακτηρίζεται κυρίως από αρτηριακές και φλεβικές θρομβώσεις σε όλο τον οργανισμό και κυρίως γύρω από το νευρικό ιστό, κυρίως στον εγκέφαλο
Κλινικές μορφές Hashimoto [insert_php] echo write_page_excerpts(); [/insert_php]
Μια σειρά από διάφορες επιληπτόμορφες κρίσεις μπορεί να έχει άμεση σχέση με το αγγειακό σύστημα του ανθρώπου, προκαλώντας διάφορες κλινικές εικόνες.
Είναι δυνατόν να έχουμε την παρουσία δυο μορφών κινητικών διαταραχών από διάφορες αιτίες ή από άλλες μορφές
Οι δυσκινησίες μπορεί να έχουν πολλές μορφές και να είναι διαφορετικής εντάσεως με διάφορες κλινικές εικόνες, όπως έχουμε παρατηρήσει στη Βιονευρολογική· μπορεί να έχουν μικρές «αναστολές» ή υπερφορτώσεις, μπορεί να είναι έντονες, χαμηλές, οπωσδήποτε όμως σε όλες τις περιπτώσεις είναι μια απόκλιση από τη φυσιολογική λειτουργία
Το στερητικό σύνδρομο εμφανίζεται με διάφορες κλινικές μορφές
Τόσο οι κλινικές μορφές δυστονιών όσο και της νόσου του πάρκινσον προέρχονται από μία συγκεκριμένη περιοχή του εγκεφάλου που βρίσκεται στα λεγόμενα βασικά γάγγλια.
Οι εξαρτήσεις αποτελούν κύρια αιτία της αϋπνίας, όπως αυτή εκφράζεται μέσα από τις διάφορες κλινικές μορφές της.
Όπως έχουμε δει στη Βιονευρολογική, υπάρχουν κλινικές μορφές νευρολογικών και ψυχιατρικών εικόνων, π.χ. πολυνευροπάθειες, άνοιες ή ακόμη και σύνδρομα χρόνιας κόπωσης, τα οποία «τραβάνε καιρό», ταλαιπωρούν τον ασθενή, ο οποίος όμως δεν μπορεί να καταλάβει τι ακριβώς συμβαίνει
Η σκλήρυνση κατά πλάκας έχει πολλές κλινικές μορφές και διάφορες εκδηλώσεις
Στην Βιονευρολογική, μετά από την παρατήρηση σε τόσες εκατοντάδες ασθενείς με διάφορες κλινικές μορφές της σκλήρυνσης κατά πλάκα, σε διαφορετική ένταση και εξέλιξη, καταλήξαμε μετά και από βιοχημικές αναλύσεις ότι η κάθε μορφή σκλήρυνσης κατά πλάκας πρόκειται για μια μοναδική και εξειδικευμένη μορφή.
Η χορεία έχει 2 βασικές κλινικές μορφές:
ή σαν την αμιγώς εκφυλιστικής μορφής (Χορεία Χάντικτον)
ή αυτή που προκύπτει μετά από στρεπτοκοκκική λοίμωξη (Χορεία Σαϊντενχαμ).
Αυτισμός: Μία πολύ «μοντέρνα» διάγνωση Τελευταία όλο και περισσότερο ακούμε αυτήν τη λέξη ή παραλλαγές της διάγνωσης σε διάφορες κοινωνικές ομάδες και σε διάφορες κλινικές εικόνες. Και μάλιστα τον τελευταίο καιρό υπάρχει στην κυριολεξία πιστοποιημένα μία έκρηξη η οποία αγγίζει το 12%, ιδιαίτερα στην Αμερική. Βέβαια, όλα αυτά ξεκινάνε πρώτα απ’ όλα από το μεγάλο […]
Ένα «υλικό» που απομακρύνεται από τον κροταφικό λοβό του εγκεφάλου εξετάζεται επιμελώς μετά τη χειρουργική επέμβαση για 24 ώρες με ειδικές μεθόδους.
Τα τελευταία δύο χρόνια οι θεραπευτές της επιληψίας βρήκαν απρόσμενα έναν μεγάλο σύμμαχο.
Σε αρκετές κλινικές εικόνες, κυρίως σε παιδιά, υπάρχει κοινή εμφάνιση μικρών ή μεγάλων επιληπτικών κρίσεων και γαστρεντερικών διαταραχών.
Πρέπει να γίνεται έγκαιρη διάγνωση του αυτισμού, κυρίως στη νεαρή ηλικία, ώστε να υπάρχουν κατάλληλα θεραπευτικά αποτελέσματα.
Η νευρογλοία είναι ένας κυτταρικός σχηματισμός εντός του εγκεφάλου, ο οποίος έχει αναλάβει κυρίως την απομάκρυνση εκφυλιστικών και λοιμωδών παραγόντων.
Με απόλυτη σιγουριά μόνο μια βιοψία στον εγκέφαλο του ασθενούς μετά από το θάνατό του είναι δυνατόν να «πιστοποιήσει» την ύπαρξη της νόσου του Alzheimer
Τα ολιγομερή, που έχουμε διαπιστώσει σαν αιτία «παραγωγής» της νόσου του Alzheimer, βρίσκονται στον εγκέφαλο μετά από πρωτεϊνικές διαταραχές λόγω άνισης κατανομής πρωτεϊνών ύστερα από την «επέμβαση» κάποιων ενζύμων