Υπερκινησίες
Οι υπερκινησίες είναι οπωσδήποτε μια κινητική εξέλιξη, η οποία πηγάζει από μια δυσλειτουργία του κεντρικού νευρικού συστήματος
Οι υπερκινησίες είναι οπωσδήποτε μια κινητική εξέλιξη, η οποία πηγάζει από μια δυσλειτουργία του κεντρικού νευρικού συστήματος
Ιατρογενείς δυσκινησίες έχουμε κατά κύριο λόγο μετά από χρήση φαρμάκων, τα οποία μεταξύ των άλλων προκαλούν ιστονικές δυσκινησίες στον ασθενή
Η χορεία Σάϊντενχαμ, που χαρακτηρίζεται κυρίως από υπερεφλεξία, μυϊκή υποτονία και υπερκινησίες, είναι χαρακτηριστική στις νεαρές ηλικίες, ιδιαίτερα μετά από ρευματικό πυρετό
Πρέπει να πούμε εξαρχής ότι πρόκειται για μια σπάνια μορφή που εμφανίζεται κυρίως όταν έχουμε διαταραχές στη μεταβολή του χαλκού
Η εμφάνιση χορείας σε εγκεφαλικά τραύματα είναι αρκετά τακτική
Στη Βιονευρολογική έχουμε παρατηρήσει ότι στις δυσκινησίες κάθε μορφής παίζει ένα πάρα πολύ μεγάλο ρόλο πρώτον ποια λοίμωξη κρύβεται από πίσω και δεύτερον τι διάρκεια έχει αυτή η λοίμωξη
Η δηλητηρίαση από στρυχνίνη είναι βέβαια σπάνια, αλλά όμως πρέπει κανείς σαν κλινικός γιατρός πάντα να την έχει στο νου του, ιδιαίτερα αν ξέρει ότι ο ασθενής κατανάλωσε πιθανόν «επικίνδυνα» τρόφιμα
Όπως έχει δείξει και η πείρα μας στη Βιονευρολογική, σε περιπτώσεις της λεγόμενης οπίσθιας αναστρέψιμης εγκεφαλοπάθειας μεγάλο ρόλο δεν παίζει μόνο η εντόπιση της διάγνωσης, αλλά και η γρήγορη τοποθέτηση της
Στη Βιονευρολογική σε πάρα πολλά περιστατικά εδώ και χρόνια έχουμε προσέξει, αναλύοντας τα ιστορικά των επώδυνων συμπτωμάτων της αγκυλωτικής σπονδυλίτιδας, ότι υπάρχει μια έντονη τάση της «εξάπλωσης» της νόσου, πέρα της σπονδυλικής στήλης, και σε άλλες αρθρώσεις
Επειδή η αγκυλωτική σπονδυλίτιδα παρουσιάζεται σε ένα πάρα πολύ μεγάλο αριθμό ασθενών με διαφορετικές παθήσεις, δημιουργήθηκε εδώ στη Βιονευρολογική η διαγνωστική «ανάγκη» να ερευνηθεί το ερώτημα αυτό
Η λευκοεγκεφαλοπάθεια εμφανίζεται πολύ τακτικά, ιδιαίτερα στις προχωρημένες ηλικίες και μάλιστα σε υπερτασικούς ασθενείς
Οι εγκεφαλοπάθειες και ιδιαίτερα αυτές οι υπερτασικές και μάλιστα οι συγκεκριμένες του οπισθίου κρανιακού βόθρου είναι αυτές που έχουν μια συγκεκριμένη συμπτωματολογία
Στη Βιονευρολογική πάντοτε προσπαθούμε να βρούμε ποιο από τα συμπτώματα είναι το πιο χαρακτηριστικό και ενδεικτικό για την ανάλογη πάθηση
Το αντιφωσφολιπιδικό σύνδρομο χαρακτηρίζεται ως «πρωτοπαθές», όταν δεν υπάρχει συστηματικός ερυθηματώδης λύκος και όταν οι ασθενείς εμφανίζουν συστηματικό ερυθηματώδη λύκο μαζί με αντιφωσφολιπιδικά αντισώματα και τις ανάλογες κλινικές εκδηλώσεις, τότε χαρακτηρίζεται ως «δευτεροπαθές»
Οι θρομβώσεις κατά τη διάρκεια κάποιων νευρολογικών συστηματικών νόσων είναι πάρα πολύ επικίνδυνες
Στη Βιονευρολογική έχουμε αποκομίσει την εμπειρία ότι τα αποτελέσματα των αντικαρδιολιπινικών αντισωμάτων θα πρέπει να ερμηνεύονται σε συνδυασμό με το ιστορικό του ασθενούς
Ο όρος «αντιφωσφολιπιδικό σύνδρομο» αναφέρεται σε ασθενείς που εμφανίζουν τις τυπικές κλινικές εκδηλώσεις με τάση προς θρομβώσεις και παράλληλα έχουν θετικά αντικαρδιολιπινικά αντισώματα ή αυτά του αντιπηκτικού λύκου
Όπως έχουμε δει στη Βιονευρολογική, τα υψηλά επίπεδα και συγκεκριμένα των αντικαρδιολιπινικών αντισωμάτων ΙgG είναι πιο διαδεδομένα και μεγαλύτερης κλινικής σημασίας από ότι τα ΙgM
Στη Βιονευρολογική πολύ τακτικά σε καταστάσεις θρομβοπενίας ή ιστορικού θρομβοπενίας έρχεται να συμπληρώσει την κλινική εικόνα και ένα έντονο άγχος με αυξομειώσεις ανά περίπτωση
Υπάρχουν αρκετές φορές νευρολογικά σύνδρομα, κυρίως με τη μορφή επιληπτικών συνδρόμων, που ταυτόχρονα παρουσιάζουν έντονες αρθραλγίες